geco έγραψε:Λίγα χιλιόμετρα αργότερα και ενώ προσπαθώ να συνέλθω και να ανακτήσω τον ρυθμό μου, μπαίνω πάλι σε λούκια και τρώω ξανά … χώμα! Πέφτοντας έσβησε ο κινητήρας και δεν είχα φώτα αφού λειτουργούν μόνο όταν δουλεύει. Όπως είμαι πεσμένος μέσα στη νύχτα, πέφτει και ο «Senninha» που ακολουθούσε, με φόρα απάνω μου και γινόμαστε «κουβάρι» άνθρωποι και μηχανές!
Εκεί τελείωσε ο αγώνας μου για το «καλύτερο» και ξεκίνησε ο αγώνας για το … «μη χειρότερο»!
Συμφωνώ απόλυτα στα παραπάνω. Καθώς ανεβαίναμε την πλαγιά μετά τα χωράφια και έχω μπροστά μου τον GECO (που μάλλον είχε βάλει στόχο να ξαναπιάσει την προηγούμενη παρέα ξεχνώντας τα ξεραμένα λούκια), ξαφνικά μετά από μια αριστερή στροφή τον χάνω και αναρωτιέμαι πόσο κοντά βρίσκεται η επόμενη στροφή ώστε να μην βλέπω τα φώτα του, και τότε.... συνειδητοποιώ ότι έχει πέσει στην μέση του δρόμου μπροστά μου. Φρένα τελευταίας στιγμής χωρίς να αποφευθεί όμως η στούκα (τον κεντράρισα καλά). Ήταν και κολλημένος κάτω από την μηχανή και φοβήθηκα μήπως και τον χτύπησα παραπάνω. Με το πέσιμο έχουν σβήσει τα φώτα και των 2 και ευτυχώς το τζιπάκι που ακολουθούσε δεν πήγαινε κομμάτια και προλαβε να δει το συνιάλο μου στην μέση του δρόμου αλλιώς θα είχε περάσει κυριολεκτικά από πάνω μας.
Σηκώνουμε μηχανές και ξεκινάμε αλλά ανακαλύπτω ότι λείπει το κοντεράκι το ποδηλατικό απότην θέση του. Επιστροφή και ψάξιμο μέσα στο σκοτάδι και τελικά το βρίσκω (πατημένο αλλά όχι σπασμένο). Ευτυχία προσωρινή όμως αφού η βάση του τελικά είχε σπάσει όπως και είχε κοπεί και το καλώδιο στο πιρούνι. Συνέχεια με το κοντέρ του DT το οποίο α) χάνει χιλιόμετρα (δείχνει λιγότερα) β) δεν φωτίζεται γ) εκεί που βρίσκεται πρέπει να σκύβεις περίεργα για να το δείς και είναι επικινδυνο αν πας γρήγορα δ) έπρεπε να κάνω συνέχεια προσθέσεις τις επι μέρους αποστάσεις και να μηδενίζω συχνά γιατί μετα μπερδευόμουνα.
Και κάτι άλλο που κατάλαβα μετά και όσο περνανε οι ώρες πονάει και πιο πολύ. Πρέπει να έχω τελικά σπασμένο ή ραγισμένο πλευρό από την πτώση.
Όπότε μπορώ να πώ και εγώ:
Εκεί τελείωσε ο αγώνας μου για το «καλύτερο» και ξεκίνησε ο αγώνας για το … «μη χειρότερο»!
Σχετικά με τα καλά και άσχημα...
Τι σας άρεσε;
Η οργάνωση και το συνολικό στήσιμο του αγώνα
Το χωρίς λάθη και περιτά πράγματα road book
Οι πηγές της Κρύας
Το βάθρο του τερματισμού
Και πιο πολύ από όλα... Η ΒΡΑΔΥΝΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ
Τι ΔΕ σας άρεσε;
Τα ΠΑΡΑ ΠΟΛΛΑ χιλιόμετρα. Αποτελεί πάντα προσωπική εκτίμηση αλλά δεν μου άρεσε καθόλου το μέγεθος της διαδρομής. Αν και καταλαβαίνω το σκεπτικό ότι η οργάνωση ήθελε να μας βάλει στο κλίμα των πολλών χιλιομέτρων, σε εμένα αυτό δεν μου λέει τίποτε. Σίγουρα δεν έχω την φυσική κατάσταση που απαιτείται (αλλά πιθανότατα αυτό ισχύει και για πολλούς άλλους) και ίσως με άλλο μηχανάκι από το DT (όπως παλαιότερα που είχα το BMW) να είχα πάει πιο αεράτα, αλλά δεν είμαι πια αθλητης και ούτε και θέλω να τρέχω σε διεθνεις αγωνες για να μπαίνω σε διαδικασίες σκληρής προπόνησης για τέτοιες αποστάσεις. Επιπλέον λόγω της φύσης του βουνού, από ένα σημείο και μετά τα εδάφη και το περιβάλλον ήταν επαναλαμβανόμενα σε σημείο που δεν είχαν κάτι νεο να σε κρατήσει το ενδιαφέρον (δεν φταίει η οργάνωση γι αυτό φυσικά). Για παράδειγμα στην Δράμα τα πολλά χιλιόμετρα δεν φάνηκαν τόσο πολύ λόγω της τρομερής φυσικής ομορφιάς και εναλλαγών του τοπίου. Ας πούμε ότι ο κύκλος του βουνού ανάμεσα στα 2 τελευταία πριν τον τερματισμό ΣΕΧ θα μπροούσε χαλαρά να λείψει. Πιστεύω ότι ειδικά για διήμερους αγώνες η ημερήσια απόσταση δεν πρέπει να ξεπερνάει τα 200-250χλμ για να μπορούμε να ανταποκριθούμε και στις 2 ημέρες.
Την δεύτερη ημέρα δεν ξέρω πως ήταν γιατι δεν είχα ούτε το κουράγιο αλλά ούτε και την διάθεση να συνεχίσω και σε συνδιασμό με το σπασμένο κοντέρ καθώς και πλευρό εκανα τουριστική βόλτα στην περιοχή.
Τι σας κτύπησε πιο ΔΥΝΑΤΑ;
Εγώ κτύπησα δυνατά τον GECO
Οικόπεδα; Αγοράσατε;Με θέα;
Μετά το πρώτο δεν αγοράσαμε τίποτα και γι αυτό είναι κριμα που τα πολλά χιλιόμετρα που όντως ήταν πολύ εύκολα (που να ήταν και δύσκολα δηλαδή, θα είχα αφήσει τα κοκκαλά μου εκεί πάνω!!!) με κούρασαν τόσο πολύ και δεν έκανα την δεύτερη ημέρα. Πάντως από την κούραση σε κάποιες στιγμές κοντεψα να αγοράσω σε διάφορα σημεία και μάλιστα σε ευθείες..
Ζημιές;
Σπασμένο πλευρό
Σπασμένη βάση ποδηλατικού κοντέρ
Κατά τα αλλα το DT την έβγαλε καθαρή
ΕΝΤΥΠΩΣΕΙΣ;
Γενική εντύπωση (προσωπικά πάντα) είναι ότι δεν ξαναμπαίνω σε αγώνα με παραπάνω από 200-250χλμ/ημέρα. Τέσταρα τις αντοχές μου (ο κόλος μου δεν είνα αρκετά σκληρός ούτε και ο δεξίς καρπός μου αντέχει) και δεν μου λέει τίποτε πια το να κάνω χιλιόμετρα στο βουνό που μπορώ να τα κάνω και χαλαρά μόνος μου σαν βόλτα ούτε και με βελτιώνει σε κάτι ως αναβάτη αυτό.
Ααα... Η ΒΡΑΔΥΝΗ πάντως ΗΤΑΝ ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ !!!!!!
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ πάντως στην οργάνωση και στους ανθρώπους που δούλεψαν σε κάθε πόστο γιατί έγινε πολύ καλή δουλειά σε ένα αγώνα που ήταν ίσως πιο εκτεταμένος κι από ένα Rally Acropolis. Αν προσέξετε τον χάρτη και δείτε την έκταση που καλύψαμε θα καταλλάβετε την οργάνωση που χρειάστηκε!!! Πάντως κόψτε κάτι την άλλη φορά ρε παιδιά για να το ευχαριστιόμαστε και λίγο.
Άντε και ίσως καταφέρω να είμαι και στο Πήλιο