Φλέγκας 2005. Κυνηγώντας τη βροχή

[taxideytis]

Φλέγκας 2005. Κυνηγώντας τη βροχή
Όπως είχαμε προαναγγείλει, το κάναμε. Βέβαια αλλιώς τα προγραμματίζεις και αλλιώς σου έρχονται, αλλά κάθε αλλαγή είναι προς το καλύτερο. Ενώ είχαμε ορίσει σαν μέγιστο αριθμό συμμετοχών τις 5, είχαμε φτάσει στις 7-8 συμμετοχές μετά την αναγγελία της εκδρομής, και αναγκαζόμαστε να λέμε όχι, με κίνδυνο παρεξηγήσεως καμιά φορά.
Την τελευταία εβδομάδα μερικοί ακύρωσαν με δικαιολογίες όπως, «έχει πολλή ζέστη πού να πάμε τώρα», «το πρόγραμμα είναι πολύ σφιχτό δε βγαίνει», αλλά απ’ ότι καταλάβαμε ίσως φοβούνταν το άγνωστο, την άμεση επαφή με τη φύση, ίσως να μην είχαν και πολλή εμπιστοσύνη, μια και δεν είμαστε από τους γνωστούς του χώρου που οργανώνουν εκδρομές και ούτε γινόταν η εκδρομή από κάποια αναγνωρισμένη στο χώρο του 4Χ4 λέσχη. Είναι γνωστό ότι μερικοί κερδίζουν ουκ ευκαταφρόνητα ποσά από αυτές τις δραστηριότητες. Εμείς απλώς θέλουμε να μοιραζόμαστε τις εμπειρίες μας και τα μέρη που έχουμε πάει με μερικούς που θεωρούμε φίλους μας. Φιλοσοφία τέλος.
Επί το προκείμενο: Παρασκευή 1/7/05 συνάντηση chrisva taxideyti στο στοκ της Columbia για αγορά σανδαλιών. Τα δικά μου τα άλλαζα γιατί μου κόπηκαν μετά από συνεχή πενταετή χρήση και ο chrisva γιατί του άρεσαν. Το κομβόι ολοκληρώθηκε μετά τα mcdonalds της εθνικής οδού με την προσθήκη του Δημήτρη που είχε συνοδηγό το Γιώργο. Χαλαρό κομβόι μέχρι την Καρδίτσα όπου και φουλάραμε βενζίνη και το θερμόμετρο να δείχνει 40 βαθμούς. Στάση στην Καλαμπάκα για φαγητό και κουβέντα στου Wolf. Το κοντοσούβλι πολύ καλό, το σέρβις άψογο, η κουβεντούλα αποδοτική και οι τιμές λογικότατες. Το κατάστημα θεωρείται πλέον BRAT approved.
Αναχώρηση κατά τις 4.00μμ και βάλαμε βενζίνη στο τελευταίο βενζινάδικο στην Παναγιά. Η βενζίνη μάλλον νοθευμένη χωρίς να ξεκαθαρίσουμε από τι. Το διαπιστώσαμε στον αυχένα της Κατάρας και ειδικά ο Δημήτρης που φούλαρε εκεί από Αθήνα. Μπήκαμε Βάλια Κάλντα από Μηλιά και κατεβήκαμε στην κοιλάδα. Για καλή μας τύχη οι μπάρες του πυρήνα ήταν ανοιχτές, οπότε κατασκηνώσαμε στο αγαπημένο μας μέρος, δίπλα στο αρκουδόρεμα και στο μονοπάτι που πάει για λίμνες Φλέγκα.
Χαλαρά στήσαμε σκηνές, βοηθήσαμε το Δημήτρη να στήσει για πρώτη φορά τη σκηνή που αγόρασε (τρέμε blackdog…..ένα δωμάτιο μα τι δωμάτιο και έχει και χωλ) και ξοδεύαμε το χρόνο μας σε κουβέντα, περιήγηση, πλατσουρίσματα στο ποτάμι με τη θερμοκρασία στους 16 βαθμούς και τον ουρανό γεμάτο αστέρια να μας προτρέπει για φιλοσοφικές(;) συζητήσεις. Και εκεί που ρεμβάζαμε απολαμβάνοντας την ησυχία του δάσους και το κελάρυσμα του ποταμού…..τσουπ ξαδέρφες……σαλονικιές. Και στήνουν δίπλα μας δύο σκηνές. Ο επί των δημοσίων σχέσεων ανέλαβε αμέσως δραστηριότητα και έτσι σε λίγο όλοι μαζί πίναμε τσίπουρα προετοιμαζόμενοι για την αυριανή ανάβαση στην κορφή. Εγκατέλειψα την παρέα κατά τις 12.30πμ και κοιμήθηκα νανουριζόμενος από τα χαχανητά των ξαδερφών που γύρευε τι ιστορίες τους διηγούνταν.
Σάββατο 2/7/05. Εγερτήριο (;) χα χα…..Σηκώθηκα από μια πανδαισία τιτιβισμάτων πουλιών. Η θερμοκρασία στους 12 βαθμούς (αλήθεια, ποιος είπε ότι θα κάνει ζέστη και θα πάει παραλία για δροσιά;). Σιγά σιγά σηκωθήκαμε όλοι, φάγαμε ένα δυνατό πρωινό (γάλα, καφέ, ψωμί, βούτυρο, μαρμελάδα, κέικ, κουλούρια….και άλλα) και κατά τις 9.00πμ ξεκινούσαμε για πάνω. Αφού περάσαμε άνετα το ποτάμι, παρόλο που η γέφυρα είχε πέσει από τον προηγούμενο χειμώνα, συνεχίσαμε μέσα από δάσος μαυρόπευκων, ρόμπολων, οξιάς για τις λίμνες. Σε δύο ώρες περίπου φτάσαμε στις λίμνες, κάναμε στάση για κολατσιό, χαζέψαμε τα δρακάκια, βγάλαμε φωτογραφίες και συνεχίσαμε για τον αυχένα. Εκεί χαζέψαμε το τοπίο τριγύρω (τεχνητή λίμνη Αώου και τις υπόλοιπες κορφές) σκεφτήκαμε να συνεχίσουμε για κορφή που είχε μια υψομετρική διαφορά 100 μέτρα από το σημείο που είμαστε. Επειδή όμως είδαμε τα σύννεφα να πλησιάζουν, και επειδή η ορειβατική μας πείρα μας έχει δείξει ότι με τα σύννεφα στο βουνό δεν παίζει κανείς, αποφασίσαμε να επιστρέψουμε. Η κορφή μια άλλη φορά, ελπίζουμε με περισσότερους συμμετέχοντες. Καθ’ όλη τη διάρκεια της διαδρομής είχαμε επικοινωνία μέσω PMR με το Δημήτρη, ο οποίος είχε μείνει πίσω, που μας ενημέρωνε για πολλές διερχόμενες ξαδέρφες, κάνοντας τον πρόεδρο chrisva να επιταχύνει συνέχεια. Να σημειώσουμε εδώ ότι τόσο στο ανέβασμα όσο και στο κατέβασμα είχαμε μια συνεχή ευχάριστη (;) γκρίνια από το Γιώργο. Του έφταιγαν οι μπλούζες που βράχηκαν, το σακίδιο που δεν ήταν ορειβατικό, τα παπούτσια που ήταν timberland, οι πέτρες που ανέβαιναν από το ποτάμι στις ράχες και τις έβρισκε μπροστά του, μέχρι και εμείς που δεν του απαγορεύσαμε να έρθει μαζί μας.
Τελικά κατεβήκαμε, ο Δημήτρης είχε μαζέψει πράγματα έτοιμος για αναχώρηση, μαζέψαμε και μεις ότι είχαμε αφήσει και αναχωρήσαμε κατά τις 3.00μμ. Βεβαίως και αλλάξαμε το πρόγραμμα και αντί να πάμε νότια είπαμε να κυκλώσουμε το Φλαμπουράρι να δει και ο Δημήτρης αλπικές λίμνες. Βωβούσα, στάση στο καταφύγιο δίπλα στο ποτάμι, αξιολόγηση για μελλοντική εκδρομή του BRAT (από τους παρόντες εγκρίθηκε ομόφωνα) και από εκεί και μετά χωθήκαμε σε μέρη που τριγυρνούσα παλιά με ποδήλατο, με τα πόδια, με το προηγούμενο niva. Λίγη έως ελάχιστη λασπούλα, δρόμοι που δε φαίνονταν από τη βλάστηση, αλπικές λίμνες της Τσούκας Αρόσας και μετά από δύο ώρες περιήγηση λίμνη Αώου, που τα gps την αναφέρουν ως λίμνη Ιωαννίνων, στάση για αγοράς προμηθειών στο Μέτσοβο, όπου βρήκα δυο γνωστούς και τα ‘παμε λιγάκι. Φύγαμε χωρίς να αναφέρω τίποτα για την ξαδέρφη που έχω στο Μέτσοβο, η οποία έχει το μοναδικό κατάστημα καλλυντικών, για ευνόητους λόγους.
Ανήλιο, η Εγνατία οδός προχωρεί με κανονικούς ελληνικούς ρυθμούς, ανάβαση στο Περιστέρι και κατάβαση για Χαλίκι. Εκεί χειριστής μπουλντόζας μας χάλασε τη μέρα λέγοντάς μας ότι ο δρόμος μέσα στο καλοκαίρι θα ασφαλτοστρωθεί. Η ελληνική πραγματικότητα που θα τα κάνει όλα τσιμέντο και άσφαλτο. Η ώρα είχε περάσει και μια και δε θα συναντούσαμε στη λίμνη Πλαστήρα ούτε τον fyz ούτε τον blackdog (άτιμη επιχειρηματικότητα) αποφασίσαμε να κατασκηνώσουμε πιο νωρίς σε γνωστό σημείο κάτω από την Αγία Παρασκευή. Εκεί η snowleopard βρήκε το κλειδί και έκανε τη ζωή μας πιο εύκολη (ανακάλυψε ότι ο ξύλινος φράχτης άνοιγε σε ένα σημείο και τα αυτοκίνητα έμπαιναν μέσα στο χώρο), ο chrisva πήγε στο χωριό να φέρει μπύρες, ανάψαμε φωτιά για να ψήσουμε μπριζόλες και η νύχτα κυλούσε ευχάριστα και χαλαρά. Όλη τη μέρα η θερμοκρασία δεν ξεπέρασε τους 20 βαθμούς (κυμαινόταν μεταξύ 13 και 19) και από όπου περνάγαμε μόλις είχε βρέξει. Και τα σύννεφα ήταν πάντα κάπου μπροστά μας.
Η νύχτα κύλησε ήσυχα και το πρωί ξυπνήσαμε χαλαρά. Κυριακή 3/7/05. Κλασικά πρωινό, μαζέψαμε τα πράγματά μας και αναχωρήσαμε στις 10.40 πμ. Βέβαια αργήσαμε να ξεκινήσουμε γιατί το πρωινό περιελάμβανε αυγά με μπέικον στο τηγάνι με σεφ το Δημήτρη, χυμό πορτοκάλι και άλλες bratικές πολυτέλειες που δε θυμάμαι τώρα να αναφέρω. Αγία Παρασκευή για να επιστρέψουμε τα μπουκάλια και να πάρουμε νερό για τον ΕΠ fyz από τη βρύση που έπινε η γιαγιά του και από εκεί Γαρδίκι (το gps έλεγε ότι δεν έχει δρόμο) και από εκεί ασφάλτινα Πύλη Τρικάλων, ανεφοδιασμός σε καύσιμα, Μουζάκι και σκοπευτήριο Λίμνης Πλαστήρας, όπου επακολούθησε σεμινάριο στις αρχές της πρακτικής σκοποβολής από τον πρόεδρο του σκοπευτικού συλλόγου μας. Μια μικρή περιπλάνηση στα δάση της περιοχής και από εκεί στο καταφύγιο Καραμανόλη, φωτογραφίες και αναχώρηση προς Άγραφα.
Πρώτος δρόμος που πήραμε πεσμένος. Επιστροφή, Έλατος και από εκεί ανάβαση στις ράχες με κατεύθυνση Βραγγιανά. Μέσα εκεί επιτέλους συναντηθήκαμε με τη βροχή για πέντε λεπτά περίπου και έχασα το δρόμο μέσα στην πλατεία. Κατεβήκαμε προς Άγραφα όπου έτερος χειριστής μπουλντόζας μας ενημέρωσε για δεύτερη φορά ότι και αυτός ο χωματόδρομος θα γίνει άσφαλτος. Ανάβαση στα Άγραφα, καφεδάκι στην πλατεία του χωριού, όπου προσπαθούσαμε να πείσουμε γέροντα ότι δεν είμαστε Ισραηλινοί πράκτορες της μοσάντ (ας όψονται τα σανδάλια μας και τα φιμέ τζάμια του τσερόκι). Το Πάσχα μας είπαν μουσουλμάνους, τώρα ισραηλινούς, να δούμε ποια άλλη εθνικότητα θα αποκτήσουμε. Τα βουνά γύρω γύρω ήταν καλυμμένα από σύννεφα, κάπου κάπου ψιχάλιζε, υπήρχε διαφωνία μεταξύ των κατοίκων για το αν είναι ανοιχτός ο δρόμος προς Μαυρομάτα, αλλά εμείς απτόητοι μείναμε πιστοί στο πρόγραμμά μας. Ανεβαίνοντας διώξαμε τα σύννεφα, καθάρισε ο ουρανός καβατζάραμε τη ράχη και από εκεί από έναν κακό (όμορφο) χωματόδρομο φτάσαμε στη Δάφνη. Από εκεί περάσαμε το ποτάμι όπου κάναμε στάση για φαγητό (όσοι είχαν προνοήσει να έχουν έτοιμο φαί). Το ποτάμι ήταν θολό από τη βροχή και δεν μπήκαμε να πλυθούμε και στις 8.00μμ αναχωρούσαμε με κατεύθυνση Λαμία. Από εκεί προς το Νεοχώρι από πολύ όμορφους δρόμους, μερικοί ασφαλτοστρωμένοι μερικοί όχι, βγήκαμε στην εθνική οδό Καρπενησίου Λαμίας και κατευθυνθήκαμε προς Σπερχειάδα, όπου είχαμε πληροφορίες για αξιόλογη ταβέρνα. Σε όλη αυτή τη διαδρομή εντύπωση μας έκανε η λευκή φωτεινότητα του ουρανού παρόλο που η ώρα ήταν 9.30 με 10.00 το βράδυ. Η ταβέρνα ήταν κλειστή και καταλήξαμε σε ένα γωνιακό σουβλατζίδικο με το Γιώργο να γκρινιάζει, ως συνήθως, για τα πάντα. (Εκεί που δεν ήθελε να καθίσει καν γιατί δεν του άρεσε το μαγαζί έφαγε δυο μερίδες σουβλάκια). Εκεί έπεσε η πρόταση για νυχτερινή διάσχιση της Οίτης. Άπαντες οι οδηγοί βρέθηκαν σύμφωνοι, αλλά λόγω τεχνικών κωλυμάτων (λέγε με Γιώργο) και λόγω του ότι στις 7.00πμ έπρεπε να είμαι στη δουλειά μου, αναβλήθηκε, προς μεγάλη μου λύπη, για μια άλλη φορά.
Πρώτο λάθος: βγήκα νύχτα στην εθνική Λαμία Αθήνα χωρίς να έχω γεμίσει το niva. Ακολούθησε μια αγωνιώδης αναζήτηση βενζινάδικου, κινούμενος με την οικονομικότατη ταχύτητα των 80χλμ, και με νεκρά στις κατηφόρες. Το βενζινάδικο ευρέθη στο αντίθετο ρεύμα στο ύψος του Κάστρου. Το niva είχε γεμίσει στην Πύλη Τρικάλων, έκανε γύρω στα 100 χλμ χώμα με μειωτήρα. είχε φτάσει στα 350χλμ και πήγαινε ακόμα. Κάλλιο γαϊδουρόδενε παρά γαϊδουρογύρευε όμως. Μετά βάλαμε το κοντέρ στα 130 και στις 3.00πμ μετά από ένα ντουζάκι ήμουν στο κρεβάτι μου.
Απολογισμός: Συνολικά χιλιόμετρα 1070. Έξοδα βενζίνης 110 €. (πολύ ακρίβυνε)
Όλη η διαδρομή βγήκε από μνήμης χωρίς τη χρήση χάρτη (τους είχα ξεχάσει στο σπίτι)
Ευχαριστούμε τους προέδρους blackdog και fyz γιατί ήταν νοερά μαζί μας και ξέρουμε πόσο πολύ στενοχωρήθηκαν που δεν κατάφεραν να έρθουν.
Επίσης ευχαριστούμε τον πρόεδρο (Π) metalaxe γιατί είχαμε συνέχεια την κουβέντα του και περάσαμε αρκετές ευχάριστες ώρες. (ελπίζουμε μέχρι τώρα να κατάφερε να βγει από το λάκκο της παραλίας.……)
Ό,τι τραβήξαμε θα μετατραπεί σε dvd, θα προβληθεί σε ιδιωτική αποχαιρετιστήρια προβολή. DVD θα προσφερθούν στους συμμετέχοντες. Βέβαια θα υπάρχουν και άλλα dvd τα οποία θα κληρωθούν. (ώρα να φτιάξω κλήρους και μην τολμήσετε και δεν αγοράσετε!!!!!)
Κάτι σκέφτομαι για Γράμμο……………Νοέμβριο;

[teroulas]

Μπράβο ρε Κώστα. Θέλω DVD οπωσδήποτε

[Metalaxe]

ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΗ η περιγραφή, όπως και η εκδρομή, μπράβο παιδιά πάντα να περνάτε (και να περνάμε ) έτσι

Επίσης ευχαριστούμε τον πρόεδρο (Π) metalaxe γιατί είχαμε συνέχεια την κουβέντα του και περάσαμε αρκετές ευχάριστες ώρες. (ελπίζουμε μέχρι τώρα να κατάφερε να βγει από το λάκκο της παραλίας.……)

Τέλος πάντων, δεν το σχολιάζω.....

[firelord]

εύγε, σας σκεφτόμουνα όταν Σάββατο απόγευμα και Κυριακή πρωινές ώρες έτρωγα στη μάπα γάμο συναδέλφων και έβλεπα τη γερουσία του ΔΣΒ να λικνίζεται στους ήχους των boney M (Μμμμπουρλιαξαρχχχχχ!) και επιχείρησα να αυτοκτονήσω με το τυρμπουσόν του μοσχοφίλερου.......

[michailbm]

Πολυ ομορφα!

και επιχείρησα να αυτοκτονήσω με το τυρμπουσόν του μοσχοφίλερου.......

Όχι αγόρι μου .... εχεις έργο ακόμα να επιτελέσεις .... (μου χρειάζεσαι ακόμα)!!!!

[firelord]

Ε ΟΧΙ ΛΟΙΠΟΝ, ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΩ ΣΤΙΣ ΕΠΑΛΞΕΙΣ, ΓΙΑΤΙ ΕΧΩΜΕ ΝΑ ΚΑΝΩΜΕ ΠΟΛΛΑ ΧΩΜΑΤΙΝΑ ΧΛΜ!!!

[michailbm]

Ε ΟΧΙ ΛΟΙΠΟΝ, ΘΑ ΠΑΡΑΜΕΙΝΩ ΣΤΙΣ ΕΠΑΛΞΕΙΣ, ΓΙΑΤΙ ΕΧΩΜΕ ΝΑ ΚΑΝΩΜΕ ΠΟΛΛΑ ΧΩΜΑΤΙΝΑ ΧΛΜ!!!

ΚΑΙ ΒΕΒΑΙΑ ΘΑ ΤΑ ΚΑΝΟΜΕ!!!!

[blackchris]

Μπράβο Κώστα άψογη περιγραφή Απο σκόνη πως τα πήγατε ?

[vagelis]

Μπράβο Κώστα άψογη περιγραφή Απο σκόνη πως τα πήγατε ?

Ναι ρε τωρα μπραβο Κωστα,οταν ειμασταν εκει και σουλεγα να παμε εκανες την παπια.

[blackchris]

Μπράβο Κώστα άψογη περιγραφή Απο σκόνη πως τα πήγατε ?

Ναι ρε τωρα μπραβο Κωστα,οταν ειμασταν εκει και σουλεγα να παμε εκανες την παπια.

Παντού δεν σε πήγα ρε γεροπαραλυμένε ?? Πάλι δεν πήρες τα χάπια σου

[taxideytis]

Απο σκόνη πως τα πήγατε ?

τίποτα...είπαμε είμασταν πάντα 2-3 ώρες πίσω απο την βροχή......λασπούλα ισα ισα για το λάστιχο....

[firelord]

Μπράβο Κώστα άψογη περιγραφή Απο σκόνη πως τα πήγατε ?

Ναι ρε τωρα μπραβο Κωστα,οταν ειμασταν εκει και σουλεγα να παμε εκανες την παπια.

Παντού δεν σε πήγα ρε γεροπαραλυμένε ?? Πάλι δεν πήρες τα χάπια σου

Μήπως πάλι κατά την προσφιλή σου συνήθεια τους έχασες ρε Γιώργο και ΝΟΜΙΖΕΙΣ πως τους πέρασες από εκεί?

ΧΟ ΧΟ ΧΟ!

[teroulas]

Μπράβο Κώστα άψογη περιγραφή Απο σκόνη πως τα πήγατε ?

Ναι ρε τωρα μπραβο Κωστα,οταν ειμασταν εκει και σουλεγα να παμε εκανες την παπια.

Έλλειπα εγώ ρε γι' αυτό φοβότανε