GENERAL LEE έγραψε:Δεν σε βλέπω ζωηρό Φωκιωνακο ...
Ξεκινάω την συζήτηση και οποίος γουστάρει συνεχίζει .
Τι φταίει κύριοι για την κατάντια μας ;
Πάμε να τα πιάσουμε ενα ενα ...
Σενάριο 1ο
Κρίση
Γενικότερα εμείς οι τετρακίνητοι είμαστε στην πλειοψηφία μας φθηνιάριδες , αγωνιστικά θεωρούνται ακόμη και παρταλια που κάποιος πέταξε στα σκουπίδια ... Ενα άχρηστο αυτοκινητο , δυο μεταχειρισμένοι αξονες , ενα μεγαλύτερο μεταχειρισμένο μοτέρ , τέσσερα μεταχειρισμένα λάστιχα , σωλήνες , προσωπική εργασία στο γκαράζ του σπιτιού μας , μπύρες , χαβαλές και νατο το αγωνιστικό .
Τεχνογνωσία ; Που άλλου στο διαδύκτιο ! Ανάλογα και με την ικανότητα του κάθε ενός στο Google βρίσκεις φθηνές λύσεις στα προβλήματα που θα βρεις μπροστά σου , το κακό ειναι οτι τις θεωρείς πάντα αξιόπιστες αλλα εδώ αρχίζει και πλατιαζει το πράγμα , κάποιοι βρίσκουν λύσεις και ειναι πραγματικά ικανοί , κάποιοι προσπαθούν μέχρι να απογοητευτούν και τελικα να πουλήσουν το κατασκεύασμα τους η να το κάνουν κομματάκια για πούλημα , και τελικα θα καταλήξουν σε ενα άλλο γκαράζ κάποιου άλλου φίλου που θα πίνει μπύρες κατασκευάζοντας με μεράκι το αγωνιστικό του όπλο ...
Μπορεί αυτός ο αγωνιζόμενος να ακολουθήσει την ακριβή ομολογούμενος , σταδιοδρομία του οδηγού αγωνιστικού αυτοκινήτου στην Ελλάδα ;
Λυπάμαι αλλα νομίζω πως δεν υπάρχει μέλλον , τουλάχιστον προς το παρών ! Αφού πλέων πρώτα θα κοιτάξουμε να γεμίσουμε την κατσαρόλα του σπιτιού μας , μετά να ντύσουμε και να μορφώσουμε τα παιδια μας και οτι μείνει , δηλαδη τίποτα , θα παει στο hobby μας ...
Μην παρεξηγούμαστε όμως με τα γραφόμενα μου ! Κυκλοφορούν πολυ καλα αγωνιστικά που φτιάχτηκαν σε ενα γκαράζ και δαπανήθηκαν χοντρά κεφαλαία ... Αλλα αυτό έχει σχέση με το δεύτερο σενάριο παρακάτω .
Σενάριο 2ο
Υποδομή και ανταγωνισμός
Και έστω οτι το 50% των φίλων του 1ου σεναρίου , τα φέρνουν βόλτα και αντέχουν να κάνουν και 5 αγωνακια το χρόνο , σφιχτά σφιχτά αλλα θα το παλέψουν ... Περιθώρια για εξέλιξη του αγωνιστικού δεν υπάρχουν ! Είπαμε έχουμε κρίση και τα φέρνουμε βόλτα δύσκολα , αλλα τον θελουμε και τον φραμπαλα μας .
Και φτάνουμε την ημέρα του αγώνα ... Έχουμε αφήσει πίσω γυναίκοπαιδα και δουλειές , έχουμε φάει και τα ψιλά που μαζεύαμε με κόπο . Στον αγώνα συνηδοποιουμε οτι τα χρόνια πέρασαν ... Αυτό που κάποτε εγω αποκαλούσα όπλο τωρα ειναι κλαστηρι ! Εχω να ανταγωνιστώ τα αυτοκίνητα και τα κατασκευάσματα αυτών των λίγων που έλεγα πιο πριν στο σενάριο 1 , τα πραγματικά καλα κατασκευάσματα , μονο απο τύχη και με καλύτερα χέρια θα τους κερδίσω αν φυσικά αντέξει το ξύλο το παρταλι μου , που ήταν συνηθισμένο σε άλλου τύπου εμπόδια ολα αυτά τα χρονια ... ποιο light , ποιο τεχνικά , ποιο ανώδυνα αν θέλετε για τα παλιόμεταλα που κουβαλάω ....
Γιατι ...μην γελιωμαστε , συμμετέχω σε έναν αγώνα με πρώτη option να τον κερδίσω , άμα ειναι να χάνω συνέχεια κάθομαι και στο σπίτι μου .... Οι συμμετοχές πλέον ειναι λιγοστές , το να βγαίνω συνέχεια τελευταίος δεν θα έλεγα οτι μου ανεβάζει την λίμπιντο ...
Τι κανω ? σε καμία περιπτωση δεν μου φταίει ο ταχονιδης που με νταβανιαζει συνεχεια , είχε μεγαλύτερο buget το να κανω εγω ... Μαζι με αυτόν που όντος έφερε την εξέλιξη , εξελίχτηκαν και τα εμπόδια , εξελίχτηκαν για λόγους θεάματος και συναγωνισμού , πως στο διάολο θα φρενάρει ο οργανωτής αυτόν τον οδοστρωτήρα ;
Τότε αρχίζουν να μου φταίνε ολα , και ο οργανωτής , και η ομοσπονδία και το κράτος ...
Τι να τα κανω ρε τα ομολοκε τα κράνη και το cage ? πάλι τελευταίος θα βγαίνω ....
Συνεχίζεται ...