από superspy » 02 Ιαν 2005, 01:34
Ημερολόγιο διαδρομής: 1/1/2005, Ημέρα δουλειάς πεδίου, τέταρτη – Μόνος στο βουνό!
Φτου... Πάλι δε θα "τρέξω" σε μια απο τις καλύτερες διαδρομές....
Φτου 2: Αγόρασα οικόπεδο σε γνωστή περιοχή, μη οικοδομήσιμο (είναι πάνω στο δρόμο που περνά απο τον αγωγό).
Έκανα μαλακία και ξεκίνησα να ανέβω βρεμένη ανηφόρα με 18 πίεση πίσω... Βάλε και τις ροδιές που είχε αφήσει το Disco μια βδομάδα πριν με βροχή...
Μετά τη δεύτερη προσπάθεια (και επιβεβαίωση της πρώτης αγοράς), το θυμήθηκα και ρίχνοντας τη στα φυσιολογικά όρια (14 για το MεΖε), βγήκε...
Υπερβολικός ενθουσιασμός (πρωτοχρονιά!), το έδαφος έχει πλέον ποτίσει καλά και πρωινή τεμπελιά! (εεεε … έκανε κρύο, είχα αργήσει να ξεκινήσω – το ξέχασα)
Ένα σπασμένο κοντεράκι και μισό κιλό ιδρώτας, έσερνα το MεΖε πεσμένο στην κατηφόρα, μέχρι να βρω καλύτερο έδαφος, γιατί δεν μπορούσα να σταθώ όρθιος στη γλίτσα της πλαγιάς.
Πάμε παρακάτω:
Σήμερα «έκλεισαν» οριστικά τα πρώτα 110 χιλιόμετρα… μένει τώρα η ψηφιοποίηση και οι έλεγχοι. Θα γίνουν τρεις (με μοτο και 4Χ4), μέχρι να «μεστώσει» το δρομοβιβλίο, αρωγός και ο Θοδωρής Ζήσης, που είπε να αφήσει μια φορά τη συμμετοχή και να … βάλει ένα χεράκι (και … ματάκι).
Μου έφυγε ο «τάκος» να αφαιρέσω 4 χιλιόμετρα ασφάλτου και να τα αντικαταστήσω με χώμα. Θα σας φύγει και εσάς ο «τάκος» όμως την ημέρα του trail ride!!!!
Τελικά στο πρώτο κομμάτι, άλλαξα αρκετά τμήματα, από την προηγούμενη σχεδίαση, τα οποία αντικαταστάθηκαν με εγκαταλελειμμένους δρόμους, πλαγιές, hard climbing και… free falling, καθώς και 300 μέτρα ποταμιού.
Ποταμοιστορίες!
Ποταμάκι Α: Το βάθος της ΕΥΔΑΠ στη «βουτιά» ήταν σήμερα μέχρι το φως του MεΖε
Ποταμάκι Β: Προστέθηκαν (όπως είπα και παραπάνω) 300 μέτρα περίπου από ένα ποταμάκι. Σήμερα το βαθύτερο κομμάτι είχε βάθος περίπου 60-70 πόντους και ναι δεν το περνάτε απέναντι αλλά πάτε μέσα από το ποτάμι. Ο πυθμένας είναι εξαιρετικός με πολύ πέτρα. Ιδανικό για ένα κρύο μπάνιο στο τέλος Ιανουαρίου.
Διάβρωση εδάφους και σαρίσματα!
Μιλάμε για ολόκληρες πλαγιές που…. έχουν μετακομίσει στον κάτω μαχαλά!
Μαζί τους έχουν παρασύρει και πολλά πράγματα, έχουν δημιουργήσει τεράστιους λάκκους και σε μια περίπτωση, αποκόψει την είσοδο σε ένα δρόμο (οκ εγκαταλελειμμένο δρόμο). Τελικά βρέθηκε είσοδος σε αυτόν, από παρακείμενη πλαγιά.
Δήλωση: Η διαδρομή θα είναι δύσκολη στεγνή.
Υπάρχουν αρκετά αναχώματα, σε αρκετά σημεία κινείται εντελώς εκτός δρόμου, ενώ οι πλαγιές του φυσικού, δεν αφήνουν δεύτερη ευκαιρία, (παίρνω αμπάριζα και … ανεβαίνω). Κατά τα άλλα είναι γεμάτη νεροφαγώματα. Θυμάστε τη «Μαδαγασκάρη» στη Ρούμελη; Κάπως έτσι αλλά για 28 χιλιόμετρα (τμηματικά) περίπου.
Βρεμένη δεν βγαίνει από big on-off μια και στις ανηφόρες δεν θα βρουν πρόσφυση. Τα SUV θα θέλουν αλυσίδες και … πολύ θράσος, αν και δεν θα το συνιστούσα. Η "Σκοτεινή πλευρά της Πάρνηθας", θυμίζει (και ήταν) παιδική χαρά μπροστά στην τωρινή διαδρομή.
Το καλό μέχρι τώρα είναι ότι η πέτρα είναι Ε-ΛΑ-ΧΙ-ΣΤΗ, σας τη φυλάω όλη για το τελευταίο κομμάτι !!!!
Ψάξαμε και βρήκαμε ΟΛΑ τα καλά σημεία της Αττικής!
Καλή χρονιά
Grand Erg Oriental...
Στάσου.... Μύγδαλα!