| |
 Απ’ άκρη σ’ άκρη!
Πόσο δύσκολο είναι να διασχίσεις απ’ άκρη σ’ άκρη την Ρούμελη;
Πόσο εφικτό να φτάσεις από την Λιβαδειά στο Φράγμα του Εύηνου
διασχίζοντας το Καλλίδρομο, την Οίτη, την Γκιώνα, τα Βαρδούσια, την
ορεινή Ναυπακτία;
Πολύ, αλλά όχι ακατόρθωτο!
Ούτε για τους 90 τυχερούς που συμμετείχαν στο Rally Raid
Ρούμελης, ούτε φυσικά για την οργάνωση που διοργάνωσε τον μεγαλύτερο
και δυσκολότερο αγώνα Αντοχής Cross Country Rally που έχει γίνει ποτέ
επί βαλκανικού εδάφους!
 Μετά
τον πρώτο αγώνα της Ρούμελης το 2004, ο θρύλος βαστούσε
καλά!
Μόνο που αυτή τη φορά, η διαδρομή έμελλε να πάει μακριά... Θα
εκτινόταν σε μια έκταση τετραπλάσια, αφού κάθε αγωνιστική ημέρα δεν
είχε ίσιο σημείο εκκίνησης – τερματισμού, αλλά φιλοδοξούσε να μας
ταξιδέψει, δικαιολογώντας απολύτως την φήμη των Cross Country Rally.
Από το απόγευμα οι Πηγές Κρύας στη Λιβαδειά είχαν γεμίσει χρώματα!
Το
φιλόξενο μέρος και η ΑΛΦΑΛ (Αγωνιστική Λέσχη Αυτοκινήτου Λιβαδειάς) μας
περίμεναν να μας υποδεχτούν.
Τέντες, πανό, φορτηγά, μοτοσυκλέτες, 4Χ4,
αυτοκινούμενα, τρέιλερ, όλα χώρεσαν στο στενό πετρόστρωτο δρομάκι που
οδηγούσε στις πηγές. Η σύντομη ενημέρωση πάνω στο πέτρινο γεφύρι
επέτρεψε στους αγωνιζόμενους να.... σπεύσουν γρήγορα για ξεκούραση.
Γιατί; Γιατί η επόμενη μέρα, ή καλύτερα νύχτα (που έφευγε αργά και
μαγευτικά) έμελλε να ήταν μεγάλη!
Η εκκίνηση για τα πρώτα πληρώματα δόθηκε στις 03:30 βαθιά τη νύχτα
Παρασκευής προς Σάββατο, πράγμα που μαρτυρούσε ότι οι ώρες στη σέλα και
στα bucket θα ήταν πολλές...
Ώρες πολλές οδήγησης, χιλιόμετρα να «γράφονται» στα
χωμάτινα κοντέρ
των 33 αναβατών και των 24 πληρωμάτων αυτοκινήτων που ξεκίνησαν
για
την διάσχιση της Στερεάς Ελλάδας, με πρώτο στόχο τον Άγιο Δημήτριο στο
Φάγμα του Εύηνου ποταμού.
Μια δύσκολη τεχνικά και στην πλοήγηση απλή διαδρομή 110 χιλιομέτρων,
έφερε τα πληρώματα στην Παύλιανη από όπου ξεκινούσε με το πρώτο φως της
ημέρας η ειδική διαδρομή.
3 ώρες και 45 λεπτά αρκούσαν για όλους. Τα
λούκια παγίδεψαν πολλούς στο σκοτάδι, ενώ ο μπλε φάρος του πλοηγού Land
Rover με τον Μάριο και τον Superspy προσπαθούσε να δείξει το δρόμο
στους πρώτους μοτοσυκλετιστές ανάμεσα στα πανύψηλα χορτάρια πάνω από το
Ζέλι!
Δυστυχώς, πολλοί αναβάτες έκαναν το λάθος (από παρανόηση) και μπήκαν
στο ΣΕΧ της Παύλιανης με προπορείες –και μάλιστα μεγάλες, κάτι που τους
χρέωσε με βαθμούς ποινής, αλλά ευτυχώς δεν στάθηκε ικανό να χαλάσει σε
κανέναν τη διάθεση!
Ανεφοδιασμός και βουρ για την ειδική! 255
χιλιόμετρα βουνού περίμεναν να τα καταπιούμε!
Από εκεί, άρχιζε η... άνοδος! Η λάσπη της Παύλιανης είχε ξεραθεί, οι
χωματόδρομοι είχαν γίνει ονειρικοί και σιγά σιγά δεν άργησαν να φανούν
τα πρώτα χιόνια στις κορφές της Οίτης!
Χιόνια, που μας είχαν ανακόψει
από την διάσχιση αυτού του βουνού κατά την σχεδίαση της διαδρομής, από
δρόμους που έχουν πάνω από 4 χρόνια να περαστούν!
Τα ορεινά περάσματα από Οίτη και Βαρδούσια, οδηγούσαν προς Πυρά
Ηρακλέους και από κει στο Μαυρολιθάρι. Οι τουλίπες αραιές, εύκολες στην
πλοήγηση, και η οδήγηση απόλαυση!
Ξαπλωμένοι τεράστιοι κορμοί στένευαν
τα περάσματα, περιμένοντας υπομονετικά τους υλοτόμους του
καλοκαιριού....
Από τον θρυλικό Αθανάσιο Διάκο βγήκαμε Μουσουνίτσα και
από κει προς Κόνιακο, κατεβαίνοντας προς την λίμνη του Μόρνου, καθώς τα
χιόνια δεν έκαναν δυνατή ούτε την διάσχιση του δρόμου πάνω από τα
καταφύγια.
Λίγη άσφαλτος στον περιφεριακό της λίμνης, που έφτιαχνε ένα
άλλο, διαφορετικό τοπίο. Ξανά άνοδος από Δάφνο και Διχώρι, μέχρι την
Αρτοτίνα που ήταν ενδιάμεσος σταθμός και μέσο περίπου της ειδικής. Τα
49 και 46 km/h της μέσης ωριαίας έμοιαζαν εφικτά, και δεν ήταν λίγοι
αυτοί που τα είχαν πλησιάσει!
|
 Ο
τοπικός Βασίλης φρόντισε για τον ανεφοδιασμό σε βενζίνη κουβαλώντας
από την παραμονή 40 μπιτόνια στο χωριό!
Άλλα 20 για τα αυτοκίνητα,
μεταφέραμε με τρέιλερ από την Λιβαδειά. Απώλειες; Ένα μπιτόνι, που
κάποιος έξυπνος «εξωσχολικός» καταχράστηκε για προσωπική
χρήση!
Το «ταξίδι» συνεχίστηκε για Γραμμένη Οξυά, Λεύκα, Μανδρινή,
(Η Ελβετία
της Ελλάδας!)
Λιβαδάκι, σε μέρη μαγικά, πανέμορφα, με πυκνή βλάστηση
και.... συχνές - πυκνές διαβάσεις αγελάδων! Ο δρόμος που μας είχε
ταλαιπωρήσει τρελά στην σχεδίαση, όντας γεμάτος κατολισθήσεις, πέτρες,
λούκια κτλ, έμοιαζε πλέον «εθνική οδός» όντας
φρεσκοανοιγμένος από
γκρέιντερ.
Από εκεί, περάσαμε στον Ψηλό Σταυρό από όπου θα συνεχίζαμε στα φαράγγια
του Κρικελλοπόταμου. Κάπου εκεί άλλαξε και η μέση ωριαία ταχύτητα,
συγκεκριμένα μειώθηκε κατά 10 km/h, καθώς το δέος της θέας του ποταμού
από τα πανύψηλα περάσματα επέβαλε συντηρητική και μετρημένη οδήγηση.
Άλλωστε, η μαγεία της φύσης επέβαλλε και την απαραίτητη....
φυσιολατρία!
Καθώς το Πανταβρέχι ήταν κλειστό, «στρίψαμε» προς τα νότια.
Ο
κατηφορικός δρόμος για την Κονίσκα ήταν φοβερός και στη συνέχεια, μετά
τον κύκλο του απότομου Μαλοβουνίου όπου ήταν το.... λουκουμάκι στην
υπόθεση, ακολουθώντας τα ίχνη του Εύηνου από ψηλά, φτάσαμε μετά από 370
χιλιόμετρα στο... στόχο!
Το τεράστιο Φράγμα του Εύηνου!
Από μακριά
φαινόταν ο πίδακας νερού που ξεπηδούσε από την λίμνη. Το φράγμα
δημιουργήθηκε πρόσφατα για να ενισχύσει τον αποταμιευτήρα του Μόρνου.
Εκεί δούλευε ο φίλος Κώστας Δροσόπουλος, που μας «παρέσυρε»
σε αυτή τη
μεγάλη αναζήτηση...
Η διάσχιση της Ρούμελης με αυτό το τρόπο ήταν κάτι παραπάνω από
δύσκολη, καθώς οι ορεινή όγκοι είναι απότομοι, τα φαράγγια πολλά, και
δρόμοι δεν υπάρχουν στον οριζόντιο άξονα, παρά μόνο στον κάθετο!
Οι
ελάχιστοι δασικοί κλείνουν από τα χιόνια κι ανοίγουν.... όποτε! Όμως,
έγινε κι αυτό!
Το bivouac και η ταβέρνα στον Άγιο Δημήτριο που πρώτη φορά έβλεπε τόσο
κόσμο, λίγο έλλειψε να σηκώσει τα χέρια ψηλά!
Μας περίμεναν με ζεστό
φαί, αν και οι καθυστερημένοι δεν πρόλαβαν το καλύτερο! Η πλατεία και ο
εξωτερικός χώρος του σχολείου (καθώς μέσα δεν μπήκε καν στο κόπο να
καθαριστεί....) του χωριού γέμισαν από σκηνές και κατασκηνωτές,
αγωνιζόμενους ή μη, που έσπευσαν να επισκεφτούν το μέρος για υποστήριξη
των... φίλων!
Οι πιο «παλιοί», με τα αυτοκινούμενα και όλα τα αξεσουάρ,
είχαν
φροντίσει για τις παγωμένες μπύρες, τις σχάρες, τα κάρβουνα και τα τα
παϊδάκια, τη μουσικά κτλ.
|
 Αγωνιστικά
η πρώτη μέρα, μετά από πολύωρη οδήγηση, βρήκε στις
Μοτοσυκλέτες τον Στέλιο Βιτούνη με Yamaha WR 426 F από την Δράμα να
προηγείται στην κατάταξη των μοτοσυκλετών, αφού δεν υπέπεσε –όπως
πολλοί- στο λάθος να χρεωθεί ποινή προπορείας στην πρωινή απλή στην
Παύλιανη.
19 λεπτά πίσω του ο Σωτήρης Κοντολιός –το νέο αίμα- με ΚΤΜ
525 MXC, παρόλη την προπορεία. O Στέλιος Σκευάκης με ΚΤΜ 525 ΕXC
τερματίζει την ειδική 3ος, ενώ με διαφορά δευτερολέπτων 4ος είναι ο
Αλέξανδρος Επιτροπάκης στον καλύτερό του αγώνα. Ο Φώτης Δημητριάδης με
την παλιότερη μοτοσυκλέτα του αγώνα φτάνει 5ος και ο Βασίλης
Βαρβαγιάννης ακολουθεί. Πολλά «φαβορί» τερμάτισαν πολύ πιο
πίσω, λόγω
της προπορείας.
Πρώτο Quad το νέο Yamaha του Σταύρου Κανελλέα με πολύ κοντά του τον Αλέξανδρο Ψωφάκη και 3ο τον Σάββα Μυλωνά, ενώ πολύ καλή εμφάνιση έκανε Σπύρος Πετρίδης!
Στα αυτοκίνητα, σχεδόν κανείς δεν υπέπεσε στο λάθος της προπορείας στην
απλή της Παύλιανης. Οι Γιώργος Κουτάς – Πέτρος Κουντούρης ήταν οι
ταχύτεροι με το Land Rover Defender 110, αλλά και συγχρόνως
συγκρατημένοι στο αργό κομμάτι με τους γκρεμούς και έφτασαν στον Άγιο
Δημήτριο με τους λιγότερους βαθμούς ποινής. Οι Σταύρος Δημητριάδης και
Παναγιώτης Κάλφας, αν και στον 2ο μόλις τους αγώνα είναι 2οι με το
Suzuki Jimny, με 2 λεπτά διαφρορά.
Σπύρος Δουράκος και Σπύρος Πούντος
3’ πιο πίσω με το Pajero. Δηλές – Ματιάτος 4ος και πρώτος στην Open, με
το ζεύγος Εγγλεζόπουλων να ακολουθεί ενώ την εξάδα συμπληρώνουν οι
Σταθάκος - Παπαδημητροπούλου.
Ο ανεφοδιασμός στο χωριό έγινε με βυτίο που ήρθε για αυτό το σκοπό, και
κανείς δεν έμεινε παραπονεμένος. Η ενημέρωση που ακολούθησε αργά το
απόγευμα για την Κυριακή εν μέσω ρακής.
Πιο χαλαρή μέρα, θα ξημέρωνε με
άλλη διάθεση! Όμως, η κούραση έδινε ένα γλυκό πόνο στο κορμί και η
συναυλία από τα στερεοφωνικά ροχαλητά στην γεμάτη σκηνές πλατεία, ήταν
ένα ηχητικό ντοκουμέντο που έπρεπε να καταγραφεί σε βινύλιο!
|
 Στις
05:00 τα ξημερώματα της επόμενης μέρας δόθηκε η εκκίνηση του β’
σκέλους των 300 χιλιομέτρων, με τα πρώτα 61 χλμ απλή διαδρομή. Η φύση
είχε φορέσει τα καλύτερά της!
Τα χρώματα απίθανα. Λίγοι όμως οδηγοί, ιδίως των Quad, αποφασίζουν να μην συνεχίσουν τον αγώνα! Η κούραση ή τεχνικές βλάβες
τους αποθαρρύνουν. Κρίμα!
Από την Περδικόβρυση στα Κρυονέρια, κι από την Ελατόβρυση στην Καλλονή,
το δύσκολο πέρασμα του ποταμού ήρθε να ξυπνήσει τα αίματα και να
τονώσει το ηθικό! Η Off-road κάμερα παραφύλαγε για να αποθανατίσει
αλησμόνητες στιγμές!
Κάπου εκεί, ο επιπόλαιος τραυματισμός στο δάκτυλο
του Χρήστου Τασούλη μας τρόμαξε! Συνεχίζει όμως απτόητος και
«τέρμα
γκάζι» μέχρι την Αρτοτίνα όπου έχει δρομολογηθεί το σχέδιο...
«φυγάδευσής» τους στο ΚΑΤ.
Από την Κυδωνιά φτάσαμε στην Αρτοτίνα όπου και ο ανεφοδιασμός. Χωρίς
καθυστερήσεις κι εδώ, κανείς δεν την «πάτησε» με τις
προπορείες. Από
εκεί, άρχισε η ειδική διαδρομή της Κυριακής, μήκους 240 χιλιομέτρων,
ακολουθώντας σε πολλά σημεία αντίθετα την διαδρομή του Σαββάτου.
Μέχρι την Παύλιανη οι ορεινοί όγκοι, γνώριμοι πλέον και φιλικοί,
ξεπεράστηκαν εύκολα. Πιο κάτω, στην πέτρα τους Μπράλλου και στον Κάμπο
της Αμφίκλειας τα πράγματα δυσκόλευαν. Τόσο σε πλοήγηση, όσο και σε
έδαφος!
Ο Σωτήρης Παπαϊωάννου τελειώνει άδοξα τον αγώνα του αφού
τραυματίζεται στην κλείδα, όπως και ο Στέλιος Σκευάκης που χάνει μια
θέση στο βάθρο με σπασμένο δάκτυλο.
Η κούραση είχε αρχίσει να δείχνει
τα σημάδια της. Οι σκούπες, ο Θωμάς με τον γιατρό μας τον Γρηγόρη και
το πλήρως εξοπλισμένο Mitsubishi L300 και ο Θοδωρής –Forester- Λάσκαρης
με το ηρωικό κατακίτρινο Nissan –περίπτερο- Patrol είχαν υπερωρίες.
Πολλά λάστιχα, σπασμένες ζάντες, μπουλόνια που δραπέτευαν, ταλαιπώρησαν
πολλούς προς το τέλος. Ο Μάριος πεταγόταν σας φαντομάς παντού όπου
χρειαζόταν από τις «μυστικές» καβάτζες...
|
 Από
τις 1 το μεσημέρι, άρχισαν να τερματίζουν οι πρώτοι αναβάτες στις
Πηγές Κρύας στην πανέμορφη Λιβαδειά, όπου μας φιλοξένησε για 3
ολόκληρες μέρες. Αρκετοί ταλαιπωρήθηκαν από βλάβες ή ατυχίες και
στερήθηκαν την χαρά του τερματισμού, στον οποίο έφτανε κόσμος μέχρι
αργά το απόγευμα!
Την ώρα της απονομής τελευταίος και
καταταλαιπωρημένος τερμάτισε ο Γιώργος Οικονομάκος, που το πάλεψε
παλικαρίσια παρόλο τον τραυματισμό του από την αρχή της πρώτης μέρας,
ολοκληρώνοντας όλη την διαδρομή.
Η εντυπωσιακή απονομή έγινε μέσα στις πηγές Κρύας, με τον Σωτήρη
-LC8er- Κοντολιό με ΚΤΜ 525 MXC να κερδίζει την άτυπη γενική και να
ανεβαίνει στο ψηλότερο σκαλί της κατηγορίας Open μοτοσυκλετών. 2ος στην
κατηγορία ήταν ο Δημήτρης –Husky- Μεγαλοοικονόμου με Husqvarna TE 570,
ενώ 3ος ο Κώστας –Blue- Παπαδόπουλος με KTM LC4 640. Στην κατηγορία 450
cc νικητής και 2ος γενικής ήταν ο Στέλιος –Smokie- Βιτούνης με Yamaha
WR 426 F, μπροστά από τον Αλέξανδρο –Epital- Επιτροπάκη με ΚΤΜ LC4 400
και τον Σπύρο Τσιμέκα Honda CRE 450.
Στα Quad, τελικά ο Αλέξανδρος Raptor Ψωφάκης κέρδισε τον Σταύρο Λεοπόταμο Κανελλέα που ταλαιπωρήθηκε με ένα Quad ακατάλληλο για τέτοια χρήση.
Στα αυτοκίνητα, η γενική και η νίκη στην κατηγορία Normal πήγε στους
Βασίλη –Kill Bill- Δηλέ και Σπύρο –Atlas- Ματιάτο με Toyota RAV4. 2οι
στην ίδια κατηγορία ήταν οι Αντώνης Κυλίτης με τον Παντελή –Pili-
Ηλιακάκη με το Jeep Cherokee, και 3οι ο Λεωνίδας Μασλίας με την
Αγγελική Πάλλη οδηγώντας ένα Daihatsu Feroza.
Στην κατηγορία Open
νικητές ήταν οι Γιώργος Κουτάς – Πέτρος Κουντούρης με το Land Rover
Defender 110, όντας και 2οι γενικής, αφού ένα χάσιμο στο τέλος τους
έριξε πίσω. Πολύ κοντά τους οι Δημήτρης Κούτσικος με την Γεωργία
Γεωργαλά με το Range Rover, ενώ ο Γιώργος Παϊδάς με τον Λεωνίδα Δουρίδα
οδηγώντας Mitsubishi Pajero ανέβηκαν στην 3η θέση.
12 πληρώματα και 20 αναβάτες έφτασαν τελικά στο τερματισμό
ολοκληρώνοντας την διαδρομή. Πολλοί περισσότεροι σε ποσοστό από όσους
περιμέναμε, ξεπερνώντας κάθε προσδοκία! Το επίπεδο έχει ανέβει!
Το όλο εγχείρημα ολοκληρώθηκε χάρη στην βοήθεια και την αρωγή πολλών
παραγόντων και ανθρώπων τους οποίους οφείλουμε να ευχαριστήσουμε: Πάνω
από όλα την ΑΛΦΑΛ (Αγωνιστική Λέσχη Φίλων Αυτοκινήτου Λιβαδειάς), τους
ΣΑΜΑΡΙΤΕΣ του Ερυθρού Σταυρού τον Δήμαρχο και τον Δήμο Πλατάνου στην
Ορεινή Ναυπακτία καθώς και σύσσωμο το χωριό Άγιος Δημήτριος.
|
 Χορηγοί
του Rally Raid Ρούμελης ήταν το κατάστημα μοτοσικλετών MOTO
CHRISTOU από την Λιβαδειά, τα ΕΓΓΛΕΖΟΠΟΥΛΟΣ - Cooper Ελαστικά, η ΑΧΟ, η
ΜΑΚΑΝ, η Art Metron, και όπως πάντα, χορηγοί επικοινωνίας το περιοδικό
Μοτοσυκλέτας και Δράσης 0-300, το 4Χ4 Magazine και φυσικά το
www.off-road.gr
Με το Rally Raid Ρούμελης 2004, άνοιξε μια σπουδαία σελίδα σε αυτό το
είδος των αγώνων και με αυτό του 2006 που ήταν το επιστέγασμα χρόνιων
προσπαθειών και διακαών πόθων της οργάνωσης ανοίγει μια καινούργια!
Ο
δρόμος όχι μόνο για διήμερα, αλλά και πολυήμερα rally Raid έχει
ανοίξει! Ο δρόμος όχι μόνο για αγώνες αλλά για ολόκληρο πρωτάθλημα έχει
στρωθεί....
Το «ποτάμι» -όπως λένε και οι πολιτικοί μας, δεν γυρίζει
πίσω! Οι
δυνατότητες της ομάδας είναι μεγάλες όχι μόνο των οργανωτών αλλά και
των αγωνιζομένων!
Όσο κι αν αυτό ακούγεται πομπώδες, είναι αλήθεια!
Το επόμενο Rally Raid θα γίνει στις 24-25 Ιουνίου, στο όμορφο Πήλιο, με
εκκίνηση και κέντρο του αγώνα την Ζαγορά
Κείμενο: [Δημήτρης Αθανασουλόπουλος]
Φωτογράφιες: [Γιώργος Φυτάς]
|
Downloads - Links
Σχετική συζήτηση στο Forum!
Αναλυτικά αποτελέσματα 4Χ4
Αναλυτικά αποτελέσματα ΜΟΤΟ
Υπάρχουν περισσότερες απο 400
φωτογραφίες απο τον αγώνα. Επικοινωνήστε με το φωτογράφο στο 694 5436515
More articles
|
|
| |
|
