Αρχές λειτουργίας convoy

[dimitrios]

Μιας και απ΄ότι βλέπω θα έχουμε και συνέχεια,ας πούμε και μερικά να μάθουν οι καινούργιοι, να προσθέσουν-διορθώσουν οι παλιότεροι και να μην έχουν άλλοθι αυτοί που κάνουν πως δεν ξέρουν.
Εχουμε λοιπόν και λέμε
α)Ας έχουμε υπ'όψιν μας πως δεν εντυπωσιάζουμε πια κανέναν (άντε τίποτα πιτσιρίκια),γι αυτό τα περάσματα μας μέσα από χωριά πρέπει να είναι όσο πιο διακριτικά είναι δυνατόν.
Ακόμη και έξω από αυτά, δεν τρομάζουμε ζώα, δεν σηκώνουμε υπερβολική σκόνη ανάμεσα σε χωράφια ή σπίτια και γενικότερα δεν δείχνουμε με την συμπεριφορά μας την ''ξεχωριστή'' καταγωγή μας.
β)Αποφεύγουμε τα άσκοπα ''παντιλίκια'' και λοιπά παιχνίδια στα εκτός δρόμου κομμάτια.Πέρα του ότι είναι επικίνδυνο αν π.χ. υπάρχουν κοντά άλλα οχήματα,είναι και αντιαισθητικό γι αυτόν που θα έρθει μετά από εμάς, χαρακτηρίζει αρνητικά όλο το convoy και τέλος πάντων ούτε η φύση είναι παιδική χαρά κανενός, ούτε εμείς έχουμε το ακαταλόγιστο της παιδικής ηλικίας.
γ)Αντιμετωπίζουμε το κάθε εμπόδιο προσεκτικά φροντίζωντας να μην χαλάσουμε το πέρασμα δυσκολεύωντας το για τους επόμενους.
δ)Κρατάμε πάντα απόσταση από το προπορευόμενο όχημα (η οπτική επαφή είναι αρκετή), και ΔΕΝ μπαίνουμε στο εμπόδιο μέχρι ο μπροστινός μας να τελείωσει την προσπάθεια του.
ε)Οταν πραγματοποιούμε απεγκλωβισμό-ανάκτηση ενός οχήματος πρέπει να ξέρουμε ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΙ ΚΑΝΟΥΜΕ αλλιώς ζητάμε βοήθεια, δεν είναι ντροπή. Ντροπή είναι να κάνουμε μία ζημιά από εγωισμό.
στ)Οταν δίνουμε κατευθύνσεις σ'έναν οδηγό μέσα στο εμπόδιο δεν φωνάζουμε όλοι μαζί, αναλαμβάνει ένας. Ολοι οι υπόλοιποι απομακρυνόμαστε από εργάτες, ιμάντες κ.λ.π. και είμαστε έτοιμοι για βοήθεια όταν μας ζητηθεί.
ΦΥΣΙΚΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΣΧΟΛΙΑΖΟΥΜΕ ΑΡΝΗΤΙΚΑ ούτε για αστείο.Το stress του οδηγού εκείνη τη στιγμή είναι κακός σύμβουλος.
Και τέλος φροντίζουμε το όχημα μας να είναι σε καλή καταστασή, να έχει τα σημεία ρυμούλκησης του ελεύθερα και να έχουμε μαζί μας τουλάχιστον ένα σετ ιμάντα-κλειδιά πάντα πιστοποιημένα.

Αυτά και καλές εκδρομές.

[firelord]

εξαιρετικο

επισης αν επιτρεπεται, παρατιθενται τα κατωθι, επιβοηθητικα, οπως τα συνεγραψα για το ΣΤΕΜ

Το 4Χ4 είναι μια δραστηριότητα από την οποία μπορεί κανείς να εξάγει σφοδρή ευχαρίστηση, για πληθώρα λόγων, οι οποίοι επί το πλείστον είναι καθαρά υποκειμενικοί. Κάποιοι από εμάς απολαμβάνουν την επαφή με τη φύση, πιθανώς και σε συνδυασμό με άλλες δραστηριότητες, όπως περιήγηση, κυνήγι, ψάρεμα ή απλή συντροφική βόλτα. Άλλοι ενσωματώνουν το πάθος τους για περιπέτεια σε μέρη που για άλλους είναι δύσκολη ή απλά αδιανόητη η πρόσβαση, ενώ ορισμένοι έχουν εντάξει το πάθος τους για τη μηχανική εξέλιξη στον λίαν ενδιαφέροντα τομέα που λέγεται ‘εκτός δρόμου.’ Δεν είναι λίγες οι φορές που τα περισσότερα από τα παραπάνω τα βρίσκει κανείς σωρευτικά. Η συγκεκριμένη δραστηριότητα, όμως, δεν παύει να διέπεται από κάποιες βασικές αρχές, ολίγες ευτυχώς, οι οποίες όμως είναι υψίστης σημασίας και καλό θα ήταν να τις εμπεδώσουν οι νεοεισελθέντες και να τα ξαναθυμηθούμε όλοι μας.

1. Τόσο γρήγορα όσο πρέπει, τόσο αργά όσο γίνεται

Ένα από τα πιο συχνά ‘ατοπήματα’ που συναντά κανείς εκτός δρόμου (και που μετά πλήρους βεβαιότητος όλοι μας το έχουμε διαπράξει (αδρεναλίνη είναι αυτή εξάλλου), είναι η προσπάθεια απογείωσης του δύσμοιρου τετρακίνητου οχήματός μας ή τουλάχιστον ο εντυπωσιασμός του έντρομου συνοδηγού μας με τις χίλιες στροφές το δευτερόλεπτο που αναπτύσσουν τα ελαστικά μας στη λάσπη. Η καταπόνηση των μηχανικών μερών, ειδικά σε μια περιήγηση που περιλαμβάνει πολλά και μεικτά χιλιόμετρα, είναι σημαντική, εκτός δε τούτου περιορίζεται πολύ η αντίληψη του οδηγού, και η δυνατότητα αποφυγής εμποδίων, ιδίως αυτών των επίμονων βράχων που από όλα τα μέρη, εχθρεύονται τα διαφορικά μας.

2. Επιλέγοντας τη σωστή ταχύτητα

Όπως σε πολλά ζητήματα, η εμπειρία καταδεικνύει το ιδανικό. Καλό θα ήταν λοιπόν να μάθουμε τις ιδανικές σχέσεις του οχήματός μας, κατά περίπτωση. Πχ πρώτη αργή σε άνοδο προκλητικής ανηφόρας, με τις στροφές στο κόκκινο και τη δυναμική να πέφτει, σίγουρη συνταγή για μια αποτυχημένη ανάβαση. Καλό θα ήταν δε να επιλεγούν οι κατάλληλες σχέσεις ΠΡΟ του εμποδίου, γιατί όταν συνειδητοποιήσουμε το λάθος μας πχ κατά την προπεριγραφήσα άνοδο, βρισκόμαστε στα μέσα της διαδρομής και ψάχνουμε για τον συμπλέκτη. Η βαρύτητα φροντίζει για τα υπόλοιπα.

3. Διατηρώντας τις αποστάσεις.

Μια πολύ επικίνδυνη επιλογή, καθώς και ο έμπροσθεν ημών, βλέποντας τον καθρέπτη του να γεμίζει με τη θέα του τετρακίνητού μας σίγουρα σκέφτεται πιο πολύ το τι ζημία θα του κάνουμε, παρά τη διαδρομή εμπρός. Αν ο τελευταίος χρειαστεί να φρενάρει απότομα, ή να αποφύγει εμπόδιο, τότε τα αποτελέσματα δεν θα είναι ευχάριστα για όλους και σίγουρα για τους τετρακίνητους που έχουν όχημα με πλαστικούς προφυλακτήρες. Η ιδανική απόσταση, λοιπόν, που στο τέλος μας επιτρέπει να απολαύσουμε και τη διαδρομή.


4. Η κάθοδος

Τίποτα πιο αδρεναλινο-παραγωγό από μια απρογραμμάτιστη κάθοδο πλαγιάς με έντονη κλίση. Αν οι συνθήκες πρόσφυσης το επιτρέπουν, λίγο φρένο, καλύτερα όμως έλλειψη πανικού και ολίγο γκάζι, αν η βαρύτητα αρχίζει και ενδιαφέρεται για το όχημά μας περισσότερο από όσο πρέπει. Το κυριότερο, προ της καθόδου έλεγχος, γιατί το τερραίν δεν φέρει μαζί του δηλώσεις φιλικής επίλυσης.

5. Προσέγγιση εμποδίων

Δύο οι χρυσοί κανόνες εδώ. Ποτέ χαντάκια κατευθείαν (90 μοίρες) και ποτέ άνοδος υπό γωνία (όσο γίνεται). Ας μην βιαζόμαστε και ας τοποθετούμε το όχημά μας στη βέλτιστη δυνατή θέση πρώτα, ειδικά λόγω των ειδικών συνθηκών της πατρίδας μας, όπου στο φυσικό έδαφος μπορούμε να βρούμε πολύ έντονες κλίσεις, για μεγάλες συγκινήσεις.

6. Η άνοδος (ή η αποτυχία σε αυτή)

Συχνό φαινόμενο, ειδικά σε συνθήκες ελλείψεως πρόσφυσης, όμως η σωτήρια τεχνική είναι απλή στην εκμάθηση και στην εκτέλεση. Μόλις σβήσει ο κινητήρας πατάμε με δύναμη τα φρένα (και αφήνουμε ήσυχο το χειρόφρενο). Κρατώντας το φρένο, βάζουμε όπισθεν και βεβαιωνόμαστε πως ‘κούμπωσε,’ ενώ παράλληλα βεβαιωνόμαστε πως οι τροχοί δεν είναι στριμμένοι (και δεν εννοούμε κακότροποι). Ξεκινούμε τον κινητήρα, θα ‘κλωτσήσει’ στην αρχή, αλλά θα μας δώσει μια ελεγχόμενη κάθοδο.

7. Υδάτινα κωλύματα

Οπωσδήποτε, από τις πιο εντυπωσιακές στιγμές σε μια εκτός δρόμου επιχείρηση, ειδικά αν οι φίλοι μας ετοιμάζονται να καταγράψουν τους άθλους μας με κάμερα. Όμως, μια ταχεία είσοδος σε νερό του επιτρέπει να εισχωρήσει παντού. Μια ήρεμη είσοδος και μια σταδιακή αύξηση της ταχύτητός μας, επιτρέπει το ‘κύμα’ να αναπτυχθεί σταδιακά, ουσιαστικά προστατεύοντας το μηχανοστάσιό μας, λόγω του κενού που δημιουργεί. Επιπλέον, ορισμένες φορές λάσπες και λοιπά μπορούν να φράξουν το ψυγείο μας, οπότε μετά από υδάτινα παιχνίδια, καλό θα ήταν να γίνει έλεγχος, εκτός αν μας λείπει μια χύτρα ταχύτητος.

8. Σωστή συντήρηση

Όσο πιο πολύ εκτός δρόμου πάμε, τόσο πιο μεθοδική και προγραμματισμένη πρέπει να είναι η συντήρηση του οχήματός μας. Αμέλεια αυτού του σημείου θα εξασφαλίσει τη σταδιακή αλλά βέβαια μετατροπή του οχήματός μας σε φωλιά για πτηνά, οικόσιτα ή μη.

9. Ασφάλεια επιβαινόντων

Ο μεγαλύτερος ένοχος εδώ είναι τα παράθυρα. Η βλάστηση έχει την κακή συνήθεια να χώνεται εκεί που δεν πρέπει και μάλιστα με δύναμη, καθώς έχει φροντίσει το όχημά μας γι’ αυτό. Επιπλέον, η χρήση των ζωνών ασφαλείας είναι πολύ καλή επένδυση για το μέλλον, ειδικά αν δίπλα μας κάθεται ο έτερο ήμισυ, που δεν πολυσυμπαθεί το 4Χ4 και εμείς φροντίσουμε να επιστρέψει με μώλωπες.

10. Ακολουθώντας ίχνη άλλων

Αυτό είναι απλό. Ας μην ακολουθούμε τυφλά ίχνη που βρίσκουμε στο φυσικό έδαφος για τον απλό λόγο ότι αυτός που τα έκανε μπορεί να μας περιμένει στο βάθος μιας χαράδρας.


11. Κατάλληλα ελαστικά – Υλικά - Εφόδια

Η διαδικασία αναζήτησης πρόσφυσης, εκτός δρόμου, μπορεί να γίνει πολύ πιο ενδιαφέρουσα από την ασφάλτινη επιφάνεια (αν και με τους ελληνικούς δρόμους αυτό δεν είναι πάντα σίγουρο). Ελαστικά υπάρχουν πολλά, αλλά πρέπει να επιλέξουμε το κατάλληλο, σαν πέλμα, για την εποχή και για το όχημά μας. Εδώ τα πράγματα δεν είναι απλά και οπωσδήποτε χρειάζεται έρευνα, αλλιώς θα καταλήξει η αποθήκη μας γεμάτη με ‘προσπάθειες’. Επίσης, πολύ σημαντική είναι και η διάσταση των ελαστικών που θα βάλουμε στο όχημά μας, γιατί διαφορετικά μπαίνει σε λειτουργία το ‘Σύστημα Αυτομάτου Απόρριψης Αχρήστων Αντικειμένων,’ δηλαδή θόλοι, και φτερά κάνουν φτερά. Επιπλέον, καλό θα ήταν ο κάθε τετρακίνητος να είναι εφοδιασμένος με κάποια απαραίτητα και γνωστά σε όλους υλικά και κυρίως να ξέρει να τα χειρίζεται (και να έχει και νεράκι – μπισκοτάκια μαζί του γιατι Α. ποτέ δεν ξέρεις και Β. όταν ο στόμαχος αδειάζει, ο εγκέφαλος απονεκρούται).

12. Σωστό ‘διάβασμα’ του εδάφους

Αυτό είναι αυτό-επεξηγούμενο. Πχ καθώς οδηγούμε στο πράσινο και σε πολύ υγρό έδαφος, βλέπουμε μια μεγάλη καφέ κηλίδα την οποία αποφασίζουμε να μην αποφύγουμε και μετά δεν μας βγάζει ούτε ελικόπτερο. Γενικά, μια μικρή στάση και μια επί ποδός διερεύνηση μπορεί να μας σώσει από μια επί ποδός επιστροφή.

13. Αργά – μπλοκέ διαφορικά

Καλό θα ήταν να ξέρουμε με κάποια ακρίβεια τι κάνουν όλοι αυτοί οι μοχλοί – ή τα κουμπακία όπως αυτά εισήχθησαν προσφατα στα 4Χ4) και τι συμπεριφορά προσδίδουν στο όχημά μας. Γενικές εκφράσεις όπως ‘έχει κάρο’ δεν μπορούν να καλύψουν το συνειδητοποιημένο τετρακίνητο, εκτός αν….έχει κάρο.

14. Γωνίες πρόσπτωσης, ράμπας και εκφυγής

Πεδία τετρακίνητου παιχνιδιού ορισμένες φορές θυμίζουν μάντρες με ανταλλακτικά, καθώς οι οδηγοί δεν έχουν συνειδητοποιήσει τις διαστάσεις, ανοχές και δυνατότητες του οχήματός τους, με αποτέλεσμα τις πιο γρήγορες λαμαρινο-δουλειές ή τις μεγαλύτερες τραμπάλες στον πλανήτη.

15. Επικοινωνία – υπομονή – αντοχή

Σε μια αυτοκινητοπομπή, πρέπει να επικρατεί άμεση και σαφής επικοινωνία, δια του γνωστού μέσου των CB ή PMR, ούτως ώστε να παρουσιάζεται πρόοδος με αρμονία, να μην μένει κανείς πίσω και γενικώς να υπάρχει ασφάλεια.
Ορισμένες φορές επίσης, η περιήγηση δεν πηγαίνει σύμφωνα με τον αρχικό προγραμματισμό, εξαιτίας πολλών λόγων (ο πλοηγός έχασε το δρόμο, τετρακίνητος αντιμετώπισε μηχανική αστοχία ή παρουσιάστηκαν κολλήματα που έπρεπε να αντιμετωπισθούν κλπ). Η μεγαλύτερη πρόκληση σε μια τέτοια κατάσταση, όταν η κούραση, σωματική και πνευματική είναι έντονη, όταν οι επιβάτες πιθανώς αρχίζουν και δυσανασχετούν (όχι, δεν τους αφήνουμε δεμένους σε πάσσαλο, βάζοντας στοιχήματα για το αν θα έρθει η αρκούδα πρώτα ή ο λύκος) είναι η διατήρηση του συμπαγούς της ομάδας, καθώς ξεκινάμε όλοι μαζί και πρέπει να επιστρέψουμε όλοι μαζί (για να φάμε και όλοι μαζί).