Το τριήμερο που μας πέρασε μας βρήκε στο σπίτι μου στην Πίνδο, από την πίσω μεριά του Περτουλίου με τον Βανζελ. Οι διαδρομές που διανύσαμε …κόλαση!
Αρκετό χιόνι και λάσπη, σε κάποια σημεία ο δρόμος ήταν χείμαρρος με τεράστιες πέτρες και σε άλλα σημεία το χειρότερο... λάσπη-πυλός. Δυο έντονες στιγμές από τις διαδρομές ήταν η διάβαση από το ποτάμι όπου το ύψος του νερού έφτασε στη μέση της πόρτας του LC. Απαραίτητη ήταν η πρόσδεση με ιμάντες σε περίπτωση που κάτι στράβωνε κατά την διάβαση και χρειαζόταν άμεση ρυμούλκηση.
Η δεύτερη σε ένα κατηφορικό κομμάτι που ήταν τίγκα στην λάσπη πυλό. Εκεί σε μια αριστερή φουρκέτα και 500μ. από την άσφαλτο σταμάτησα για να αφήσω αρκετή απόσταση από το μπροστινό αμάξι και άρχισα να γλιστράω με αποτέλεσμα να σταματήσω στο λούκι που είχε στα δεξιά. Επειδή παρακάτω γινόταν πιο βαθύ χρειάστηκα τη βοήθεια του Βανζελ για να με τραβήξει. Η διαπίστωση που έκανα μετά τα δυο περιστατικά ήταν ότι οι ιμάντες δεν είναι από την λαϊκή!
Συνολικά off χιλιόμετρα κοντά 150-200! Όσο για το φαι δεν θα μπω σε λεπτομέρειες .....το μόνο που θα πω είναι ότι του δώσαμε και κατάλαβε