Ξεκινήσαμε στις 4.30 το πρωί την 22.12.2007 και μετά από 9 ώρες φτάσαμε στον Αγ. Γερμανό όπου γεμίσαμε δύο γειτονικούς ξενώνες.
Βρήκαμε ένα υπέροχο χιονισμένο τοπίο και θερμοκρασίες από -5 έως 2ΟC.
Tην 23.12. εξερευνήσαμε μερικά παραλίμνια χωριά και κάνοντας τη διαδρομή από Ψαράδες μέχρι Βροντερό δυτικά πατήσαμε παγωμένους χωματόδρομους. Νότια από το Βροντερό φτάσαμε μέχρι το ερειπωμένο Αγκαθωτό. Ψάξαμε τη Σπηλιά του Κόκκαλη , σύμφωνα με την περιγραφή του ‘Ελληνικού Πανοράματος’ αλλά δεν καταφέραμε να τη βρούμε. Μερικοί δοκίμασαν την πρόσφυση του αυτοκινήτου τους με αλυσίδες και χωρίς αλυσίδες. Τα παιδιά έπαιξαν χιονοπόλεμο μέχρις εσχάτων. Η μέρα έκλεισε με την επίσκεψη στον Αγ. Αχίλλειο.
Την 24.12 σειρά είχε το χιονοδρομικό κέντρο της Βίγλας στο Πισοδέρι. Είχαμε σχεδιάσει να πάμε από την ορεινή διάβαση του Βαρνούντα, αλλά μας απέτρεψαν οι τοπικοί συνοριοφύλακες ( υποτίθεται ότι σε ύψος 1900 μ. είχε 1 μέτρο χιόνι ). Λόγω της πληθώρας γυναικόπαιδων πήγαμε από τον ασφαλτόδρομο.
Στο χιονοδρομικό εξελίχτηκαν σκηνές απείρου κάλλους καθότι εμείς οι Χαλκιδαίοι δεν φημιζόμαστε για τις επιδόσεις μας στο σκί. Οι κάμερες κατέγραψαν όλες τις φιλότιμες προσπάθειες, για να έχουμε να γελάμε στο μέλλον.
Το απόγευμα επισκεφτήκαμε τη άχρωμη Φλώρινα, όπου μετά από μία σύντομη βόλτα στο Σακουλέβα καταλάβαμε μία παραποτάμια ταβέρνα και τρομοκρατήσαμε την ιδιοκτήτρια με τις ποσότητες που καταναλώσαμε. Το κρύο ανοίγει την όρεξη..
Την 25.12 οι μισοί πήγαν μία σύντομη εκδρομή στη Καστοριά και υπόλοιποι έκαναν την Διαδρομή Οξυά – Σφήκα – Κώττας. Καταπληκτικό τοπίο με πρωτόγνωρα για εμάς χειμωνιάτικα χρώματα. Η έρημη Σφήκα αποπνέει μία μελαγχολία θυμίζοντας το δράμα του εμφυλίου.
Την 26.12. αποχαιρετήσαμε τους φιλόξενους κατοίκους του Αγ. Γερμανού και πήραμε τον δύσκολο δρόμο της επιστροφής.
Θα επισκεφτούμε αυτή την υπέροχη γωνιά της Ελλάδας ξανά κάποιο φθινόπωρο ώστε να περιηγηθούμε στο Βίτσι και στο Βαρνούντα που υπόσχονται υπέροχες εικόνες.
