Η διαδρομή που επιλέχθηκε, βρίσκεται στο βιβλίο Ανεξερευνητη Κεντρική Μακεδονία της ROAD.
Το ραντεβού αφού μέσω τηλεφωνων κανονίστηκε σε διαφορετικό σημείο ξεκινήσαμε από Θεσσαλονίκη για Γουμένισσα από τον δρόμο μέσω Πέλλας. Στη αρχική σύνθεση ο Γιάννης (yannis) ήρθε από Λιτόχωρο, ο Γιώργος (georgek) από Σέρρες, Μάνος (mato), Κώστας-Νανσυ(terry) και εγώ (Αλέξανδρος) από Θεσσαλονίκη. Στην Γουμένισσα καθίσαμε για εναν καφέ, όπου και προστέθηκε και ο Γιώργος (gmav). 6 αυτοκίνητα (1jimny,1kia sportage, 1niva, 2 terios και 1xtrail) ξεκινήσαμε προς Γρίβα-Καστανερή με κατάληξη αρχικά στα Μεγάλα Λιβάδια. Δυστυχώς ο καιρός δεν μας έκανε καθόλου το χατήρι και η ομίχλη που επικρατούσε δεν αφηνε να δεις ούτε στα 3 μέτρα!!!!!!
Φτάνοντας στο σημείο που περιγράφει το βιβλίο ως ξύλινη παγόδα βγήκαμε από την άσφαλτο και ακολουθήσαμε την δασική διαδρομή προς Μεγάλα Λιβάδια. Η διαδρομή πολύ όμορφη (με πολλή πέτρα ο δρόμος) παρά την ομίχλη που εφτυχώς χάθηκε πιο ψηλά. Εκεί όμως έκαναν την εμφάνιση και τα πρώτα χιόνια.Επειδή κανενας δεν ήξερε τον δρόμο δουλεψε πολύ ο χάρτης και ο χιλιομετρητης για να είμαστε σίγουροι. Σε πολλά σημεία το χιόνι ήταν αρκετό και χρειάστηκε να φτυαρίσουμε αρκετά για να περάσουμε. Οσο ανεβαίναμε το τοπίο ήταν όλο και πιο όμορφο αλλά και το χιόνι πιο πολύ. Ετσι αναγκαστήκαμε να γυρίσουμε καθώς και η ώρα πέρασε και είχαμε ακομα πολύ δρόμο. Πιάσαμε ξανά άσφαλτο με προορισμό τα Μ. Λιβάδια. Κάπου εκεί είδαμε ενδιαφέρον ποταμάκι (που ακολουθεί σχεδόν σε όλη την διαδρομή) και κατεβήκαμε για λίγο παιχνιδι. Εκεί ο Γιώργος (george) εφύγε λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων.
Φτάνοντας στα Μ. Λιβάδια αντικρύσαμε ενα αρκετά μεγάλο χωριο τελείως ερημωμένο. Το μόνο που λειτουργούσε ήταν ο ξενώνας,που μόλις μας είδε ήθελε να μας κρατήσει λέγοντας ψέμματα για τον δρόμο προς Σκρα. Ενας πατατοπαραγωγός μας υπέδειξε τον δρόμο προς Αρχάγγελο από όπου και θα βγαίναμε σε ασφαλτο για Σκρα. Και πάλι η ομίχλη εκανε το θαυμα της και δεν είδαμε και πολλά!!!
Φτάνοντας στο Σκρα καθίσαμε στον ξενώνα-ταβέρνα που υπάρχει εκεί για να γεμίσουμε τα στομάχια που διαμαρτυρόταν εδώ και ώρα. Οι μισοί πεταχτήκαμε στους κοντινους καταρράκτες και νομίζω πως οι υπόλοιποι χάσανε που δεν ακολουθήσαν. Ο Μάνος εφυγε σχετικά νωρίς λόγω υποχρεώσεων. Οι υπόλοιποι γυρω στις 21.30 αν θυμαμαι καλα ξεκινήσαμε για την επιστροφή, μετά από πολύ γέλιο από τα ανέκδοτα της παρέας
.
Περάσαμε πολυ καλά και είπαμε πως θα ξαναπάμε σε εποχή που η φύση να είναι σε καλύτερη διάθεση και να μπορέσουμε να κάνουμε πιθανόν και πεζοπορία.
Οι φωτο ανέβηκαν ήδη. Ας βάλουν και οι υπόλοιποι ότι έχουν από φωτογραφίες, περιγραφές κλπ.