Τι αγώνας ήταν αυτός...
Κρύος αέρας όλη μέρα να ξυρίζει.
ΕΙΚΟΣΙ αγωνιζόμενοι να παίρνουν εκκίνηση στο πρώτο σκέλος της OPEN. Ο ίδιος ο mr Tatoo εκεί.
Ο Exosceleton. Ο 4strokes are tampons σε ρόλο κριτή!!!
Ο Σκαρής χωρίς γουρούνι…
Ο Σταμάτης να κουτσαίνει.
Ο Κατσιμαλής με αυχενικό.
Εγώ με την μέση μου.
Ο Quadmaniac? Χα.
Ο Γιάννης με το KFX να μην τρέχει λόγο χτυπημένου ποδιού.
Ο Πουλάκης να μη συμμετέχει γιατί… χτίζει σπίτι!!!
Ο Καραθανάσης απών γιατί... χάλασε το φορτηγό!
Ο Βαλαβάνης, ο Βέρος κι ο Διαμαντόπουλος με καινούργια ψαλίδια στα KXR τους και άλλες σούπερ αναρτήσεις ακριβώς ΓΙΑ ΤΑ ΚΙΛΑ ΤΟΥΣ!
Κι εγώ; Σνιφ κλαψ, με τα μαμίσια;
Ας μιλήσω λίγο για τον δικό μου αγώνα… Στα χρονομετρημένα της fun, 1.10.7κάτι.
Ξεκινάω τέταρτος, χώνομαι στην πρώτη στροφή, χα, στον Power House με το Blaster του, προσπαθώ να περάσω τον Βέρο...
Φτάνουμε στο πίσω μέρος της πίστας, κόβει ταχύτητα μετά το αλματάκι, σκάω πάνω του.
Τον γυρνάω τετακέ, του ζητάω ουρλιάζοντας συγγνώμη, προσπερνάω, το γκάζι κλειδωμένο.
Έχω τον Βαλαβάνη στο στόχαστρο. Τον φτάνω κοντά στο τραπέζι. Πηδάμε σχεδόν μαζί.
Θα τον περάσω στην στροφή μπροστά στους θεατές σκέφτομαι.
Μα τι σκατά έχει πάθει η ζάντα του; Την κοιτάω που παίζει σαν τρελλή. Σκέφτομαι πως δεν θα τη βγάλει καθαρή. Και τότε, πάνω στη στροφή, κι ενώ είμαι στη ρόδα του, φαίνεται να το χάνει.
Δεν προλαβαίνω να φρενάρω ή να αλλάξω πορεία, έχω ήδη σχεδιάσει την προσπέραση, σκάω πάνω του.
Η ταινία λέγεται Ο ΤΡΕΛΛΟΣ ΘΕΡΙΣΤΗΣ!
Φεύγουμε κι οι δυο προς τα συρματοπλέγματα και μας συγκρατούνε τα λάστιχα.
Έχουμε σκαρφαλώσει με τα KXR σχεδόν κάθετα στις στοίβες των ελαστικών. Και μας περνάει όλο το λεφούσι.
Παρατάω το KXR μου και προσπαθώ να βοηθήσω τον Χρήστο. Ένας κριτής νομίζω μου φωνάζει να τον αφήσω και να ξεσκαλώσω το δικό μου γρήγορααα!
Μα ποιος ήταν αυτός; Μέσα στην τρέλα δεν πήρα χαμπάρι. Τα καταφέρνω. Αισθάνομαι ΧΑΛΙΑ. Μα τι σκατά?!
Θα βγάλω όλους τους φίλους μου εκτός αγώνα;
Τον Χρήστο τον σταματάνε λίγο μετά, γιατί η ζάντα του καθιστά επικίνδυνη τη συνέχεια.
Λύσσας συνέχεια. Προσπαθώ να φτάσω τους τελευταίους που έχουν εξαφανιστεί. Με νύχια και δόντια. Πρέπει να ηρεμήσω.
Γραμμές, μην τρελαίνεσαι, όχι τάπα συνέχεια, use your head!
Οι γύροι περνάνε. Βλέπω μερικούς. Κυνηγώ. Πρώτα περνάω τον Κουρτέση στη παρατεταμένη.
Ωπ, βλέπω τον Διαμαντόπουλο και τον mr Off-road.gr με το Linhai. Πλησιάζω, και μετά τα τρία σαμαράκια ο Σπύρος φεύγει ευθεία και σκάει πάνω στα λάστιχα.
Jesus! Είναι καλά; Κοιτάμε μαζί με τον Διαμαντόπουλο. Φαίνεται εντάξει.
Συνεχίζουμε. Τρώω ένα τετακέ ή μήπως ήταν σχεδόν τετακέ, τα έχω χάσει και δεν θυμάμαι, πριν το μονό αλματάκι.
Όχιιιι! Γκάζι. Βλέπω τους διαφημιστές του 0-300 να φωνάζουν. Δεν ξέρω τι μου λένε.
Φουλ κούραση. Φτάνω τον Διαμαντόπουλο στο πίσω μέρος της πίστας. Περνάω φίλερ. Μπα. Ψέμματα λέω. Όπως περνάω δίπλα του ανοίγει την γραμμή του για την επόμενη στροφή και ακουμπάμε.
Ευτυχώς δεν τον βγάζω ΚΑΙ αυτόν έξω. Στον επόμενο γύρο προσπαθώντας να φτάσω τους πρώτους τρεις κι ενώ πλαγιολισθαίνω στην στροφή μετά το μεγάλο άλμα (όχι το τραπέζι), το Kymco πιάνει και προσπαθεί να με πετάξει από πάνω του. Και τα καταφέρνει.
Αλλά εκείνο πέφτει πίσω στις 4 ρόδες του και συνεχίζει. Πάει για τα λάστιχα.
Σηκώνομαι και το κυνηγάω τρέχοντας δίπλα του. Σπριντ ρεεε!!!
Το προλαβαίνω και σκαρφαλώνω πάνω του. Του γυρνάω απότομα το τιμόνι. Δεν χρειάζεται να βάλω όπισθεν, γκάζι και φεύγω.
Η ταινία λέγεται Η ΜΑΙΜΟΥ ΜΕ ΤΟΝ ΙΟ ΤΗΣ ΕΜΠΟΛΑ.
Οι διαφημιστές μου κάνουν απεγνωσμένα σήματα να κόψω ρυθμό. Δεν βλέπω κανένα μπροστά. Να κόψω λίγο; Λιιιγο μόνο; Ουφ. Να ο τερματισμός.
Τέλειωσε. Δεν έχω ιδέα σε τι θέση είμαι...
Αλλά βλέπω τον κόσμο να ουρλιάζει. Μάλλον χόρτασαν θέαμα. Ουφ.
Σόρρυ Βέρο!
Σόρρυ Χρήστο.
Πω πω, αυτό δεν ήταν αγώνας. Ήταν καρδιακή προσβολή.
Και μετά αρχίζουμε να κάνουμε μπούρδες, σούζες και στους 2 τροχούς και donuts.
Και μου λέει ο Τσουκαλάς, έλα να κάνουμε δικάβαλο σούζα. Και του λέω, εντάξει, όμως μην φάμε καπάκι.
Ναι, φυσικά, μου λέει. Και κάνουμε σούζες πάνω κάτω. Και του σβήνει, και τα έχει πάρει.
Και ξαναπροσπαθεί, και ξανά. Μετά εγώ έχω πάρει το κολάι και αφήνω και το ένα χέρι.
Ε, μετά τρώμε το καπάκι. Χαχαχαχα! Με μηδέν χιλιόμετρα όμως. Τι γέλιο.
Και κάπου παίρνει και το μάτι μου έναν τρελό να κάνει σούζες με ένα KFX όρθιος στη σέλα...
Μα ποιος να είναι...
Σκαρή μυρίζει η υπόθεση.
Καλά να περνάμε!!!
Άντε, περιμένω τις δικές σας ιστορίες!!!
Ο Exosceleton μίλήσε ήδη πιο πάνω, στην ανακοίνωση του αγώνα. Χα.
Τρελέ Ιάσωνα, με το τζιν μπουφάν που πας στην Ανταρκτική ρε φίλε?!
Ο Tampones ακούει;
Ο Κινέζος κάνει τον Κινέζο;
Α ρε Σκαρή δεν έτρεξες ρε φίλε... Σταμάτης; Αλέξανδρε το χέρι τι κάνει; Ο Σαγιάς καλά τα πάει με το μηχανάκι του Σκαρή ε;
Και θέλω σχόλια για τον τρελαμένο με το δίχρονο 100άρι στη light. Τα άλματα ήταν φονικά;
Προτάσεις; Ενστάσεις;
