Βόλτα στα Γεράνεια Part I

[Chesham]

Από καιρό το είχα σκοπό να εξερευνήσω τα Γεράνεια, τους χωματόδρομους από Μέγαρα μέχρι Λουτράκι-Πίσια.
Το Σάββατο έκανα μόνος την πρώτη προσπάθεια, για εξερεύνηση και εύρεση διαδρομής. Είχα κάνει τη μελέτη
μου από το σπίτι με το Google Earth.Είχα χαράξει τη διαδρομή από Χάνι Δερβενίου Μεγάρων χωματόδρομο μέχρι Πίσια,
λίγο άσφαλτο μετά, εκπληκτικό χωματόδρομο μέχρι Σχίνο, παραλιακά άσφαλτο μέχρι Μαυρολίμνι και ανηφορικό μακρύ
χωματόδρομο μέχρι λίγο πιο κάτω από την κεραία του ΟΤΕ και τελικά κατηφόρα μέχρι το Χάνι.
Όλο το υπόλοιπο από το σπίτι μέχρι το Χάνι Μεγάρων άσφαλτος και δεν χρησιμοποίησα τρέιλερ...
Μέχρι Ελευσίνα από Εθνική οδό και από Ελευσίνα χρησιμοποίησα την παλιά Εθνική.
Ο ουρανός το Σάββατο ήταν συννεφιασμένος, ψιλόβροχο στο μεγαλύτερο μέρος της διαδρομής αλλά δεν με ένοιαζε καθόλου.
Τι είναι λίγες σταγόνες βροχής μπροστά σε μια διαδρομή όπου σχεδιάζεις καιρό πριν;
Καλά, τι περίεργη πολυκατοικία είναι αυτή στο
Πλησιάζοντας το Χάνι, η κορυφή του βουνού με την κεραία του ΟΤΕ ήταν καλυμμένη από σύννεφα.
Σε αρκετά σημεία έχουν τσιμεντώσει την ανηφορική διαδρομή προς τις κεραίες. Όταν αρχίζει η κατηφόρα όμως (από τη
νότια πλευρά του βουνού), μπορείς να πιάσεις κάτι ταχύτητες...το χαλίκι όμως είναι εκεί για να σου δυσκολεύει την κατάσταση
και να σε κάνει να σκέφτεσαι πόσο κοντά είναι στο να φύγεις και να βρεθείς χαλκομανία σε κάποιο δέντρο.
Σύντομα συναντάς την περιοχή κάποιου αγωγού.40 μέτρα επικίνδυνη ζώνη λένε οι ταμπέλες...
Το πεδίο τριγύρω είναι πολύ καλό για παιχνίδια με το χοιρινό. Στη συνέχεια κατηφορίζεις με κατεύθυνση βόρειο-δυτικά και αμέσως
ανηφορίζεις για να βρεθείς σε υπέροχο τοπίο με 2 εκκλησάκια στα δεξιά σου. Οι δρόμοι ίσως σε μπερδέψουν λίγο,
αλλά υπάρχουν ταμπέλες που δείχνουν για Πίσια...Περιοχές παλιών μεταλλείων και ο δρόμος στρωμένος με μαύρο χαλίκι από αυτά.
Το χοιρινό εκεί πανηγυρίζει σε κάθε στροφή...Τα στροφιλίκια σε ανεβάζουν αρκετά ψηλά ώστε να βλέπεις το χωριό Πίσια
αρκετά χαμηλά. Θέα που κόβει την ανάσα. Κατάβαση αστραπή με τους γκρεμούς δίπλα σου. Τελικά φτάνεις στον ασφάλτινο δρόμο
που ενώνει Πίσια και Σχίνο.Τον ακολουθώ προς Σχίνο, αλλά σε κάποιο σημείο τον αφήνω για να οδηγήσω σε ακόμα έναν μαγευτικό
χωματόδρομο. Α ρε γούγλη με τους χάρτες σου, όλα τα ξέρεις σε αυτή τη γη, τίποτα δεν σου ξεφεύγει...
εάν δεν ήσουν εσύ ποτέ δεν θα ανακάλυπτα τόσο όμορφη κατάβαση από στενό και εγκαταλειμμένο χωματόδρομο με πολλές φουρκέτες.
Το εκπληκτικό ήταν ότι σε κάποια σημεία, η βροχή έχει κατεβάσει χαλίκι από το βουνό, έτσι ώστε να πρέπει να πρέπει να
κάνεις ανάβαση σε βουναλάκι αλλά και να περάσεις από πολύ στενό δρομάκι, το υπόλοιπο του δρόμου βρίσκεται μια φουρκέτα πιο
κάτω και συνθέτει το επόμενο εμπόδιο...
Σύντομα βρίσκομαι στο Σχίνο. Ακολουθώ τον ασφάλτινο δρόμο παραλιακά και μετά το Μαυρολίμνι αρχίζει ένας φανταστικός
χωματόδρομος. Βέβαια η αμφιβολία υπάρχει μιας και ο χωματόδρομος δεν με πείθει ότι θα συνεχίζει. Είναι πολύ στενός,
σχεδόν απάτητος, γεμάτος σκουπίδια στην αρχή και πέτρα λίγο μετά. Ανηφορίζει αρκετά απότομα και το χοιρινό ενθουσιάζεται
και φωνάζει "δώσε κι άλλο...".Τελικά ο χάρτης του παντογνώστη γούγλη δεν έκανε λάθος, αυτός ο δρόμος βγάζει κοντά στην κορυφή
με την κεραία του ΟΤΕ. Βέβαια όταν ανέβαινα εγώ, από κάποιο σημείο και μετά είχε ομίχλη, που πύκνωνε όλο και περισσότερο
και με ανάγκασε να πηγαίνω με πολύ πολύ μικρή ταχύτητα μιας και δεν ήξερα την περιοχή αλλά και με αναμμένα όλα τα φώτα
ακόμα και τα αλάρμ. Ίσως η ορατότητα να έφτασε και στα 4-5 μέτρα μόνο...Σύντομα έφτασα στον τσιμεντένιο δρόμο και στο Χάνι...
Ο δρόμος της επιστροφής είχε μόνο άσφαλτο τώρα.
Γενικά υπέροχη διαδρομή, υπέροχη φύση και σε κάποια σημεία πολύ καλός χωματόδρομος (παλιότερα κομμάτια του ράλι Ακρόπολις).

[Chesham]

Την επόμενη ημέρα, με πήρε τηλέφωνο ο Θάνος και ρώτησε εάν πήγα και εάν είχα καλές εντυπώσεις.
-Ναι, πήγα και ήταν υπέροχα, ήταν η απάντησή μου .Θα ξαναπήγαινα.
-Πάμε αύριο;
-Φύγαμε ! ! !
Τη Δευτέρα του Αγίου Πνεύματος λοιπόν, μία ημέρα μετά την πρώτη γύρα, την ξανάκανα τη διαδρομή με λίγες διαφορές.
Είχα για παρέα το Θάνο με το άσπρο MXU.Καλά ρε προδότη Άρη, βάζεις παραπάνω τις γυμνάστριες από μια χοιρινό-απόδραση
στα Γεράνεια; Δεν ξέρεις τι παραχωρήσεις έκανα στη γυναίκα μου για να με αφήσει να πάω και να ξαναπάω...
Στο θέμα μας τώρα, ο καιρός ήταν διαφορετικός, ηλιόλουστη ημέρα και όλα ήταν πιο χαρούμενα.
Το κατηφορικό κομμάτι νότια του βουνού με τις κεραίες του ΟΤΕ το έκανα ακόμα πιο γρήγορα αλλά με ακόμα μεγαλύτερο κίνδυνο,
οπότε κάποια στιγμή φοβήθηκα και το έκοψα. Κάναμε λίγα παιχνίδια με τα χοιρινά στα σημεία του αγωγού (αναβάσεις-καταβάσεις),
και συνεχίσαμε για τα 2 εκκλησάκια όπου είχε ξεκούραση. Ακούγοντας το κελαριστό νεράκι και τα πουλάκια ηρεμείς εκεί στη φύση.
Συνεχίσαμε για Πίσια, αλλά θέλησα να διαλέξω λίγο διαφορετικό δρόμο και καταλήξαμε στο Χαρβάτι.
Στην περιοχή έχει ένα απίστευτο ξεροπόταμο, όπου είναι ΤΟ playground για χοιρινά. Αμμοχάλικο μαύρο υπάρχει παντού αλλά με
βροχές θα είναι ακόμα πιο ενδιαφέρον. Την ώρα που βρεθήκαμε μέσα, ήταν ντάλα μεσημέρι και είχε ΠΟΛΥ ΖΕΣΤΗ.
Ανηφορίσαμε για Άνω Χαρβάτι και ρωτώντας κάτι κατοίκους
για το πώς θα πάμε για Πίσια, θελήσανε να μας κεράσουν καφέ, οπότε και δεν αρνηθήκαμε. Η θέα από το σπίτι εκεί ήταν φανταστική.
Μπορούσαμε να δούμε όλη την Κόρινθο και μέρος από το Λουτράκι...Μετά από κουβεντούλα με τους φιλόξενους κατοίκους,
πήραμε ένα δρόμο όπου τελικά άξιζε να τον διανύσουμε. Ήταν η διαδρομή Χαρβάτι, από το Ακρόπολις του 2009.Εκεί τα σπάσαμε,
ο Θάνος ξελύσσαξε και εγώ ακολουθούσα το ίδιο λυσσασμένος για παντιλίκια, ντρίφτια και όλα αυτά σε μια ακόμα υπέροχη διαδρομή
με αρκετούς γκρεμούς τριγύρω. Βγήκαμε Πίσια και ακολουθήσαμε άσφαλτο προς Σχίνο και ξαναβγήκαμε σε εκείνο το φοβερό κατηφορικό
χωματόδρομο που είχα περάσει πριν δύο ημέρες. Στη συνέχεια αράξαμε στην παραλία Αλμύρα και κάναμε ένα μπανάκι...
Τελικά κατεβήκαμε από πολύ απότομο κομμάτι...από τη θάλασσα τουλάχιστον έτσι δείχνει.
Μετά το μπανάκι πήγαμε προς Μαυρολίμνι και ανεβήκαμε το στενό, απότομο και ατελείωτο χωματοδρομάκι. Χωρίς την ομίχλη είναι
ακόμα πιο όμορφο και η θέα μοναδική.
Σύντομα φτάσαμε στο Χάνι και από εκεί πήραμε το δρόμο της επιστροφής.
Η χωμάτινη διαδρομή Γεράνεια τελικά είναι ΥΠΕΡΟΧΗ. Συγκέντρωσα 220 χιλιόμετρα τη φορά (από Γλυφάδα).Πήγα το Σάββατο και μου άρεσε τόσο
που ξαναπήγα και τη Δευτέρα.
Φωτογραφίες θα ανέβουν σύντομα.
Να είμαστε καλά να ξαναπάμε ! ! !

[Chesham]

Σχετικά με την φράση που έμεινε μισή, λέγοντας περίεργη πολυκατοικία εννοώ αυτή στη Νέα Πέραμο (εάν δεν κάνω λάθος), είναι τεράστια, πανύψηλη και ογκώδης.Καμία σχέση με το περιβάλλον τριγύρω.
Ακόμα ένα κουφό και παλαβό, εκεί στην Αγία Σωτήρα (και όχι στο Σχίνο που έγραψα λανθασμένα), κοντά στην Αλμύρα που κάναμε μπάνιο, συναντήσαμε μια πινακίδα αναγραφής ονόματος οδού, η οποία ήταν αναρτημένη σε στύλο ύψους τουλάχιστον έξι μέτρα επάνω από το έδαφος. Πολύ αστείο.Προφανώς αυτός που έχει το στύλο και την ταμπέλα με την οδό, θέλει οπωσδήποτε να βαφτίσει την οδό με το δικό του όνομα και εάν την βάλει πιο κάτω θα του την ξηλώσει ο δήμος ή η κοινότητα

[H1N1]

Εύγε Γιάννη!

Πολύ ωραία τα σχεδίασες, πολύ καλά τα γράφεις!

Προσωπικά είχα πάει στα Γεράνια (από χώμα) 2-3 φορές ΠΟΛΛΑ χρόνια πίσω, οπότε ήταν αποκάλυψη αυτή η διαδρομή με το καταπληκτικό πράσινο (κυρίως πεύκα, εκτός από πολύ ψηλά που είχε έλατα), την απίστευτη θέα Ν κ Β του Δ άκρου της Αττικής, τα ξεροπόταμα κ τα πετρο-σπαστήρια κ τα νοσταλγικά χωριά (Πίσια) - όλα μιά ανάσα απ'την Αθήνα...

Το μέρος έχει πολύ "ψωμί" γιά αυτόν που δε δυσκολεύεται να ξεκολλήσει από τις κλασσικές επιλογές Πεντέλη-Πάρνηθα που - αν κ όμορφες - θα έλεγα ότι πλέον ανήκουν στο ευρύ κοινό γιά βόλτα-περπάτημα κ όχι σε λυσσαλέους του λόγου μας.

Γιά τα στατιστικά, η μέση κατανάλωση κυμάνθηκε στα 5,5 λτ/100 χλμ, μιά χαρά τη βρίσκω..!

[Chesham]

Εδώ έχουμε φωτογραφικό υλικό από το Σάββατο.

[Chesham]

Και εδώ φωτογραφικό υλικό από τη Δευτέρα.

[le.bombardier]

α ρε γιανναρε παλι ξεδωσατε ρε ε!
τα ξερω τα μερη τα εχω παει καταπληχτικα..

[Pontium]

Αυτές τις μέρες σκεφτόμουν και γω να πάω μια βόλτα απο τα Γεράνεια,αλλά λόγω δουλειάς δεν τα κατάφερα.Πρώτη φορά που είχα πάει ήταν με ένα lada niva του 90 και ήμουν πολύ ευχαριστημένος με την διαδρομή,ειδικά στο σημείο μετά το εκκλησάκι Αγ.Γεώργιος που είχε μια τρομερή ανηφόρα με νεροφαγωμένο χωματόδρομο.Του έδωσα και κατάλαβε!
Δυστηχώς σήμερα δεν έχω τζιπάκι,έχω ένα buggy που έχω ποστάρει σε άλλο θέμα και ελπίζω να τελειώσω με τα μαζέματα σε 2 βδομάδες.Οπότε μετά θα μπορώ και γω να παίξω στα χώματα!

[Chesham]

Φίλε pontium και όποιος άλλος φίλος το επιθυμεί,
εάν έχετε GPS της Garmin και θέλετε να ακολουθήσετε τη διαδρομή που επέλεξα, μπορώ να σας στείλω το gpx αρχείο με το ίχνος της διαδρομής που διάνυσα.

[ManosS40]

Αν ποτέ συναντήσετε μια κόκκινη MXU 300 μέσα στο δάσος των Γερανείων, εγώ θα είμαι! Πάντως αν κανονιστεί πάλι καμιά βόλτα εκεί και θέλετε εκτός από μαύρο και άσπρο, να γίνει και κόκκινο, μέσα! Και δεν έχω προλάβει ακόμα να ανέβω στη κεραία...

Υ.Γ. Αυτή τη πολυκατοικία - έκτρωμα στη Ν. Πέραμο τη ξέρω εδώ και 30 σχεδόν χρόνια που πηγαίνω στο Σχοίνο. Ακόμα δεν έχω καταλάβει το νόημα ύπαρξής της!

[Chesham]

Μάνο,
καλως ήρθες στην παρέα μας !
Φυσικά και θέλουμε και ένα κόκκινο MXU στην παρέα μας και στις εξορμήσεις μας!
Έχουμε εξορμήσει σε σχεδόν ολόκληρη την Αττική και στην επόμενη φορά θα σε ενημερώσουμε εάν μπορείς και θέλεις να έρθεις.

Γιάννης