από alexandros » 13 Ιουν 2005, 13:59
Για άλλη μία φορά η διοργάνωση του 3ου αγώνα του Κυπέλλου Trail Ride ήταν τέλεια!! Όλα τα παιδιά έδειξαν τι σημαίνει σωστή οργάνωση. Συγχαρητήρια !!
Το μέρος εκπληκτικό και όμορφο και σε αυτό έπαιξε ρόλο και η συμπαράσταση του Δήμου Ζαγοράς με την φιλοξενία τους που μας έκανε να νιώθουμε άνετα και σαν το σπίτι μας. Όμορφη η κατάσταση που στήθηκε το Σάββατο το βράδυ με φαγητά, ποτά και χορούς στην ώρα της ενημέρωσης. Μπράβο !!
Η διαδρομή ήταν πανέμορφη και οι εναλλαγές από τα γκρέμια στα σκεπαστά-σκοτεινά και σφιχτά ήταν τόσο μεγάλη που μας πέταξε τα μάτια έξω !
Δεν έχω ξανακάνει πιο δύσκολο αγώνα! Ήταν η πρώτη φορά που δεν έβλεπα την ώρα να τελειώσει! Τα πρώτα 45 χλμ ήταν αρκετά να μου βγάλουν τα χέρια off , στην συνέχεια όπου και η διαδρομή άνοιγε δεν ήταν αρκετή για δώσει την ικανοποίηση στην γουρουνίτσα μου αλλά ήταν αρκετή για να με ξεκουράσει και να πάρω δυο ανάσες. Το roadbook ήταν αλάνθαστο αν και σε μια, δυο φορές ήταν tricky το μόνο που έπρεπε να κάνεις ήταν να ακολουθήσεις ακριβώς αυτό που έλεγε και τίποτα άλλο. Οι σημειώσεις του αυτήν τη φορά δεν είχαν περιττές πληροφορίες και ήταν αυτές που έπρεπε κατά την άποψη μου. Το υπόλοιπο κομμάτι από το 100χλμ και προς το τέλος ήταν ένα Mix κλειστών και ανοιχτών κομματιών που κούραζαν και απαιτούσαν την μέγιστη προσοχή των αναβατών και οδηγών.
Τέλος το κομμάτι στην παραλία αλήθεια σας λέω ήταν το καλύτερο του αγώνα για εμένα με την γουρουνίτσα!! Εκεί το ευχαριστιέσαι στο 100% και κόσμο είχε και το ποταμάκι που σε έκανε να κόψεις και μετά το πέταγμα….. άψογο – άψογο !! όλα αυτά ώσπου φτάσαμε στην σούπερ ταβέρνα με την τρελή μάσα !!! ακόμα ένα όμορφο σαββατοκύριακο χάριν στο 0-300 και off-road.gr !!!!!!!
Αναφορικά για το τερέν του αγώνα και τις γουρούνες θα ήθελα να πω πως δεν ήταν ότι καλύτερο. Εννοώ πως δεν είχε το απαιτούμενο φάρδος έτσι ώστε να μπορούν να στρίβουν με το γκάζι και να πλασάρονται αλλά να στρίβουν με τα χέρια και το σώμα. Η συνεχόμενη φυτευτή πέτρα και στα 170χλμ της διαδρομής ήταν πολύ επικίνδυνη για σκασμένα λάστιχα.
Και τελευταίο ρε παιδιά – ήμαρτον - δεν ίσιωσε πουθενά!!! μα τόοοοσες στροφές πια !!!!! χα χα !! ήταν πολύ μεγάλο ζόρι για εμένα!
Φιλικά,
Αλέξανδρος Ψωφάκης