Ξεκινάω την συζήτηση και οποίος γουστάρει συνεχίζει .
Τι φταίει κύριοι για την κατάντια μας ;
Πάμε να τα πιάσουμε ενα ενα ...
Σενάριο 1ο
Κρίση
Γενικότερα εμείς οι τετρακίνητοι είμαστε στην πλειοψηφία μας φθηνιάριδες , αγωνιστικά θεωρούνται ακόμη και παρταλια που κάποιος πέταξε στα σκουπίδια ... Ενα άχρηστο αυτοκινητο , δυο μεταχειρισμένοι αξονες , ενα μεγαλύτερο μεταχειρισμένο μοτέρ , τέσσερα μεταχειρισμένα λάστιχα , σωλήνες , προσωπική εργασία στο γκαράζ του σπιτιού μας , μπύρες , χαβαλές και νατο το αγωνιστικό .
Τεχνογνωσία ; Που άλλου στο διαδύκτιο ! Ανάλογα και με την ικανότητα του κάθε ενός στο Google βρίσκεις φθηνές λύσεις στα προβλήματα που θα βρεις μπροστά σου , το κακό ειναι οτι τις θεωρείς πάντα αξιόπιστες αλλα εδώ αρχίζει και πλατιαζει το πράγμα , κάποιοι βρίσκουν λύσεις και ειναι πραγματικά ικανοί , κάποιοι προσπαθούν μέχρι να απογοητευτούν και τελικα να πουλήσουν το κατασκεύασμα τους η να το κάνουν κομματάκια για πούλημα , και τελικα θα καταλήξουν σε ενα άλλο γκαράζ κάποιου άλλου φίλου που θα πίνει μπύρες κατασκευάζοντας με μεράκι το αγωνιστικό του όπλο ...
Μπορεί αυτός ο αγωνιζόμενος να ακολουθήσει την ακριβή ομολογούμενος , σταδιοδρομία του οδηγού αγωνιστικού αυτοκινήτου στην Ελλάδα ;
Λυπάμαι αλλα νομίζω πως δεν υπάρχει μέλλον , τουλάχιστον προς το παρών ! Αφού πλέων πρώτα θα κοιτάξουμε να γεμίσουμε την κατσαρόλα του σπιτιού μας , μετά να ντύσουμε και να μορφώσουμε τα παιδια μας και οτι μείνει , δηλαδη τίποτα , θα παει στο hobby μας ...
Μην παρεξηγούμαστε όμως με τα γραφόμενα μου ! Κυκλοφορούν πολυ καλα αγωνιστικά που φτιάχτηκαν σε ενα γκαράζ και δαπανήθηκαν χοντρά κεφαλαία ... Αλλα αυτό έχει σχέση με το δεύτερο σενάριο παρακάτω .
Σενάριο 2ο
Υποδομή και ανταγωνισμός
Και έστω οτι το 50% των φίλων του 1ου σεναρίου , τα φέρνουν βόλτα και αντέχουν να κάνουν και 5 αγωνακια το χρόνο , σφιχτά σφιχτά αλλα θα το παλέψουν ... Περιθώρια για εξέλιξη του αγωνιστικού δεν υπάρχουν ! Είπαμε έχουμε κρίση και τα φέρνουμε βόλτα δύσκολα , αλλα τον θελουμε και τον φραμπαλα μας .
Και φτάνουμε την ημέρα του αγώνα ... Έχουμε αφήσει πίσω γυναίκοπαιδα και δουλειές , έχουμε φάει και τα ψιλά που μαζεύαμε με κόπο . Στον αγώνα συνηδοποιουμε οτι τα χρόνια πέρασαν ... Αυτό που κάποτε εγω αποκαλούσα όπλο τωρα ειναι κλαστηρι ! Εχω να ανταγωνιστώ τα αυτοκίνητα και τα κατασκευάσματα αυτών των λίγων που έλεγα πιο πριν στο σενάριο 1 , τα πραγματικά καλα κατασκευάσματα , μονο απο τύχη και με καλύτερα χέρια θα τους κερδίσω αν φυσικά αντέξει το ξύλο το παρταλι μου , που ήταν συνηθισμένο σε άλλου τύπου εμπόδια ολα αυτά τα χρονια ... ποιο light , ποιο τεχνικά , ποιο ανώδυνα αν θέλετε για τα παλιόμεταλα που κουβαλάω ....
Γιατι ...μην γελιωμαστε , συμμετέχω σε έναν αγώνα με πρώτη option να τον κερδίσω , άμα ειναι να χάνω συνέχεια κάθομαι και στο σπίτι μου .... Οι συμμετοχές πλέον ειναι λιγοστές , το να βγαίνω συνέχεια τελευταίος δεν θα έλεγα οτι μου ανεβάζει την λίμπιντο ...
Τι κανω ? σε καμία περιπτωση δεν μου φταίει ο ταχονιδης που με νταβανιαζει συνεχεια , είχε μεγαλύτερο buget το να κανω εγω ... Μαζι με αυτόν που όντος έφερε την εξέλιξη , εξελίχτηκαν και τα εμπόδια , εξελίχτηκαν για λόγους θεάματος και συναγωνισμού , πως στο διάολο θα φρενάρει ο οργανωτής αυτόν τον οδοστρωτήρα ;
Τότε αρχίζουν να μου φταίνε ολα , και ο οργανωτής , και η ομοσπονδία και το κράτος ...
Τι να τα κανω ρε τα ομολοκε τα κράνη και το cage ? πάλι τελευταίος θα βγαίνω ....
Για να πάρουμε όμως τα πράγματα απ την αρχή ...
Πως ήταν τα πράγματα πριν απο δέκα χρονια ας πούμε ... Κατ αρχας η ενημέρωση ... Διαδυκτιακα μέσω των καφενειο φόρουμ και μέσω περιοδικών , φόρουμ γενικά , φόρουμ ειδικά , φόρουμ για Σαμουραι , για τζιμνυ , για άσπρα νιβα για μαύρα νιβα ... Παρέες και ομάδες ανθρώπων με κοινό ενδιαφέρων και κοινά αυτοκίνητα , περιοδικά φωτογραφίσεις ,νέα ,αγωνες ,βόλτες και πίσω απο αυτά μαγαζιά , μεγάλα η μικρά που για να μπουν στον χώρο πληρώνουν διαφημισεις , πληρώνουν χορηγίες .
Διαβάζω λοιπών στο περιοδικό ( υπήρχαν κανά δυο εκείνη την εποχή νομίζω )για τον αγώνα trial που έγινε τότε , και βλέπω οτι νικητής ειναι ενα αυτοκινητο που δεν απέχει και πολυ απο το δικό μου ρημάδι ... Εχω κάνει κάνει και τις βολτουλες μου στο βουνό και δεν θεωρώ τον εαυτό μου κουλαδι , ε δεν πάω μέχρι την ταραντούρα την Κυριακή να δω τι στο διάολο ειναι αυτό το trial ? και άφου τελικα πήγα και μου καλαρεσε το νταραβερι μετά απο κανά δυο εβδομάδες , στον επόμενο αγώνα παίρνω μαζι μου και ενα κράνος ... Αυτό που εχω για την βέσπα ! Ξανά στην ταραντούρα , 30 ευρουδάκια συμμετοχή και να με ένας απ τους 50 που θα τρέξουν
πρόσεξε , ο στόχος μου δεν ειναι να κερδίσω ! Ο στόχος ειναι να το ευχαριστηθώ και αν γίνετε να μην βγω και τελευταίος ! Άλλο 20ος στους 50 κι άλλο 7ος στους 7 !!!
Αντίστοιχο πράγμα και με τους τότε αντοχής , που μπορούσες να πάρεις το γκομενακι σου συνοδηγό και να τρέξεις ακόμα και με τον οδόμετρητή του αυτοκινήτου σου .
Κάποιοι οργανωτές το έπιασαν καλα το νόημα και επιβράβευσαν οποίων δοκίμαζε την τύχη του , όπως και να το κανεις ενα μεταλιακι η ακόμη καλύτερα ενα κυπελλάκι ειναι ωραίο στολίδι για το σκρινιο ! Κύπελλο για την πρώτη συμμετοχή , κύπελλο για το πρώτο Σαμουραι κύπελλο για το πρώτο άσπρο νιβα και κύπελλο για το πρώτο μαύρο νιβα ! Χαχα
ωραίες εποχές
Άμα έβλεπες και τα μούτρα σου σε κανά περιοδικό δε ! Χαχαχα ορε γλέντια !!!
Συνεχίζεται ...