NEC-R έγραψε:Eιναι πολυ σωστά τα λόγια που λές αγαπητέ superspy σχετικά με το νόημα των αγώνων αυτων.
Στο ξενοδοχειο ωστόσο το προηγούμενο βραδυ του αγωνα στο Ξυλοκαστρο τα κομπιουτεράκια και τα laptop
ειχαν πάρει φωτιά.
Παραπέμπω επίσης στη φωτο του 2ου οδηγού στην τελική καταταξη, στο Ξυλόκαστρο , στο περιοδικο 4Τ ,στο σχετικο αρθρο της 3ης νικήτριας -συνοδηγου- του αγώνα.
Αυτά σημαίνουν οτι κανείς δεν κερδιζει χωρις -σχετικούς (?)-υπολογισμούς.
Αλλωστε πως επιτυγχάνονται πχ μωτ 35.8 με ιδανική το 36 ?Στην τύχη?
Χμ..... σίγουρα όχι στην τύχη. Υπάρχουν αρκετοί τρόποι για τους αγώνες regularite. Θα σας αναφέρω δύο, αλλά είναι εντελώς λάθος (ΤΟ ΞΑΝΑΛΕΩ) να προσπαθήσετε να πάτε έτσι, γιατί από τη φύση του ο αγώνας ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΣΧΕΔΙΑΣΤΕΙ, ώστε να δουλεύουν με ασφάλεια αυτοί.
ΥΠΕΝΘΥΜΙΖΩ, η ΜΩΤ μπαίνει απλώς για να μην ξεπεραστούν κάποια ανώτατα όρια ΣΥΝΟΛΙΚΑ στη διαδρομή. Κρατήστε καλύτερα ένα γενικά σβέλτο ρυθμό, με τη σκέψη ΠΑΝΤΑ ότι βρίσκεστε σε ανοικτούς στην κυκλοφορία δρόμο και ρίξτε το βάρος περισσότερο στην πλοήγηση, γιατί αν χαθείτε, θα χάσετε περισσότερο χρόνο, που μετά ΔΕΝ ΚΑΛΥΠΤΕΤΑΙ εύκολα.
Α. Κάθε αγωνιζόμενος που «τρέχει» σε αγώνες regularity, θα ξέρει ότι χρησιμοποιούνται πίνακες, ανά 100, 200, 300 κλπ μέτρα και αντίστοιχες ΜΩΤ .
Δηλαδή σε πόσο χρόνο, καλύπτουμε τα 100, 200, 300 κλπ μέτρα με ΜΩΤ πχ 40, σε πόσο χρόνο τα 100, 200, 300 μέτρα με ΜΩΤ 41 κλπ.
Ο συνοδηγός με χρονόμετρο, σε συνεργασία με τον οδηγό που του φωνάζει τις ενδείξεις του κοντέρ, του υπαγορεύει και τον ρυθμό (κόψε, δώσε κλπ
)
Β. Παίρνοντας το δρομοβιβλίο και έχοντας χρόνο, υπολογίζεις με βάση τη δοθείσα ΜΩΤ, το χρόνο που πρέπει να κάνεις από τουλίπα σε τουλίπα. ΠΧ από την ένα στη δύο με τη ΜΩΤ «Χ» πρέπει να κάνουμε «ΧΧ» δευτερόλεπτα. Ο συνοδηγός, μετράει και λέει στον οδηγό πάλι κόψε ή δώσε.
Οι παραπάνω, (αλλά και άλλοι αρκετοί τρόποι, που μπορεί να είναι από εντελώς χειρονακτικοί, μέχρι..... σε σύνδεση με δορυφόρο!!!) δεν δουλεύουν σε αυτή τη μορφή αγώνων, μια και η ΜΩΤ είναι υπολογισμένη ΣΥΝΟΛΙΚΑ σε όλη τη διαδρομή, κάτι το οποίο «βγαίνει» πηγαίνοντας γενικά σβέλτα παντού, με προσοχή στα «στενά και σφικτά ή επικίνδυνα σημεία» και γρήγορα όπου υπάρχει η δυνατότητα.
Δεν υπάρχει λόγος, να προσπαθείς μέσα σε μια πλαγιά με άπειρες παγίδες που θέλει πρώτη κοντό και προσοχή, να προσπαθείς να πετύχεις ΜΩΤ πχ 32, αλλά ούτε έχει νόημα να πάς με 32 σε μια χωμάτινη ευθεία , πλάτους 7-8 μέτρων και μήκους 10 χιλιομέτρων με καλή ορατότητα.
Εξάλλου, φαντάζεστε έναν αναβάτη να προσπαθεί να συγκρατηθεί ή να δώσει, να διαβάζει το δρομοβιβλίο και τη διαδρομή, να προσέχει τα ΠΑΝΤΑ που συνηγορούν για να τον ρίξουν και ταυτόχρονα να υπολογίζει χρόνους κλπ.... ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ.
Σημαντικός παράγοντας επίσης είναι η ικανότητα πλοήγησης.
Τι θα μπορούσε να γίνει;
Για σκέψου μια ομάδα μερικών αυτοκινήτων, που «βάζουν μπροστά» κάποια μέλη της, ώστε να ανιχνεύουν τη διαδρομή και με ασύρματη επικοινωνία να ενημερώνουν τα «καλά» μέλη της για τη φύση της διαδρομής που ακολουθεί, γενικές κατευθύνσεις και τα εμπόδια που υπάρχουν μπροστά, πέρα από το δρομοβιβλίο;
Πάλι, κάπου χάνεται το νόημα του αγώνα, έτσι;
Θα μπορούσαμε να γράφουμε για ώρες για τα θέματα αυτά.
Το ξανάλεω,(copy - paste) διατηρήστε ένα γενικά σβέλτο ρυθμό, σύμφωνα, με το όχημα σας, την κατάσταση του δρόμου, την ασφάλεια τη δική σας και των ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΕΡΧΟΜΕΝΩΝ, (που σίγουρα θα εμφανιστούν εκεί που δε το περιμένεις) και ευχαριστηθείτε τη διαδρομή. Θα περάσετε καλύτερα έτσι!
NEC-R έγραψε:
Αν βαδισει κανεις συμφωνα με τις οδηγικές του ικανότητες, τις δυνατοτητες του οχηματος του και το ενστικτο του ειναι σίγουρο οτι κάποιοι θα υπερβουν την μωτ της οργανωσης και θα χρεωθούν με ποινές.Αλήθεια υπήρξε κανενας τέτοιος στο Ξυλοκαστρο ?
ΟΧΙ, όλοι ήταν κάτω από τη ΜΩΤ, ίσως, στα αυτοκίνητα να μπορούσε να είναι και η ΜΩΤ μεγαλύτερα, αλλά θα ξεφεύγαμε από τα όρια της «γρήγορης» βόλτας.
Μην ξεχνάτε ότι σε αυτό τον αγώνα, τα χιλιόμετρα είναι αρκετά, με πιο δύσκολη διαδρομή από το «στεγνό» Ξυλόκαστρο, θα έχει σκόνη (έτσι και βρέξει ..... θα
κάνουμε την πρώτη μέρα σε ..... δύο κομμάτια από τα καπέλα ), μια κατηφόρα για γερά νεύρα, πολλούς εγκαταλελειμμένους δρόμους με εμπόδια, πλοήγηση σε ένα λιβάδι και ένα δασάκι, περίπου 70 σελίδες δρομοβιβλίου, με 350 διασταυρώσεις
(δυνατότητες για να χαθείτε) ανά σκέλος - μέρα, κομμάτια νυκτερινής διαδρομής και .... την άλλη μέρα!
Κρατήστε ένα χαλαρό ρυθμό γιατί... το βράδυ θα έρθετε κομμάτια και το πρωί δε θα μπορείτε να σηκωθείτε (και εγώ μαζί σας)
Φιλικά
Σπύρος