Πανέμορφα μέρη, καταπληκτική παρέα και πολύ λάσπη.
2μελής τελικά η παρέα του Λιτοχώρου (με Jimny) και όπως αποδείχτηκε, ήμασταν οι μόνοι εκτός Δράμας. Γύρω στις 3:00 περάσαμε από τη διασταύρωση του Ασβεστοχωρίου όπου τα οχήματα του ΣΤεΒΕ (ένα Defender και ένα μαύρο Jimny) φόρτωναν υλικό. Συνεχίσαμε για τον προορισμό μας. Οι καιρικές συνθήκες παρέμειναν οι ίδιες σε όλη τη διάρκεια της διαδρομής. Κρύο, βροχή, ομίχλη, υγρασία. Λίγο πριν το σούρουπο βρήκαμε την παρέα του pino με τα οχήματα παρατεταγμένα κάτω από το τεράστιο υπόστεγο του δασαρχείου. Στη μέση μια μεγάλη φωτιά ζέσταινε το χώρο.
2 Jimny, 2 Vitara, 4-5 eduro, μια μεγάλη κλούβα, ένα καραβάν, καρέκλες, παγκάκια, τραπέζια, ψησταριές, μαγειρικά σκεύη, κρεβάτια εκστρατείας, θερμάστρες υγραερίου, αντίσκηνα, υπνόσακοι κλπ. Η όλη κατάσταση θύμιζε μάλλον μηχανοκίνητο τάγμα.
Οι σχετικές συστάσεις αποδείχτηκαν περιττές αφού η παρέα “έδεσε” αμέσως. Η σύνθεσή της απίστευτη! 3 εντουράδες, 2 τζιπάδες-εντουράδες, ένας ορειβάτης, ένας κιθαρίστας, ένας γερμανός και ένας καουμπόι!!
Το μενού περιελάμβανε σαλάτα, κοψίδια και κρασί, ενώ το επιδόρπιο ακανέ και pop corn. Οι συζητήσεις γενικού ενδιαφέροντος ήταν ατελείωτες. Θέματα όπως το 4Χ4 και το eduro απασχόλησαν μάλλον ελάχιστα την παρέα, ενώ ο ήχος της κιθάρας ζέσταινε και αυτός με το δικό του τρόπο του την ατμόσφαιρα. Κατά τις 2:30 σκεφτήκαμε πως καλό θα ήταν να κοιμηθούμε και λίγο.
Η επόμενη μέρα ξημέρωσε ακριβώς όπως η προηγούμενη. Κρύο, βροχή, ομίχλη, υγρασία. Μετά το σχετικό πρόγευμα μπήκαμε στα 4Χ4 με κατεύθυνση το Στραβόρεμα. Λάσπη, νερολακούβες, δαιδαλώδες δασικό δίκτυο και φυσικές ομορφιές που ίσως να συγκρίνονται μόνο με αυτές της βορείου Αμερικής ή του Καναδά. Τα παιχνίδια με τα 4Χ4 ήταν ατελείωτα. Καύσιμα και GPS αν έχεις μπορείς να περιπλανιέσαι για εβδομάδες. Δυστυχώς όμως όλα τα καλά πράγματα κάποτε τελειώνουν. Γυρίσαμε στο υπόστεγο μαζέψαμε τα πράγματα, ΚΑΘΑΡΙΣΑΜΕ, ΚΑΙ ΑΦΟΥ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΑΜΕ ΟΤΙ ΑΦΗΝΟΥΜΕ ΤΟΝ ΧΩΡΟ ΣΕ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΑΥΤΗΝ ΠΟΥ ΤΟΝ ΒΡΗΚΑΜΕ, πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
Καθ΄ οδών, κάναμε μια μικρή 4ωρη στάση στην πανέμορφη ξύλινη καλύβα των δύο κουμπάρων της παρέας για να ψήσουμε τα υπόλοιπα κοψίδια, μιας και είναι αμαρτία να τα γυρίσεις σπίτι.
Με γεμάτα στομάχια και καλή διάθεση ευχαριστήσαμε τα παιδιά για τη φιλοξενία τους και υπό τη συνοδεία του pino και του azo που μας συνόδευσαν ως τη Δράμα, πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
Περάσαμε φανταστικά. Σας ευχαριστούμε από καρδιάς. Πραγματικά όσοι δεν ήρθατε χάσατε. Θα περιμένουμε και τις φωτογραφίες.
Υ.Γ. pino το αυτοκόλλητο θα το βάλω αύριο μετά το πλύσιμο.
