από iatros » 21 Φεβ 2007, 23:37
Αγαπητοί μου φίλοι.
Θα σας περιγράψω την εμειρία μου με το DISCO3 για να καταλαβετε τιν εστί άνθρωπος και τι παλιάνθροπος.
Έτυχε κάποια μέρα του Ιανουαρίου του 2007 σε κάποιο σημείο στην ορεινή κορινθία να κολλήσω. Για κακή μου τύχη και για πρώτη και τελευταία φορά είχα αφήσει τον εξοπλισμό σε αυτοκίνητο φίλου. Δεν πέρασαν 5 λεπτά και εμφανίστηκε "τετρακίνητο" που όταν ήρθε κοντάμας ο οδηγός άρχισε να λέει "που πάς με τέταια λάστιχα", τι δουλειά είχατε εδώ, κ.λ.π., κ.λ.π., χωρίς να δείχνει ότι έχει την διάθεση να βοηθήσει, ούτε όταν του προτείναμε να πάει στο αυτοκίνητο του φίλου λίγα χιλιόμετρα ποιό κάτω που είχαμε τους ιμάντες και τα σχετικά για να μας τραβήξει από ένα στην κυριολεξία αστείο κόλλημα. Μετά από 20 λεπτά περίπου και αφού είχαμε σκάψει και σηκώσει με τον γρύλο που και αυτός άρχισε να τα φτύνει, έκανε την εμφάνησή της μιά παρέα τετρακίνητων, οπότε ένα LANDCRUISER με βοήθησε.
Στην κυριολεξία μετά που πήγαμε για καφέ μου ερχόταν να ψάξω να βρώ στη γύρω περιοχή τον "άκαρδο" να τον χαρακτηρίσω έτσι για να μήν εκφραστώ διαφορετικά και να τον φτύσω (δεν ξέρω άν θα χαλούσα άσκοπα το σάλιο μου).
Εύχομαι ποτέ κανείς να μήν βρεθεί στην θέση την δική μου.
Το δύσκολο είναι να κάνεις το καλό. Το κακό μπορείς να το κάνεις και χωρίς να κάνεις τίποτα.
Εύχομαι ο "άκαρδος" να βρεθεί στην θέση μου το συντομότερο. Ίσως καταλάβει ότι πρέπει να συμπεριφέρεται διαφορετικά.
Το να τραβάει ένα αυτοκίνητο κάποιο άλλο κατά την γνώμη μου αυτό δείχνει αν μη τι άλλο, αγάπη, συμπόνια, κατανόηση προς τον συνάνθρωπο, πόσο μάλλον όταν αυτός είναι έστω και για μία μέρα γνωστός.
Συγνώμη για την πολυλογία.
ΦΙΛΙΚΑ
ΠΑΝΑΓΙΩΤΗΣ ΦΙΛΗΣ