Έχοντας μιλήσει με όλους τους εμπλεκόμενους ανά εποχές, δεν έχω καταφέρει να καταλήξω κάπου. Όλες οι απόψεις έχουν ισχυρά επιχειρήματα και όλοι (πιστεύω) θέλουν το καλό των αγώνων. Υπάρχουν δύο βασικές τάσεις : Όσοι προέρχονται από το χώρο των (πραγματικών όπως τους χαρακτηρίζουν ) αγώνων δε μπορούν να συμφιλιωθούν με την ιδέα των ανοικτών διαδρομών. Από την άλλη όσοι ξεκίνησαν με τις "παιδιές" -συμπεριλαμβανόμενου και εμένα- δεν δείχνουν να ξενίζονται από το θέμα. Ίσως γιατί μάθαμε από την αρχή να τρέχουμε σε ανοικτές και άγνωστες διαδρομές, οπότε εκ' των πραγμάτων δε μπορείς να πάς "τέρμα". Αν το κάνεις ή θα χάνεσαι συνέχεια ή θα έχεις ατυχήματα, μικρά και μεγάλα.
Από την αρχή είπα πως τα σκεπτικά είναι διαφορετικά και δε μπορούμε να τα παντρέψουμε όλα. Τα Trail Ride ξεκίνησαν εξ' αρχής για να γίνουν αγώνες. Το ερώτημα είναι : κινούνται προς αυτή την κατεύθυνση; Κατά την προσωπική μου άποψη όχι. Μετά τη Ρούμελη και τη Ροδόπη (450 και 600 χλμ αντίστοιχα) επιστρέψαμε στα φετινά μονοήμερα των 150-200 χλμ. Και δε βλέπω να γίνεται διήμερο, πέραν της συνδιοργάνωσης του Baja. Η δυσκολία ανέβηκε μόνο λόγω της σταδιακής αύξησης της ΜΩΤ, αλλά τα μεγέθη έπεσαν σημαντικά.
Ειπώθηκε επίσης πως ο σκοπός είναι να τρέξουν αγωνιστικά αυτοκίνητα. Όμως δεν τα είδαμε πουθενά, πέραν του πρώτου BAJA, όπου και ήρθαν γιατί ήταν ακριβώς αυτό : BAJA! Οι οργανωτές δεν κατάφεραν ούτε να προσελκύσουν τους παλαιότερους αγωνιζόμενους, ούτε να κάνουν καινούργιους να ενταχθούν σε αυτή την κατηγορία. Άρα πώς θεωρούμε πως είμαστε σε τροχιά CCR ακριβώς; Και επιπλέον μιλάμε για αυστηρότερες προδιαγραφές στα αγωνιστικά. Από 10 λοιπόν που είναι όλα κι όλα να γίνουν 2-3!
Διαβάζουμε ένα εξαιρετικό κανονισμό, που τα έχει όλα μέσα. Αυτό που δεν αναρωτήθηκε κανείς είναι ποιός τεχνικός έλεγχος θα τα τσεκάρει όλα αυτά; Αυτός που κοιτάει μόνο την ημερομηνία του πυροσβεστήρα; Και ρωτάει : " έχεις καμιά μετατροπή στον κινητήρα;". "Μπα τίποτα" απαντάς, εξαιρόντας τα πιθανά τσιπάκια, καπάκια, χταπόδια κλπ. Και ας πούμε πως βασιζόμαστε (όπως είναι η λογική πολλών οργανωτών και στα trial δυστυχώς) στο "αλληλοκάρφωμα" μεταξύ αγωνιζόμένων. Υπάρχει και πάλι η δυνατότητα να ελεγθούν τέτοιες μετατροπές; Όταν θέλουμε αυστηρούς κανονισμούς πρέπει να έχουμε και την ανάλογη υποδομή ελέγχου. Αλλιώς απλώς δημιουργούμε εστίες εντάσεων και διχόνοιας ανάμεσα στους συμμετέχοντες.
Τέθηκε το ερώτημα λοιπόν "θέλουμε αγώνες CCR στην Ελλάδα". Εγώ θα πω ναι από την πλευρά μου. Θα ήθελα κάποιος όμως να μου απαντήσει πώς ακριβώς τους φαντάζεται και τι ακριβώς έχει γίνει προς τη συγκεκριμένη κατεύθυνση σε σχέση με το 2004; Εκτός αν η λύση είναι η συνεχής αύξηση των ΜΩΤ για νορμάλ αυτοκίνητα, αφού αγωνιστικά δε δείχνουν να εμφανίζονται.