ΤΗΓΑΝΟΛΑΔΑ & ΛΑΔΙΑ για κίνηση

[pantg]

Μιά και ο φίλος Βαγγέλης αναφέρθηκε στο "κράτα μου τα τηγανόλαδά σου για να τα "κάψω".

Το τηγανόλαδο για να χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο σε αναλογία με diesel και σε μόνιμη βάση θέλει επεξεργασία.

Βαγγέλη αν όντως σε ενδιαφέρει μπορώ να σου στείλω την κανονική συνταγή παρασκευής του.

Στις θερμοκρασίες περιβάλλοντος που έχουμε κυρίως στην κεντρική και νότιο Ελλάδα το φυτικό λάδι ελαφριάς πυκνότητας όπως τα σπορέλαια, καλαμποκέλαια, βαμβακοπυρηνέλαια, σογιέλαια κλπ αναφλέγονται από τους πετρελαιοκινήτηρες που δημιουργούν συμπίεση και ανάφλεξη χωρίς πρόβλημα.

Να επισημάνω όμως ότι οι δοκιμές που έχουν γίνει ΑΦΟΡΟΥΝ ΠΕΤΡΕΛΑΙΟΚΙΝΗΤΗΡΕΣ ΠΑΛΑΙΟΥ ΣΧΕΔΙΑΣΜΟΥ με αντλίες και μπεκ χαμηλής πίεσης.
Η χρήση 100% ή σε μεγαλύτερο από ποσοστό 30% SVO δοκιμάζεται τώρα σε αυτοκίνητα γενιάς TD5 και μέχρι τώρα δεν δείχνει να υπάρχει πρόβλημα. Από ότι φαίνεται και στην περίπτωση αυτή η καλύτερη λίπανση που παρέχει το μείγμα ή 100% SVO λειτουργεί θετικά και για τα ηλεκτρονικά ελεγχόμενα μπεκ.

Η καύση του τηγανόλαδου δεν δημιουργεί επιπλέον μόλυνση σε σχέση με το diesel καθώς ΔΕΝ δημιουργεί μονοξείδια στοιχείων που αναγκαστικά προστίθενται στο πετρέλαιο κίνησης (ή και θέρμανσης) και κυρίως (μιά και αυτό έχει γίνει ο πρωταρχικός στόχος των οικολογικών ανησυχιών τον τελευταίο καιρό) δεν προσθέτει μονοξείδιο ή διοξείδιο του άνθρακα στην ατμόσφαιρα καθώς όσο δημιουργείται από την καύση του έχει ήδη απορροφηθεί από το φυτό όταν δημιουργείται ο καρπός από τον οποίο προέρχεται.
Το ίδιο ισχύει και για το SVO (straight vegetable oil ή καθ'ολοκληρία φυτικό λάδι για όσους το έχουν ξεχάσει από την προηγούμενη καταχώρηση)

Το ουσιαστικό πρόβλημα που υπάρχει για την χρήση τηγανόλαδου με την κατάλληλη χημική και μηχανική επεξεργασία που απαιτείται για την μόνιμη χρήση του ή την χρήση του σε αυξημένα ποσοστά μίξης με diesel ή και σε 100% αναλογία είναι ότι για μερικούς παλαιάς κατασκευής κινητήρες απαιτείται η αντικατάσταση των τσιμουχών και φλαντζών στο σύστημα παροχής καυσίμου με άλλες φτιαγμένες από τεφλόν ή άλλα υλικά που δεν εμπεριέχουν φυτικό καουτσούκ.
Μία προσωπική ανησυχία είναι η χρήση της καυστικής ποτάσας για τον καθαρισμό του τηγανόλαδου σε ένα από τα στάδια επεξεργασίας του.
Από όσο συζήτησα με φίλους που δημιουργούν το δικό τους καύσιμο η ποτάσα ΔΕΝ περνάει στο "καύσιμο" καθώς αδρανοποιείται και φιλτράρεται από την μετέπειτα επεξεργασία. Ομως τέτοιο καυστικό υλικό θα προτιμούσα να μην χρειαζόταν γενικότερα.

Για αυτό και το SVO μου φάνηκε τελικά καλύτερη λύση.

Τα τηγανόλαδα άλλωστε, από οικολογικής πλευράς, ήταν και είναι μία ήδη εφαρμοσμένη εφαρμογή ανακύκλωσης καθώς πολλά σαπούνια, γλυκερίνες κλπ που έχουμε και χρησιμοποιούμε προέρχονται από αυτή την πηγή.

(ξέχασα να συμπληρώσω ότι με την παραγωγή καυσίμου από τα τηγανόλαδα φτιάχνεις και την σπιτική γλυκερίνη και το σαπούνι σου.
Η γλυκερίνη είναι εξαιρετική βάση για σπιτικά καλλυντικά και εκρηκτικά και το σαπούνι όλο και κάτι βρίσκουμε και το κάνουμε)

Χαιρετώ

[vagelis]

Παντελη εχω μια απορια,σ'εναν ξεχασμενο τενεκε λαδι με μικρη ποσοτητα ελαιολαδου που βρηκα μετα εναν χρονο το λαδι ειχε καταντησει μια κολωδης σχετικα πηχτη ουσια,φοβαμαι μηπως συμβει αυτο και στο ρεζερβουαρ και δημιουργησει προβλημα στην αντλια η βουλωμα στα μπεκ,ποια ειναι η γνωμη σου;

[pantg]

Bαγγέλη το ελαιόλαδο είναι σαφώς πιό πυκνό σε ρευστότητα και αυτός είναι και ένας από τους λόγους (με βασικό φυσικά το πολύ ακριβό κόστος του) που δεν χρησιμοποιείται.

Τα σπορέλαια, βαμβακέλαια κλπ είναι πολύ πιό ρευστά.

Επίσης τα ελαιόλαδα έχουν αρκετή "μούργα", δηλαδή σωματίδια τα οποία δεν φιλτράρονται εντελώς κατά την διαδικασία εξαγωγής του ελαιολάδου από το ελαιοτριβείο.
Αυτό μπορώ να στο βεβαιώσω καθώς κάθε χρονιά στα δοχεία συγκέντρωσης του οικογενειακού ελαιολάδου βρίσκουμε μεγάλη ποσότητα "μούργας" στον πάτο τους.
Μάλιστα καλό είναι να μην χρησιμοποιείται το εντελώς φρέσκο λάδι γιατί η "μούργα" που δεν έχει κατακάτσει δίνει στο ελαιόλαδο μία πιό τραχειά γεύση. Αυτά φυσικά ισχύουν για τα ελαιόλαδα οικογενειακής ή τοπικής παραγωγής και όχι για τα εργοστασιακής επεξεργασίας και συσκευασίας τα οποία, θεωρητικά, φιλτράρονται περισσότερο. (Η συζήτηση επεκτείνεται πολύ περισσότερο αλλά δεν είναι του θέματός μας)

Τα τηγανόλαδα, αν θέλεις να τα δοκιμάσεις στο TD5, θα πρέπει να είναι ΠΟΛΥ καλά φιλτραρισμένα και ΟΠΩΣΔΗΠΟΤΕ θα πρέπει να αλλάζεις το φίλτρο καυσίμου ΠΟΛΥ ΣΥΧΝΟΤΕΡΑ.

Προσωπικά ΔΕΝ θα σου πρότεινα να κάνεις ακόμη δοκιμές με τηγανόλαδο ή SVO αν δεν δοκιμαστεί και αποδειχθεί ότι οντως δουλεύει και στα αυτοκίνητα αυτής της γενιάς κινητήρων χωρίς πρόβλημα.

-------------

Να προσδιορίσω ότι άλλο πράγμα το SVO και το επεξεργασμένο ή έστω φιλτραρισμένο τηγανόλαδο και άλλο το biodiesel (βιολογικό ντήζελ) το οποίο είναι εντελώς διαφορετικό πράγμα.

Χαιρετώ

[DRAKOS]

Και πως θα αποκαλούμε τους κινητήρες που καίνε διάφορα λίπη και έλαια?
CORNEL????

[pantg]

Tάσο γειά,

τους κινητήρες εσωτερικής καύσεως που λειτουργούν με έλαια μπορούμε να τους αποκαλούμε DIESEL.

Αλλωστε ο ΠΡΩΤΟΣ και ο αυθεντικός κινητήρας DIESEL χρησιμοποιούσε φυστικόλαδο ή σκόνη από κάρβουνο για καύσιμο.
Ο ίδιος ο Diesel (ο εφευρέτης του κινητήρα δηλαδή) είχε πει ότι "ίσως η χρήση του φυτικού λαδιού να φαντάζει σαν άνευ σημασίας σήμερα. Τετοια έλαια όμως στον κατάλληλο χρόνο θα είναι το ίδιο σημαντικά όπως και πετρελαίο ή τα παράγωγα του κάρβουνο στις ημέρες μας" Και αυτά γράφτηκαν στις αρχές του 1900......

Χαιρετώ

[Mirto]

Γεια χαρά
είμαι η Αθηνά και δε ξέρω πολλά από αυτοκίνητα. Πρόκειται όμως να αγοράσω ένα βανάκι και θέλω να υπάρχει και η δυαντοτητα μετροπής ώστε να κινείται με τηγανόλαδο. Ηθελα να ρωτήσω αν ξέρει ποιες μάρκες να κοιτάξω, μοντέλα, ποιοι κινητήρεσ είναι συμβατοί...

ευχαριστω προκαταβολικά

[superspy]

Πετρελαιοκίνητο κατά προτίμηση παλαιάς τεχνολογίας με συμβατικούς ψεκαστήρες και μηχανική αντλία