Off-Road.gr

Θέματα Ευρετήριο Δ. Συζήτησης Αρχεία

Hellenic Rally Raid 2009: Εντυπώσεις

Τα πάντα για τους μηχανοκίνητους Μαραθώνιους, όπου συμμετέχουν μοτοσικλέτες και αυτοκίνητα με βασικό στοιχείο την σβελτάδα και την πλοήγηση

Δημοσίευσηαπό HiDef » 12 Νοέμ 2009, 00:26

fokion έγραψε:Βαγγελη..... respect.......
Εκπληκτικό το να βλεπεις την διαδρομη και να ακους το Γρηγόρη να διαβαζει ταυτοχρονα...

Αστα αυτα!!!!
Μετα τον Τεχνικο Ελεγχο θα τα πιουμε..... :twisted: :twisted: :twisted: :twisted:
Άβαταρ μέλους
HiDef
50cc moped
50cc moped
 
Δημοσιεύσεις: 8
Εγγραφή: 09 Νοέμ 2009, 22:13
Τοποθεσία: Αθηνα

Δημοσίευσηαπό papatoprapra » 12 Νοέμ 2009, 22:42

φιλοι και φιλες του forum,

Ως αγωνιζομενος στο HRR, θα ηθελα να μοιραστω μαζι σας την εμπειρια μου.
Η πρωτη φορα που ασχοληθηκα με rally(balkan marathon) φαινεται οτι ηταν καθοριστικη για την υγεια μου.Καταφερα μετα απο 27 χρονια να απαλλαχτω απο το τσιγαρο και οπως ισχυει για ολους οσους ειμαστε επιρρεπεις στον εθισμο(δηλαδη ολοι),υποκαταστησα τον καπνο με το χωμα και τα χαρτακια rizzla με το road-book.

Δεν ηταν να τρεξω σε αυτο τον αγωνα, μεχρι που ειδα τον Τ. να προετοιμαζεται λιγες μερες πριν. Ειχα τον εξοπλισμο, ειχα το χρονο,ειχα την διαθεση, αλλα τα χρηματα μου φαινονταν πολλα. Και τοτε σκεφτηκα(ηταν πρωι): Τι να τον κανω τον εξοπλισμο αν ειναι να σαπιζει στο γκαραζ; Τι να τον κανω το χρονο και τη διαθεση αν ειναι να ξυνομαι στο σπιτι; Και τι να τα κανω τα λεφτα, αφου δεν θα'χω φραγκο; Τελικα,υστερα απο τους βαθεις αυτους συλλογισμους και με την ελπιδα οτι θα ειναι ενας καλα οργανωμενος αγωνας σε ωραια(και απανθρωπη) διαδρομη, με σκληρους(αλλα ανθρωπινους) συναγωνιστες, αποφασισα να ακολουθησω το αλανθαστο ενστικτο μου και να αγνοησω οποιαδηποτε λογικη σκεψη.

Φαινεται οτι, οταν δηλωνεις συμμετοχη, ενεργοποιειται ο κανονας: οσο ο χρονος μεχρι τον αγωνα ελαττωνεται, τοσο οι εκκρεμοτητες,οι βλαβες και ο,τι δεν σου εχει συμβει μεχρι τοτε, αυξανουν. Τοτε, την ορεξη για περιπετεια αντικαθιστα η αμφιβολια για την αποφαση να συμμετασχεις.Η σιγουρια και η αυτοπεποιθηση δινουν τη θεση τους στο φοβο της αποτυχιας, ακομα και του να ξεκινησεις.Η ευχαριστη και ελαφρια διαθεση, μετατρεπεται σε αγχος και αυπνια. Οι εξαιρεσεις, απλως επιβεβαιωνουν τον κανονα. Στη δικη μου περιπτωση δεν χρειαστηκα εξαιρεσεις...

Ολα συνηγορουσαν στη δυσκολια του εγχειρηματος. Για την ακριβεια, και οι τρεις: Σακης(ΕΡΤ 3),Σουζη(ΣΚΑΙ) και freemeteo.com. Ολοι προεβλεπαν βροχη.Και ποσο μεσα επεσαν...Και που να δειτε εμεις ποσο πεσαμε!

Προλογος-Autofestival:Καπως θλιβερες και ψυχρες εγκαταστασεις χωρις στεγαση για οχηματα, η βροχη τσουρτσουριζε.Πρωτη επαφη με την οργανωση, καλες εντυπωσεις, φιλικη και ανθρωπινη διαθεση απο Σπυρο και αγωνιζομενους, λιγες συμμετοχες.Ευκολος προλογος (υπο βροχη) και επιστροφη στο σπιτι (υπο βροχη) για να κοιμηθω και να παρω τα πραγματα μου. Δεν ειμαι τοσο σκληραγωγημενος για να διανυκτερευσω στο Autofestival (υπο βροχη).Μπραβο σε οσους δεν μασησαν.

1η μερα-Χωρις να εχω κλεισει ματι ξεκινω (υπο βροχη) φορτωμενος για Autofestival.Αφιξη στις 06:30, νυχτα ακομα. Μετα τις 7:00 εκκινηση ενας-ενας (υπο βροχη).Ασφαλτος,προς τον Αυλωνα, ο καιρος αλλαξε. Μετα τα συννεφα nimbostratus που απλως εβρεχαν, εν μεσω αστραπων και καταρρακτωδους βροχης τα cumulonimbus δηλωναν βροντερα την παρουσια τους.Πρεπει να ειχε ξημερωσει, αλλα με την πυκνη ομιχλη, δεν ημουν σιγουρος.Καλη αρχη! Λιγο πριν αρχισει η ειδικη, η βροχη κοπασε, αρχισε να φωτιζει.

0-7χλμ:Πρωτο χωμα,κατσε να το παμε συνετα, να δουμε τα καινουρια λαστιχα, να ζεσταθουμε, ειναι αρχη ακομα,κανε κρατει.
Στο 7χλμ:Ωπα, εδω γλυστραει, ε,εδω κολλαει σα πηλος, καποιος μπροστα ζοριζεται,περναω με δυσκολια, εχω ιδρωσει,εχω φρικαρει, κατηφορα με τρομο, κανω σταση να παρω ανασα, ανηφορααα αα πεφτ-επεσα...Το ΚΤΜ 156 κιλα στεγνο+25 κιλα βενζινη+5 κιλα εργαλεια/εξτρα εξοπλισμο και 50 κιλα λασπη. Και 110 μοιρες κλιση απο την ορθια θεση.Εκει πρεπει να εφαγα κανα μισαωρο(υπο βροχη τωρα).Βγαζοντας λασπη και προσπαθωντας να το κουνησω.Ακουγα αλλους πιο πισω, αλλα δεν εφταναν.Α,να ενας:Ολα καλα;ρωτησε. Δεν ειχα το κουραγιο να απαντησω και απλως του εδειξα το οφθαλμοφανες. Πρεπει να ειχα μαζεψει τοση λασπη, που το Αdventure δεν πρεπει να το προσεξε.Αλλιως δεν εξηγειται οτι εφυγε. Μεχρι που ηρθε ο μπεμπεκος, συνεχιζα τις προσπαθειες. Σταματησε διπλα και επειδη δεν μπορουσε να στηριχτει το δικο του ΚΤΜ σε αυτη τη λασπη, το κρατουσα εγω, τη στιγμη που εγινα αυτοπτης μαρτυρας της υπερπροσπαθειας για να σηκωσει το τερας.Τα καταφερε με τη μια ο γιγαντας, μονο που βρεθηκαμε στην αβολη και αστεια κατασταση να κραταει ο ενας τη μηχανη του αλλου, χωρις να μπορουμε να τις στηριξουμε καπου.Τελικα εγειρε τη δικη μου σε μια πιο ευκολη κλιση απο την αλλη μερια.Ευχαριστω,Κωστα! Συνεχισα αργα με υπερθερμανσεις και σβησιματα για να κρυωσει.Καπου στο 12 χλμ πρεπει να εκλεισα 1,5 ωρα απο την εκκινηση της ειδικης. Κουραγιο, μονο 260 εμειναν για σημερα. Η ελλειψη προπονησης στη λασπη τωρα πληρωνεται...

συνεχιζεται;
Άβαταρ μέλους
papatoprapra
50cc moped
50cc moped
 
Δημοσιεύσεις: 6
Εγγραφή: 12 Νοέμ 2009, 22:36
Τοποθεσία: χολαργος,Αθηνα

Δημοσίευσηαπό papatoprapra » 13 Νοέμ 2009, 01:16

Υστερα απο απαιτηση χιλιαδων υστερικων αναγνωστων, συνεχιζω με τις εμπειριες απο το HRR.
Στο τερμα αυτης της λασπερης εισαγωγης, μεσα απο την ομιχλη διακρινω αγωνιζομενο παρκαρισμενο στην ασφαλτο.Εχει μεινει απο οργανα και ψαχνει για ταξι. Πηγαινω μπροστα απο τον πελατη, νοιωθοντας μεγαλη ανακουφιση να οδηγω on-road, προσπαθω να συγκεντρωσω την κατακερματισμενη αυτοπεποιθηση, να στεγνωσω το καταιδρωμενο σωμα μου, να επαναφερω τους παλμους της καρδιας μου,να βρω χρονο να ξαναβαλω τα γυαλια αφου τα ξεθαμπωσω,ξεχασα να πω οτι εβρεχε; Τελος συντομης ασφαλτου, οδηγω σε ρυθμους που φερνουν τον πελατη σε απογνωση-"Πως πας ετσι;",γκρινιαξε. "Δεν εχω βαλει τα γυαλια μου",δικαιολογηθηκα ατυχως. "Ουτε'γω!"ειπε και ανοιξε το γκαζι. Τον ξαναειδα στις λασπωμενες φλαταδουρες της Κωπαιδας, οταν τον προσπερασα.Κρατηθηκα και δεν σχολιασα τιποτα για την ταχυτητα του.
Λιγο πιο κατω,περιπου 2 μετρα απο το δρομο(και 2 μετρα υπο του δρομου) ενα ΚΤΜ 950 φυτεμενο, ορθιο, στεκεται προσβλητικα αθικτο, αγερωχα αμετακινητο, σαν να ηταν η μονιμη υπογεια θεση του στο παρκινγκ. Ο οδηγος, καθισμενος στο πεζουλακι, εξηγει με σπασμενη περηφανεια και χτυπημενο ποδι το συμβαν στους περαστικους που εν τω μεταξυ ειχαμε γινει 3-4.
Κι αλλος χωρις οργανα(μαλλον ειναι μεταδοτικο), με παιρνει κουρσα. Το τερεν συνεχιζεται βαρυ, ασηκωτο: μαυρη, παχια λασπη. Μεγαλες ευθειες, διαφυγη καμμια.Εφυγα μπροστα, αποφασισμενος να πεσω λιγο πιο περα.Δεν τα καταφερα! Φαινεται,ειχα αρχισει να συνηθιζω σε αυτες τις συνθηκες και οταν με την ψυχη στο στομα σταματησα να δω τι γινεται πισω, δεν ειδα τιποτα,κανεναν.Οχι μονο ειχα μεινει ορθιος, αλλα δεν με ακολουθουσε και κανεις! Το μυαλο μου πηγε στα χειροτερα σεναρια και περιμενα σε ενα στεγνο γεφυρι, ρωτωντας τα επερχομενα 4Χ4 για τις μηχανες. Αφου σιγουρευτηκα για την ατυχια τους, συνεχισα με διαθεση που συνεχως βελτιωνοταν. Ο ουρανος ανοιγε και ειχα μπροστα μου μολις 200 χιλιομετρα.
Ειχα μια ενδιαφερουσα συναντηση στο 80 κατι, οταν μου εκοψε το δρομο εξαλλος ενας κτηματιας. Περνουσαμε,λεει, απο τον ιδιωτικο του χωρο. Επιστρατευοντας τους καλους μου τροπους, την διπλωματικη ικανοτητα που δεν ηξερα οτι διεθετα και καταπιεζοντας σθεναρα την αναγκη να ανοιξω τερμα το γκαζι και να περασω πανω απο ο,τι ιδιωτικο του ουρλιαζοντας τρελα, αποχαιρετησα τον ανθρωπο, ο οποιος παραμεριζοντας, μου ευχοταν καλο κατευωδιο, με το πιο γλυκο του χαμογελο. Να'ναι καλα, να ξαναπερασουμε απο τα μερη του και να μην τα εχει ναρκοθετησει!
Ολα πηγαιναν καλα μεχρι να με επισκεφτει η υπουλη και κακια,η μαυρη και αραχνη, ντυμενη στα πιο σεξυ ρουχα της, να με κοιτα στα ματια και να μου χαιδευει τα μαλλια(ποια ειπες?) ενταξει ρε, τα αυτια και να μου υποσχεται πολλα.Ηρθε για να με αποσυντονισει,να μου χαλασει τη συγκεντρωση, να με αποπροσανατολισει και να με κανει να σερνομαι στη λασπη σα σκουληκι... Ηρθε ακαλεστη,η σκεψη του τερματισμου! Ηταν εκει που αρχιζαν οι λασπωμενες ανηφορες του Ελικωνα, που εφαγα την πρωτη τουμπα. Καθυστερησα τοσο πολυ, που πηρα τηλεφωνο τον υπερκατασκοπο, να στειλει γερανο να παρει εμενα και το ΚΤΜ. Τελικα, αφου εριξα μια σιεστα, και αφου δεν εβλεπα καποιο αλλο οχημα να πλησιαζει, αποφασιστικα και σιγουρα αρπαψα(sic) το θηριο και το σηκωσα αρασε στα ορθια. Παρατησα τσαντακια, κρανη, εργαλεια κλπ αχρηστα και ανεβηκα λιγα μετρα πιο πανω μεχρι να ξαναξαπλωσω στη γλιτσα.Εκει αποφασισα οτι δεν θα ξανατρεξω αγωνα, χωρις βοηθητικες ροδες. Περπατησα πισω, να παρω τα πραγματα και ακουσα κατι να πλησιαζει. Χωρις αμφιβολια, ο απο μηχανης Θεος. Ηταν συνοδηγος, και ηταν Θεα. Αντιμετωπιζαν τα δικα τους προβληματακια (κινηση μονο στους 2 τροχους κ.α. ψιλα). Η Θεα Δημητρα με βοηθησε να σηκωσουμε τη μηχανη,τα πραγματα και το ηθικο μου. Με φοβερο κεφι. Την ευχαριστω πολυ. Απο τοτε, οποτε σκεφτηκα τερματισμο, κατι παθαινα...
Λιγο πιο πανω, λογω ασυλληπτης (το gps δεν καταγραφει υποδιαιρεσεις του 1 χλμ) ταχυτητας, αναβει το λαμπακι της θερμοκρασιας. Με περναει το Cagiva και το Terios. Αρχιζω να σκεφτομαι υπουλα και μοχθηρα, πως να παρακαμψω κομματια δυσκολα χωρις να το καταλαβει κανεις. Τελικα, δεν χρειαστηκε να καταφυγω σε ποταπες μεθοδους, γιατι απο κει και περα ολα μου φαινονταν ευκολα και η κουλαμαρα μου περασε.
70 χλμ. πριν το τερματισμο(να τα παλι...) και αφου προσπερασα το Cagiva, κοπηκε η ντιζα του συμπλεκτη. Κανενα σοβαρο προβλημα, οταν εισαι προνοητικος και εχεις περασει παραλληλη ντιζα stand-by. Συνεχισα να οδηγω 3-4χλμ. με καρφωτες, μεχρι να βρω καποιο σημειο για την γρηγορη επισκευη. Ομως κατι ελειπε: ο ρεγουλατορος. Σε ποια λασπολακκουβα να πλατσουριζει αραγε; Και ειχα σταματησει σε ισιαδα ο εξυπνος. Ενας 17 χρονος ντοπιος με κινεζικο μπομπακι με πλησιασε, την ωρα που επικοινωνουσα με τον τεχνικο μου συμβουλο (ατσα...) Με βοηθησε τεχνικα(μεχρι και ρεγουλατορο απο Υamaha εφερε-δεν εκανε),μου εκανε παρεα και περασε ευχαριστα η ωρα. Για να ειμαι ακριβης 1,5 ωρα περασε μεχρι να φτιαξω(με ενα χοντρο συρμα και λιγα tie wraps) μια υποφερτη πατεντα για να εχω συμπλεκτη. Δημητρη απο το Εξαμιλια(?) σε ευχαριστω! Ο Σπυρος ειδε το ακινητοποιημενο σημαδι και πηρε τηλεφωνο. Με ενθαρρυνε να συνεχισω στον αγωνα. Τερματισα 8ος και τελευταιος απο τους τερματισαντες, μαζι με το τελευταιο φως της μερας 11 ωρες και 9 λεπτα μετα την εκκινηση της ειδικης.
Η πρωτη μερα αποδειχτηκε καταστροφικη για πολλους με πτωσεις, βλαβες, εγκαταλειψεις κλπ. αλλα ειχα τα δικα μου να με απασχολουν.
Ειχα φερει στον ειδυλιακο λοφο του Προφητη Ηλια Ελατειας μια πολυ λασπωμενη μηχανη με εναν αυπνο επι 35 ωρες και ταλαιπωρημενο κακομοιρη:εμενα. Στις επομενες 11 ωρες επρεπε να βαλω βενζινη, να πλυνω μηχανη, να φτιαξω συμπλεκτη, να ενημερωθω και να βαλω νεο road-book. Να βρω δωματιο για υπνο και μπανιο(δεν ειχα φερει sleeping bag), κουβαλωντας ενα τεραστιο σακιδιο, να στεγνωσω ρουχα και να φαω βραδυνο και πρωινο για να εκκινησω στις 6 τον αγωνα της δευτερης μερας.

συνεχιζεται;
Άβαταρ μέλους
papatoprapra
50cc moped
50cc moped
 
Δημοσιεύσεις: 6
Εγγραφή: 12 Νοέμ 2009, 22:36
Τοποθεσία: χολαργος,Αθηνα

Δημοσίευσηαπό MaxGraves » 13 Νοέμ 2009, 01:44

papatoprapra έγραψε:συνεχιζεται;


συνεχιζεται!
συνεχιζεται!
:computer:
Άβαταρ μέλους
MaxGraves
80cc big bore scooter
80cc big bore scooter
 
Δημοσιεύσεις: 31
Εγγραφή: 13 Μάιος 2009, 12:09

Δημοσίευσηαπό megalexandros » 14 Νοέμ 2009, 17:44

papatoprapra έγραψε:....
Στο τερμα αυτης της λασπερης εισαγωγης, μεσα απο την ομιχλη διακρινω αγωνιζομενο παρκαρισμενο στην ασφαλτο.Εχει μεινει απο οργανα και ψαχνει για ταξι. Πηγαινω μπροστα απο τον πελατη, νοιωθοντας μεγαλη ανακουφιση να οδηγω on-road, προσπαθω να συγκεντρωσω την κατακερματισμενη αυτοπεποιθηση, να στεγνωσω το καταιδρωμενο σωμα μου, να επαναφερω τους παλμους της καρδιας μου,να βρω χρονο να ξαναβαλω τα γυαλια αφου τα ξεθαμπωσω,ξεχασα να πω οτι εβρεχε; Τελος συντομης ασφαλτου, οδηγω σε ρυθμους που φερνουν τον πελατη σε απογνωση-"Πως πας ετσι;",γκρινιαξε. "Δεν εχω βαλει τα γυαλια μου",δικαιολογηθηκα ατυχως. "Ουτε'γω!"ειπε και ανοιξε το γκαζι. Τον ξαναειδα στις λασπωμενες φλαταδουρες της Κωπαιδας....

συνεχιζεται;
Γεια σου ρε Πανο :!: Ευχαριστω για το ταξι :D .Εκει στη Κωπαιδα ...ξεμινα :lol: .Γιαλια δε χρειαζεται να βλεπεις το δρομο, αρκει να τον οραματιζεσαι :D .συνεχισαι σε παρακαλω .Ανυπομονουμε
Άβαταρ μέλους
megalexandros
250cc
250cc
 
Δημοσιεύσεις: 340
Εγγραφή: 22 Μάιος 2009, 22:14

Δημοσίευσηαπό Dr.Format » 16 Νοέμ 2009, 11:52

Θέλουμε και την συνέχεια :P
Άβαταρ μέλους
Dr.Format
690cc
690cc
 
Δημοσιεύσεις: 1468
Εγγραφή: 12 Φεβ 2003, 14:49
Τοποθεσία: Αθήνα

Δημοσίευσηαπό papatoprapra » 19 Νοέμ 2009, 02:24

Ευχαριστω για τα απειρα συγκινητικα μηνυματα ενθαρρυνσης.
Συγχωρεστε μου την καθυστερηση. Η συνεχεια ψηνεται...
Άβαταρ μέλους
papatoprapra
50cc moped
50cc moped
 
Δημοσιεύσεις: 6
Εγγραφή: 12 Νοέμ 2009, 22:36
Τοποθεσία: χολαργος,Αθηνα

Δημοσίευσηαπό papatoprapra » 24 Νοέμ 2009, 02:29

Ευχαριστω για τα απειρα συγκινητικα μηνυματα ενθαρρυνσης.
Στην Ελατεια λοιπον, εκει που μεσα μου κοχλαζε η αποθαρρυνση, ο σεφ σιγοβραζε γιουβετσακι.

Φανταστειτε μια φαρδια κοιλαδα. Λιγα σκορπια χωρια. Δυτικα δεσποζει ο Παρνασσος. Αλλα βουνα τριγυρω. Ενας λοφος εξεχει στο χερσο τοπιο, μακρυα απο οικισμους. Πανω του χτιστηκε ναος, φυτευτηκαν δεντρα, στρωθηκαν αυλες, χτιστηκαν πεζουλια και μαντρουλες. Μπροστα στην εκκλησια ο χωρος ηταν σαν σκηνικο γυρισματων καποιας ταινιας: Στο κεντρο, κατω απο τους δυνατους προβολεις, δυο ξαπλωμενα DR. Σκυμμενοι πανω τους, με απολυτη συγκεντρωση και ηρεμια ο Μπαμπης και η Ειρηνη αλλαζαν δισκους. Θυμηθηκα το βιβλιο:"Ζεν και η συντηρηση μοτοσυκλετας". Γυρω τους ανθρωποι, μηχανες, ανοιγμενα σεντουκια με ανταλλακτικα και εργαλεια (καπου εκει χωμενος ο σωστος ρεγουλατορος που κανεις δεν υποπτευοταν...) στημενες σκηνες, μουλιασμενες στολες, το 6Χ6, πιο εξω στο σκοταδι τα 4Χ4. Κινητικοτητα και μουδιασμα. Χαρα εκδηλωμενη με γλυκια θλιψη. Που ειναι ο σκηνοθετης; Οι καμερες; Ποιο ειναι το σεναριο; Τι ρολο βαραω; Το μυαλο μου πεινουσε, παω για γιουβετσι.

Οταν χορτατος πια, αποφασισα να παω να βρω δωματιο, καποιοι ηταν πληρως ετοιμοι για υπνο και αγωνα. O Marc οπως παντα, πανταχου παρων, προθυμος βοηθος. Τον ευχαριστησα και εφυγα στο μαυρο σκοταδι. Εσβησα το μοτερ εξω απο το "Τιθω" της κυρα-Μαριας στην Τιθορεα, τη στιγμη που ακουγα τον επιθανατιο ρογχο της συρματινης πατεντας στο συμπλεκτη.

Δεν ειμαι σιγουρος ποτε πηρα την αποφαση να μην τρεξω την επομενη. Μπορει να ηταν αφου ειχα απλωσει ολα τα βρεμενα ρουχα στην υγρη βεραντα, μπορει οταν εκανα ζεστο μπανιο, ισως λιγο μετα που νομιζα οτι τα ειχα ολα τακτοποιησει και παρ'ολα αυτα, γυρω ηταν ενα σωρο πραγματα σκορπισμενα. Πριν πεσω για υπνο παντως, εβαλα το ξυπνητηρι στις 6:00, κι ας εδειχνε το ρολοι μεσανυχτα. Επρεπε να ενημερωσω τον διοργανωτη, για να μη νομιζει οτι με απηγαγαν εξωγηινοι και αφου του εστειλα το μηνυμα, ξαναρυθμισα το ξυπνητηρι για τις 10:00. Μου πηρε δυο ωρες για να αφησω το κρεβατι, το δωματιο, την Τιθορεα. Πανω στο τιμονι, το road book της ημερας, ο τσαμπα χθεσινοβραδινος κοπος, μου θυμιζε με πονο την εκκινηση που δεν πηρα. Λιγα χιλιομετρα παραπερα, δυο κορδελες σηματοδοτουσαν την λασπερη διαδρομη που εχανα.

Λαμια απο ασφαλτο, προσπαθεια για επισκευη σε συνεργειο, χωρις επιτυχια. Μεσα στη μια(!) ωρα που χρειαστηκε για πλυσιμο το μηχανακι κατεφθασε και ο Αλ, φιλος και μηχανικος μου, με αυτοκινητο απο τη Αθηνα και εδωσε μια καλη λυση στο προβλημα της ντιζας και μαζι συνεχισαμε για το Καρπενησι. Αφου τακτοποιηθηκαμε σε ξενωνα στο Αγιο Νικολαο, πηγαμε να βρουμε τους αλλους του αγωνα. Εκει, ο Κωστας με συστησε με τον ντροπαλο ρεγουλατορο που θα με συντροφευε μεχρι σημερα. Ευχαριστω για την γνωριμια, Κωστα.

Στο ομορφη τοποθεσια του αθλητικου κεντρου, εκει που οι λιγοι γενναιοι και τυχεροι καταφεραν να φτασουν για να χαρουν την περιποιηση του σεφ και να φροντισουν κορμια και οχηματα οι αγωνιζομενοι, να χαραξουν τα αυριανα σχεδια οι ακουραστοι διοργανωτες και διασωστες, εκει στις δασωμενες πλαγιες του Νεραιδοβουνιου, εκει στις πηγες του Καρπενησιωτη, στα παρολιγο 1000 μετρα υψομετρο, στου υγρους 10 βαθμους Κελσιου και παρα τις 30 ωρες καπελο που εφαγα, ενοιωσα ξαφνικα δυνατος, κεφατος, ξεκουραστος και ετοιμος για ολα.
Πισω και σας εφαγααααα!!!!!

Αυτα προλαβα για την ωρα. Συνεχιζεται (παρα την αμνησια μου).
Άβαταρ μέλους
papatoprapra
50cc moped
50cc moped
 
Δημοσιεύσεις: 6
Εγγραφή: 12 Νοέμ 2009, 22:36
Τοποθεσία: χολαργος,Αθηνα

Δημοσίευσηαπό superspy » 24 Νοέμ 2009, 10:19

Unpektable!
Εικόνα
Grand Erg Oriental...


Στάσου.... Μύγδαλα!
Άβαταρ μέλους
superspy
690cc
690cc
 
Δημοσιεύσεις: 6828
Εγγραφή: 29 Ιούλ 2002, 07:57
Τοποθεσία: Όπου πατάνε οι τροχοί μου!

Δημοσίευσηαπό megalexandros » 25 Νοέμ 2009, 00:21

GECOOOOOO το παιδι γνωριζη να γραφει και εξω απο τα χωματα :band:
Άβαταρ μέλους
megalexandros
250cc
250cc
 
Δημοσιεύσεις: 340
Εγγραφή: 22 Μάιος 2009, 22:14

Δημοσίευσηαπό darkstam » 28 Νοέμ 2009, 22:50

και στο marathonrally

http://www.marathonrally.tv/links/pages/01_Rally_Raids_and_Events/more4.html

Hellenic Rally Raid 2009

Prepare for a unique Rally Raid in Greece! October race its going to be in the footsteps of the previous organizations of Off-Road.gr, tough and dynamic, for real Rally Raiders. Participants, motorcycles, cars and Quad, they are going to race in the Central Greece, thru breathtaking magnificent landscapes. The race is also counts for the Greek 4X4 Championship of 2009.
Άβαταρ μέλους
darkstam
80cc big bore scooter
80cc big bore scooter
 
Δημοσιεύσεις: 29
Εγγραφή: 21 Οκτ 2009, 19:31
Τοποθεσία: patra

Δημοσίευσηαπό geco » 29 Νοέμ 2009, 01:21

Sorry for the delay !

Aκολουθεί και το δικό μου "πόνημα"




HELLENIC RALLY RAID

“ ΟΡΟΣΗΜΟ !!! ”


Μπορεί να ζορίστηκα με το τρέξιμο γιά τις ιατρικές εξετάσεις και τη Λισάνς της ΑΜΟΤΟΕ, μπορεί να έχω ξεπαραδιαστεί με τους πολλούς αγώνες, μπορεί να κουράστηκα αλλά αυτόν δεν θα τον έχανα με ΤΙΠΟΤΑ !!!

Ο Σπύρος-Τhierry Sabineμαλής έπεσε μικρός στο καζάνι του Dakar και έπαθε ... ανήκεστο βλάβη!
Τρώει – ανασαίνει – ονειρεύεται Ντακάρ και περιμένει να γίνει η Ελλάδα ... έρημος γιά να φτιάξει Ράλλυ Ρέιντ Αθήνα-Αλεξανδρούπολη-Αθήνα.

Το Hellenic το ετοίμαζε εδώ και κανένα χρόνο. Πήγαινε και ξαναπήγαινε γιά τσεκάρισμα της διαδρομής, άλλαζε κομμάτια, έψαχνε τα σημεία ανεφοδιασμού, οργάνωνε τα bivouac, κανόνιζε τις λεπτομέρειες από το χρωματιστό βραχιολάκι-ταυτότητα που θα φοράγαμε στο χέρι μέχρι τα νούμερα συμμετοχής στην πλάτη.

Έχω τρέξει σε όλους τους αγώνες του Σπύρου και έχω εντυπωσιαστεί με την επιλογή των διαδρομών αλλά και την ακρίβεια των δρομοβιβλίων του! “ -Θα βάλετε περίμετρο τροχού 2143 και θα είσαστε εντάξει” Είπε και φυσικά πέσαμε στον πόντο, παντού!

Είδα ένα βιντεάκι που ανέβασε και έδειχνε να πηγαίνει με 120 χαω στο χώμα!
Στα Τρέιλ Ράιντ φόραγα γρανάζια κίνησης 13/50, στο Balkan έβαλα 14/50 και ήμουν σωστός!
Στο Hellenic αποφάσισα να βάλω 15/50 ! Ρώτησα τον Spy, μελέτησα τις περιγραφές της διαδρομής γιά την κάθε μέρα του αγώνα, διάβασα στο thumpertalk.com λεπτομέρειες γιά το τι διαλέγουν στό Baja (15/45, εκκεντροφόρο από CRF450R του 2002 κλπ), πήρα πληροφόρηση από όσες περισότερες πηγές μπορούσα. Σκέφθηκα ότι με 14/50 έβγαλα τελική 142 χαω (με το GPS) άρα καλό θα ήταν το 15/50 γιά Ράλλυ με πολλά γρήγορα κομμάτια αφού θα κράταγα ικανοποιητική ταχύτητα με λιγότερες στροφές και θα είχα μικρότερη καταπόνηση του μοτέρ και μικρότερη κατανάλωση.
Αποφάσισα να αφήσω το λάστιχο Rally Raid της Dunlop που είχα πίσω γιά την 1η μέρα και στη συνέχεια να αλλάξω τροχό και να βάλω το Μ404 (soft/intermediate) που έχει πολύ καλή συμπεριφορά και μεγάλο εύρος χρήσης!
Έπεσα γιά ύπνο ευχαριστημένος αφού, κατά τη γνώμη μου, είχα κάνει το καλύτερο!
(Τρομάρα μου!)
Την άλλη μέρα στον πρόλογο, καβάλησα ένα ... διαφορετικό, άγνωστο μηχανάκι και έψαχνα τις ταχύτητες στο κιβώτιο που δεν μου θύμιζε τίποτα ! Μικρό το κακό αφού η κατάταξη στον πρόλογο δεν έχει μεγάλη σημασία και είναι καλύτερα να φεύγεις πίσω από τους περισσότερους στις Ειδικές Διαδρομές.

Ήρθαν και οι φίλοι μας στο Auto Festival και μας έκαναν κερκίδα που μας ανέβασε πολύ!
Ο Αυρτον, ο Ψωφάκης, ο Μπουδράκος, το Τιμόνι, ο Λεωπόταμος, ο Pits Brother 1, ο Σαχίνης, o Λείψιππος, ο Μπέλλας κ.α.
Ήταν εκεί και ο Βασίλης Ορφανός με την μοτοσυκλέτα που έτρεξε στο Ντακάρ γιά να μας εμψυχώσει με την παρουσία του!
Όλοι μαζί έστησαν ένα πολύ όμορφο, ζεστό κλίμα που μας έφτιαξε την διάθεση!
Ευχαριστούμε πολύ παιδιά !!!
Ο Πρόλογος ήταν ένα ωραίο παιχνίδι, σε μία εύκολη αλλά τεχνική πίστα με έξυπνο στήσιμο! Κάναμε δυό-τρείς αναγνωριστικούς γύρους όλοι μαζί και στη συνέχεια 3 χρονομετρημένους ο καθένας.
Δεν μου έφτασαν, αλλά βραδιάζει νωρίς και δεν γινόταν διαφορετικά.
Στη συνέχεια είχαμε σούπα βελουτέ από τον Chef Μιχάλη Τεχλικίδη (Ευχαριστούμε Μιχάλη!), ενημέρωση, προετοιμασία roadbook - Συγνώμη Σπύρο, δρομοβιβλίου εννοούσα- και ύπνο σε εξαιρετικές σκηνές και υποστρώματα της Τerra που είχε την ευγενή καλωσύνη να μας προσφέρει
ο Δημητριάδης γιά όλες τις μέρες του αγώνα! Ευχαριστούμε Σταύρο!
Το Εξαιρετικές έχει να κάνει με το σύστημα αυτόματου στησίματος των σκηνών. Τις έλεγαν Pop up και αποδείχτηκαν πολύτιμες διότι στήνονταν σε 1 δευτερόλεπτο απ' τη στιγμή που τις έβγαζες από την θήκη χωρίς κανένα κόπο μετά από κάθε κουραστική μέρα του αγώνα !!! Το ίδιο και τα υποστρώματα που τα άνοιγες και ήταν έτοιμα αμέσως.
Το bivouac της 1ης μέρας στήθηκε στον φιλόξενο χώρο του Auto Festival και μας φύλαξε από την βροχή και το κρύο.

Κάθε μέρα έπρεπε να διανύσουμε γύρω στα 300 χιλιόμετρα ή και λίγο παραπάνω. Tο πρόγραμμα ήταν σίγουρα χορταστικό.Στον αγώνα πήραν μέρος και support αναβάτες εκτός κατάταξης. Ήταν η Ειρήνη Φοσκεράου, ο Βαγγέλης Φαραντάτος και ο Αποστόλης από το ΧΤΧ.
Η εκκίνηση άρχισε από τις 07:00 γιά μιά Απλή Διαδρομή 27 χλμ. που μας οδήγησε στο στρατόπεδο του Αυλώνα. Μισοσκόταδο, ομίχλη και ψιλόβροχο μας συνόδευσαν στην Αφετηρία της Ειδικής Διαδρομής που τερμάτιζε στην Ελάτεια της Βοιωτίας. Είχε ξημερώσει αλλά η βροχή συνέχισε να πέφτει. Κάπου μετά το 4ο χιλιόμετρο της Ε.Δ η λάσπη έκανε την εμφάνισή της. Ήταν ιδιαίτερα κολλώδης και απαιτητική και δυσκόλευε όλο και πιό πολύ! Κόλλησα – ξεκόλλησα – ξανακόλλησα και συνέχισα γιά ώρα το ίδιο βιολί! Λίγο πριν και λίγο μετά από μένα ο τόπος ήταν σπαρμένος με μηχανάκια που οι αναβάτες τους πάλευαν να τα κάνουν να προχωρήσουν. Τα μοτέρ έβρασαν, οι συμπλέκτες άναψαν, οι δυνάμεις τέλειωσαν και η ώρα περνούσε. Μου πήρε κανένα 3ωρο να φτάσω στο 8ο χλμ μαζί με τους υπόλοιπους ατυχήσαντες όπου αφήσαμε τον Πάρη με πρόβλημα στα ηλεκτρικά, τον Σέγκο με καμένους δίσκους, τον Λελούδη, τον Φωτιάδη, την Ειρήνη με το ίδιο και συνεχίσαμε μαζί με τους ΧΤΧ.
Η βροχή είχε σταματήσει και η διαδρομή αλλού ευκολότερα, αλλού πιό δύσκολα περνιότανε. Η λάσπη όμως μας ανάγκασε σε διαρκή αλληλοβοήθεια και μας κούρασε πολύ. Η θήκη του roadbook μου πήρε λάσπη και σταμάτησε να λειτουργεί. Την δούλεψα χειροκίνητη αλλά η διαδικασία ήταν βασανιστική.
Κάποια στιγμή έμεινε το Adventure του Αποστόλη από συμπλέκτη, περιμέναμε λίγο και αφού κρύωσε έφυγε από άσφαλτο. Εγώ με τον Καντάλα και τον Τρεβέζα το παλέψαμε μερικές ώρες ακόμα μέχρι που φράκαρε το Αdventure του Ηλία από λάσπη. Βγάλαμε το εμπρός φτερό αλλά η γέφυρα των μαρκουτσιών του φρένου μπλόκαρε τον τροχό ξανά. Καταργήσαμε τον ένα δίσκο και μπορέσαμε να συνεχίσουμε. Τότε εμφανίστηκε ξανά ο Αποστόλης που είχε πάει στην Αθήνα, είχε αλλάξει τρόμπα συμπλέκτη και είχε επιστρέψει!
Θέλαμε άλλα 150 χιλιόμετρα και η μέρα τελείωνε. Μιλήσαμε με τον Σπύρο, μας συμβούλεψε να πάμε στην Ελάτεια από άσφαλτο και συμφωνήσαμε αφού δεν είχαμε κάποια καλύτερη λύση. Περάσαμε από τον Ορχομενό, πλύναμε τα μηχανάκια και φτάσαμε στο bivouac μόλις σκοτείνιασε.
Η επιλογή του χώρου ήταν από τις λαμπρές ιδέες του Σπύρου! Σε ένα πανέμορφο λόφο, στο προαύλιο της εκκλησίας του Προφήτη Ηλία είχε στηθεί η κατασκήνωση της βραδιάς με όλα τα απαραίτητα. Μέχρι ντουζιέρες με ταχυθερμοσίφωνα !!! Το catering φοβερό, το φαγητό υπέροχο και η ατμόσφαιρα απίστευτη! Οι σκηνές μας περίμεναν γιά έναν βαθύ, λυτρωτικό ύπνο!

Σηκωθήκαμε πριν το ξημέρωμα να πάρουμε πρωινό και να ετοιμαστούμε γιά εκκίνηση.
Πήγα να αλλάξω πίσω τροχό (με καινούργιο λάστιχο) και είδα μιά λιμνούλα από λάδι κάτω από το CRF! Η λάσπη είχε χαλάσει την τσιμούχα του άξονα κίνησης και το σασμάν έχανε λάδι ! Πάγωσα γιά λίγο. Άκουσα διάφορες γνώμες, το σκέφτηκα και αποφάσισα να τελειώσω τoν αγώνα εκεί !
Παρακολούθησα αμίλητος τους υπόλοιπους να ξεμακραίνουν μέχρι να χαθεί ο ήχος των μοτέρ τους πίσω από το βουνό, φόρτωσα την μοτοσυκλέττα στο τρέιλερ και έφυγα γιά το σπίτι.

Ήθελα πολύ να ολοκληρώσω το Hellenic Rally Raid. Ήθελα να χαρώ τις διαδρομές της Ρούμελης, να μείνω στο παιχνίδι μαζί με τους φίλους μου, να ζήσω λίγο ακόμα τη μαγεία του δάσους, τα χρώματα του φθινοπώρου, την ατμόσφαιρα του bivouac. Δεν τα κατάφερα και μου 'μεινε μιά πίκρα αλλά από την άλλη δεν έπαθα σοβαρή βλάβη, δεν είχα τραυματισμό, δεν είχα ιδιαίτερες απώλειες.
Έκανα δύο σοβαρά λάθη τακτικής (Επιλογή γραναζιών & ελαστικού) και τα πλήρωσα.

Όμως ο μεγαλύτερος ηθικός νικητής είναι ο Σπύρος !
Έστησε έναν καταπληκτικό αγώνα, δούλεψε ατελείωτες ώρες, ξόδεψε πάρα πολλά χρήματα, έκανε ατελείωτα χιλιόμετρα, τσεκάρησε αμέτρητες φορές το roadbook, ανέβασε απίστευτα την ασφάλεια με την ON LINE παρακολούθηση των αγωνιζόμενων. Όμως δεν του έφταναν όλα αυτά. Έφερε ένα εξαιρετικό catering, διάλεξε έμπειρους κριτές, έδωσε αληθινές σαμπάνιες στην απονομή, φρόντισε να είμαστε όλοι μαζί στην κατασκήνωση κάθε βράδυ!
Θα μπορούσε να κάνει τα μισά και να απολαύσουμε έναν ωραίο αγώνα αλλά η τελειομανία του δεν τον αφήνει να συμβιβαστεί.

Ανάμεσα στη τελειότητα, τη δόξα, την υπερβολή και την οικονομική καταστροφή υπάρχει ένας πολύ ιδιαίτερος δρόμος . Ο δρόμος του samurai Σπύρου !

Ευχαριστώ
Ένας στο χώμα - χιλιάδες στον αγώνα !
Άβαταρ μέλους
geco
690cc
690cc
 
Δημοσιεύσεις: 1523
Εγγραφή: 03 Μαρ 2004, 13:47
Τοποθεσία: Όπου έχει χώμα !

Δημοσίευσηαπό Dr.Format » 29 Νοέμ 2009, 14:28

geco έγραψε:Ανάμεσα στη τελειότητα, τη δόξα, την υπερβολή και την οικονομική καταστροφή υπάρχει ένας πολύ ιδιαίτερος δρόμος . Ο δρόμος του samurai Σπύρου !
geco πολύ όμορφη η περιγραφή σου :D

... αλλά κι ο samurai Σπύρος είναι ενδιαφέρον χαρακτηρισμός :lol: :lol: :lol:
Άβαταρ μέλους
Dr.Format
690cc
690cc
 
Δημοσιεύσεις: 1468
Εγγραφή: 12 Φεβ 2003, 14:49
Τοποθεσία: Αθήνα

Δημοσίευσηαπό megalexandros » 30 Νοέμ 2009, 00:00

:tshirt: :sign8: :P :signwow: :band:
Άβαταρ μέλους
megalexandros
250cc
250cc
 
Δημοσιεύσεις: 340
Εγγραφή: 22 Μάιος 2009, 22:14

Προηγούμενη

Επιστροφή στο Trail Ride, Rally Raid & Cross Country Rally

Μέλη σε σύνδεση

Μέλη σε αυτή την Δ. Συζήτηση: Δεν υπάρχουν εγγεγραμμένα μέλη. Υπάρχουν 17 επισκέπτες