Εγώ έχω παντρευτεί ένα (ούτως η άλλως ΕΝΑ είναι στην Ελλάδα
) Gas Gas Pampera 237 του '96, αγορασμένο το '98. Το μηχανάκι είναι καθαρόαιμο τρέϊλ (δηλ μη αγωνιστικό τράϊαλ), όχι ψευτο-τρέϊλ σαν το Serrow 225 η το Kawasaki Sherpa. Είναι το είδος που μ'αρέσει διαχρονικά (στα 16άξη μου, το '76 
είχα Montesa Cota τρέϊλ).
Το '99-'01, λόγω παρέας είχα εμπλοκή σε αγώνες τράϊαλ γιά το κέφι και άπειρες ώρες προπόνησης. Το μηχανάκι έκανε τα πάντα, από αγωνες έως εκδρομή στο Αλεποχώρι, ανάβαση στο μονοπάτι της Ραμνούντας, περιπατητικά μονοπάτια Πάρνηθας, trail rides, όργωμα χιονισμένου Ταύγετου, τράϊαλ πόλης (
).
Το φροντίζω μόνος μου γιά τα βασικά (αλλαγή λαδιών σε σαζμάν, μπροστινό, φίλτρο αέρα, καθάρισμα καρμ/τέρ, σφίξιμο, σφίξιμο/αλλαγή ρουλεμάν μοχλικού, αλλαγή τακάκια κλπ) και από βλάβες ελάχιστα πράγματα: έσπασε κάποτε το ελατήριο επαναφοράς στο λεβιέ ταχυτήτων και πήγαινε το μηχανάκι με 6η (μόνο) στη...Κυψέλη
Τώρα πιά το κινώ λίγο (έχω γίνει και οικολόγος
) αλλά το αγαπώ ακόμα πολύ και δεν το δίνω γιατί ΤΟ ΑΓΑΠΩ και η τιμή που θα έπιανε είναι για...μεταχ/νο παπί Κίνας.
Υπάρχει άλλος που χαίρεται (γιά καιρό) αυτό που έχει και δεν κυνηγάει διαρκώς το "απόλυτο";
Γιά γράψτε, γιά γράψτε
Και ένα προαιώνιο φιλοσοφικό ερώτημα: Μοτ/τα 2-κύλινδρη και γυναίκα 4-κύλινδρη η ανάποδα;
