[quote="superspy"]
Ήταν μια φρικτή εμπειρία, ο ταλαίπωρος ο λύκος, πλήρωνε με τη ζωή του, το μίσος ολόκληρης της ανθρωπότητας, σκέφτηκα, επειδή ήταν ελεύθερος.
Καλημέρα ξανά
Σπύρο το μέγεθος της αγάπης και της συμπάθειας η του μίσους που μπορεί να έχει ο κάθε άνθρωπος για ένα ζώο εξαρτάτε απόλυτα από την επαφή που έχει με αυτό , και διευκρινίζω . Εάν ο λύκος για εσένα [ και εμένα ] είναι ένα δείγμα άγριας ζωής και ελευθερίας – και γιατί όχι – είναι γιατί η προσωπική μας επαφή έχει να κάνει μέσα από ντοκιμαντέρ , φωτογραφίες , το παραμύθι της κοκκινοσκουφίτσας , κάποιοι λίγοι σε κλουβί ζωολογικού κήπου άντε ο πιο τυχερός να μπόρεσε να τον δει πάνω σε κανένα βουνό [ πολύ δύσκολο ] , κάποιοι άλλοι σε αγροτικές περιοχές έχουν μια άλλη πιο στενή επαφή μαζί του η οποία κάποιες φορές δεν θα είναι η επιθυμητή ούτε για την μια πλευρά[ του λύκου ] ούτε για την άλλη [ του ανθρώπου ] .
Εμείς εδώ στις μεγαλουπόλεις μεγαλώνουμε , και μεγαλώνουμε και τα παιδία μας επίσης ,με μια κουλτούρα φόβου για τον κακό άνθρωπο που μπορεί να παραμονεύει έξω από το σχολείο των παιδιών , τον καθημερινό ληστακο που την παραμονεύει η σε ΑΤΜ τραπεζών η τον εκάστοτε τσαντάκια κ .λ . π . άσχετα αν εμάς δεν μας έχει τύχη ποτέ . Σε κάποιες άλλες κοινωνίες αυτά δεν υπάρχουν γιατί υπάρχει άλλη δομή , εκεί όμως έχουν τα δικά τους αντίστοιχα π.χ. να μην μπει η νυφίτσα στο κοτέτσι , και μην μπει ο λύκος στην στάνη .
Στις πόλεις η κλοπή 500 ευρω είναι μια και τέλος ,μια νυφίτσα σε ένα κοτέτσι ΔΕΝ είναι μια κότα αλλά μπορεί και όλες για να φάει τελικά μόνο μια. Εάν ο λύκος έμπαινε μέσα στα πρόβατα για να πάρει ΕΝΑ πρόβατο τότε πιστεύω ότι δεν θα ταΐζανε 20 σκυλιά [ γιατί τόσα χρειάζονται ] για να μην χάσουνε ένα πρόβατο εφόσον η τροφή η καθημερινή των σκύλων θα υπερέβαινε το κόστος του ενός πρόβατου . Το κακό με τον λύκο είναι ότι σκοτώνει αδιάκριτα όσα μπορεί πίνοντας ΜΟΝΟ το αίμα [ η λαϊκή παράδοση λέει 99 γιατί μετά ξεραίνεται η γλώσσα του και πεθαίνει ] και στο τέλος παίρνει ένα και φεύγει .
Η παρουσία του συγκεκριμένου ζώου σε μια περιοχή σημαίνει γενικό συναγερμό για όλους. Στις συγκεκριμένες κοινωνίες δεν υπάρχουν ούτε τσακωμένοι γείτονες ούτε αστυνομία . Είναι θέμα επιβίωσης. Αντίθετα οι βοσκοί είναι «χαρούμενοι» αν στην περιοχή τους υπάρχει αρκούδα γιατί όπως μου έχουν πει , όπου υπάρχει αρκούδα δεν υπάρχει ο λύκος , και ενώ η αρκούδα είναι ένα τεραστίας μυϊκής δύναμης ζώο το οποίο κάτω υπό ορισμένες συνθήκες μπορεί να επιτεθεί και στον άνθρωπο [ ενώ ο λύκος είναι εντελώς σπάνια περίπτωση ] προτιμούν να « χαρίσουν » ένα πρόβατο σε μια αρκούδα γιατί ουσιαστικά τους «προστατεύει» τα υπόλοιπα .
Εμείς οι άνθρωποι των μεγαλουπόλεων αυτό ΔΕΝ μπορούμε να το καταλάβουμε.
Και εγώ αν τον έβλεπα στο δάσος ένα λύκο δεν θα του έριχνα γιατί απλά δεν με έχει πειράξει ,και ούτε πρόκειται γιατί μέχρι τώρα δεν σκέπτομαι να αλλάξω το επάγγελμα μου σε βοσκού.
Θα σας πω μια ιστορία για να καταλάβουμε ότι οι άνθρωποι δεν είναι ίδιοι σχετικά με την κουλτούρα για το κυνήγι ορισμένων ζωών που εμείς οι άνθρωποι των πόλεων τα θεωρούμαι « δικά μας » .
Το 1991 ήμουν σε ένα πολύ μικρό λιμάνι στην Ν. Αυστραλίας για φόρτωση σιτηρών , μέσα σε όλα νασου και κάτι Έλληνες στο καράβι , είδαν την Ελληνική Σημαία , και το βραδάκι οργανώνουμε ένα γλέντι. Με τα πολλά , μιλάγαμε για κυνήγια κ.λ.π. μου λέει ένας - Μετά θα πάμε κυνήγι –
Στην Αυστραλία και στο συγκεκριμένο μέρος που ήμουν επιτρέπονταν το κυνήγι και το βράδυ με προβολείς και για απεριόριστο αριθμό θηραμάτων – αγριοκουνελα – λόγω τον μεγάλων καταστροφών που κάνουν στην γεωργία .
Με τα πολλά πήγαμε μέσα στα άγρια μεσάνυχτα στο σπίτι του ενός πήραμε ένα επαναληπτικό πολεμικό [ επιτρέπεται και αυτό ] σφαίρες κ.λ.π. όταν μπήκαμε στο αμάξι μου είπαν έχε υπ΄ όψιν σου αν πεταχτεί κανένα Καγκουρό [ επίσης επιτρέπεται] ριξε μην κωλώσεις
Σε μια μόνο στιγμή ήλθαν μέσα μου τα πάνω κάτω . Καγκουρό για φαντάσου από μικρό παιδί ήθελα να το δω , μια θεια μου μας είχε στείλει ένα μικρό λουτρινο που το είχα και σαν γούρι , πάντα μέσα μου προξενούσε τον θαυμασμό …….και τώρα……..και τώρα θα έπρεπε να του ρίξω .
Η κατάληξη ήταν ότι ευτυχώς δεν πετάχτηκε κανένα καγκουρό , γιατί στην συνεχεία θα έπρεπε να τσακωθώ μαζί τους γιατί ΔΕΝ υπήρχε περίπτωση να έριχνα και να είστε σίγουρη , δεν πρόκειται να έριχνε κανένας κυνηγός ο οποίος ΔΕΝ θα κατανοούσε γιατί θα έπρεπε να ρίξει σε ένα ζωάκι που όλοι το βλέπουμε στην τηλεόραση και στα έργα ένα ζώο ούτε λίγο ούτε πολύ σχεδόν ακίνδυνο για τον άνθρωπο.
Είναι η κουλτούρα μιας ομάδας ανθρώπων αν αυτό που κυνηγάει είναι χρήσιμο η όχι στο να υπάρχει και αν πρέπει.
Για εμάς το καγκουρό είναι ένα ζωάκι που πιστεύω το λατρεύουμε , το ίδιο και ο λύκος , [ εγώ προσωπικά δεν έχω να μοιράσω τίποτα μαζί του ] για το Αυστραλό γεωργό και τον Έλληνα βοσκό ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ. Όπως και μεταξύ τους τώρα ξανά ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΙΔΙΟ .
Ένα καγκουρό στην Ευρυτανία συτιζομενο βέβαια από τους ανθρώπους θα ήταν ακόμα και τουριστικό αξιοθέατο και ο κάθε Έλληνας βοσκός δεν θα είχε να φοβηθεί τίποτα μα τίποτα , αντίθετα όμως αν κατέβαινε πιο χαμηλά στο κάμπο ,ένα και μόνο πέρασμα του μέσα από τα χωράφια θα σήμαινε γενική καταστροφή για το Έλληνα γεωργό , και μετά θα είχαμε εκτός από τον κακό βοσκό ΚΑΙ τον κακό γεωργό.
Ξέρω ότι αυτή η συζήτηση όταν γίνεται δεν καταλήγει πουθενά .
Καλό θα ήταν να γίνεται όχι με την κατα πόσο συναισθηματική πλευρά μπορεί να βλέπει ο καθένας τα γεγονότα , αλλά σε πιο μέτρο θα μπορούσε να τα ζήσει αν θα ήταν πρωταγωνιστης ο ιδιος.