Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΣΤΗ ΓΕΙΤΟΝΙΑ ΤΩ ΑΓΓΕΛΩΝ

[peripatitis]

ΕΙΧΑΜΕ ΒΓΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΑΦΕ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΒΡΑΔΑΚΙ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΤΟΥ 1996
ΗΤΑΝ ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΕΡΘΕΙ ΜΕ ΑΔΕΙΑ ΕΓΩ ΕΙΧΑ ΑΠΟΛΥΘΕΙ ΤΟΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟ ΑΥΓΟΥΣΤΟ.
ΗΤΑΝ ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΠΩΣ ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΛΙΓΟ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΜΕΝΟΣ ΙΣΩΣ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΠΟΛΥΕΔΩΣΑ ΣΗΜΑΣΙΑ.
Η ΩΡΑ ΕΙΧΕ ΠΑΕΙ 22:30 ΚΑΙ ΕΙΠΑΜΕ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΑ ΜΕΡΑ ΕΓΩ ΔΟΥΛΕΥΑ.
ΒΓΗΚΑΜΕ ΕΞΩ ΚΑΒΑΛΗΣΑΜΕ ΤΗΝ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΗΡΑΜΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ.
ΒΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΝΙΩΣΑΜΕ ΕΝΑ ΑΕΡΑΚΙ ΝΑ ΜΑΣ ΔΙΑΠΕΡΝΑΕΙ ΚΑΙ ΚΑΠΟΥ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΕΙΔΑΜΕ ΑΣΤΡΑΠΕΣ ΝΑ ΣΚΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΟΤΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΘΑ ΓΛΙΤΩΝΑΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ.
ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΑΝΗΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ Ο ΗΧΟΣ ΤΟΥ ΧΤ ΕΣΠΑΓΕ ΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΒΡΟΧΗΣ ΦΑΝΗΚΑΝ ΣΤΗ ΖΕΛΑΤΙΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΝΟΣ ΜΟΥ.
Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΕΠΙΤΑΧΥΝΕ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΕΠΑΙΡΝΕ ΤΙΣ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΣΤΡΟΦΕΣ ΜΕ ΔΕΞΙΟΤΕΧΝΙΑ.
ΑΛΛΑ….. ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΣΤΡΟΦΗ ΣΕ ΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΣΤΡΟΦΗ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ ΠΗΓΑΙΝΕ ΕΥΘΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΝΑ ΣΤΡΙΨΕΙ ΟΥΤΕ ΝΑ ΚΟΨΕΙ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ,
ΠΡΙΝ ΠΡΟΛΑΒΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΟΤΙ ΔΗΠΟΤΕ ΑΚΟΥΣΑ ΕΝΑ ΔΥΝΑΤΟ ΘΟΡΥΒΟ ΚΑΙ ΑΙΣΘΑΝΘΗΚΑ ΤΟ ΚΑΘΙΣΜΑ ΤΗΣ ΜΗΧΑΝΗΣ ΝΑ ΜΕ ΕΚΤΟΞΕΥΕΙ ΣΑΝ ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ.
ΘΑ ΠΕΡΑΣΑΝ ΚΑΠΟΙΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΠΡΙΝ ΝΙΩΣΩ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΝΑ ΧΤΥΠΑΕΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΚΛΑΔΙΑ ΝΑ ΠΕΦΤΕΙ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΡΑΚΥΛΑΕΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΓΙΑ, ΟΙ ΠΟΝΟΙ ΗΤΑΝ ΑΦΟΡΗΤΟΙ.
ΟΤΑΝ ΠΛΕΩΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ ΝΑ ΚΑΤΡΑΚΥΛΑΩ ΕΝΟΙΩΘΑ ΟΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΣΩΜΑ ΝΑ ΠΟΝΑΕΙ ΚΑΙ ΤΗ ΒΡΟΧΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΔΥΝΑΜΩΣΕΙ ΝΑ ΜΑΣΤΙΓΩΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΠΑΣΜΕΝΗ ΖΕΛΑΤΙΝΗ ΤΟΥ ΚΡΑΝΟΥΣ ΜΟΥ.
ΘΕΕ ΜΟΥ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ… ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΣΗΚΩΘΗΚΑ ΟΡΘΙΟΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΨΑΧΝΩ ΤΡΙΓΥΡΩ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΝΑΠΤΗΡΑ ΚΑΙ ΦΩΝΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ.
ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΑΚΟΥΣΑ ΚΑΤΙ ΒΟΓΚΗΤΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΣ ΠΗΓΑ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΚΑΤΙ ΨΙΘΥΡΙΖΕ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΙ, ΠΗΓΕ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΤΟ ΚΡΑΝΟΣ ΤΟΥ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΦΗΣΑ, ΑΚΟΥΜΠΩΝΤΑΣ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΤΟΥ ΕΝΟΙΩΣΑ ΚΑΤΙ ΖΕΣΤΟ ΝΑ ΚΥΛΑΕΙ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ
ΗΤΑΝ ΑΙΜΑ ΣΤΟ ΛΙΓΟΣΤΟ ΚΑΙ ΣΤΙΓΜΙΑΙΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕ Ο ΑΝΑΠΤΗΡΑΣ ΕΙΔΑ ΟΤΙ ΕΙΧΕ ΑΣΧΗΜΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ.
ΣΤΑ 500 ΜΕΤΡΑ ΥΠΗΡΧΕ ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΑΡΚΕΤΑ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ, ΑΡΧΙΣΑ ΜΕ ΟΣΗ ΔΥΝΑΜΗ ΕΙΧΑ ΝΑ ΤΡΕΧΩ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΛΩ ΣΕ ΒΟΗΘΕΙΑ.
ΟΙ ΔΥΟ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΝΟΙΞΑΝΕ ΜΕ ΚΟΙΤΑΖΑΝΕ ΓΕΜΑΤΟΙ ΤΡΟΜΟ ΤΟΥΣ ΕΙΠΑ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΖΗΤΗΣΑ ΝΑ ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΩ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ. ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΕΙΔΑ ΟΤΙ ΗΜΟΥΝ ΓΕΜΑΤΟΣ ΑΙΜΑΤΑ.
ΓΥΡΝΩΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΦΙΛΟΜΟΥ ΤΟΝ ΒΡΗΚΑ ΜΙΣΟ ΜΕΤΡΟ ΠΙΟ ΚΕΙ ΑΝΑΠΟΔΑ ΤΟΝ ΓΥΡΙΣΑ ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΚΑΤΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΕ ΝΑ, ΧΑΜΗΛΩΣΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΟΙΞΑ ΤΗ ΖΕΛΑΤΙΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΝΟΣ ΤΟΥ.
ΦΙΛΕ…..ΧΙ ΧΙ….ΧΙΛΙΑ ΣΥ….ΓΝΩΜΗ ΕΙΠΕ ΚΑΙ Η ΑΝΑΣΑ ΤΟΥ ΕΣΒΗΝΕ ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ,
ΜΙΑ ΑΣΤΡΑΠΗ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΚΡΑΝΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΑΕΡΑΣ ΠΟΥ ΕΡΙΧΝΕ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗ ΒΡΟΧΗ ΠΑΝΩ ΜΟΥ ΔΙΑΠΕΡΝΟΥΣΕ ΤΑ ΒΡΕΓΜΕΝΑ ΜΟΥ ΡΟΥΧΑ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΜΟΥ ΝΑ ΠΑΓΩΝΕΙ!


ΕΝΟΙΩΣΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑΤΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΕ ΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΛΟ ΦΙΛΟ ΚΑΙ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΗΤΑΝ ΚΑΛΟΣ ΦΙΛΟΣ.
ΦΙΛΕ ΑΓΓΕΛΕ ΑΣ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΙΣΩΣ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΣΥΝΤΟΜΑ.

[peripatitis]

ΕΙΧΑΜΕ ΒΓΕΙ ΜΕ ΤΟΝ ΦΙΛΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΑΓΓΕΛΟ ΓΙΑ ΕΝΑΝ ΚΑΦΕ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΒΡΑΔΑΚΙ ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΗ ΤΟΥ 1996
ΗΤΑΝ ΦΑΝΤΑΡΟΣ ΚΑΙ ΕΙΧΕ ΕΡΘΕΙ ΜΕ ΑΔΕΙΑ ΕΓΩ ΕΙΧΑ ΑΠΟΛΥΘΕΙ ΤΟΝ ΠΕΡΑΣΜΕΝΟ ΑΥΓΟΥΣΤΟ.
ΗΤΑΝ ΠΑΡΑΞΕΝΟΣ ΕΚΕΙΝΟ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΠΩΣ ΜΥΣΤΗΡΙΟΣ ΦΑΙΝΟΤΑΝ ΛΙΓΟ ΣΤΕΝΑΧΩΡΗΜΕΝΟΣ ΙΣΩΣ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΔΕΝ ΠΟΛΥΕΔΩΣΑ ΣΗΜΑΣΙΑ.
Η ΩΡΑ ΕΙΧΕ ΠΑΕΙ 22:30 ΚΑΙ ΕΙΠΑΜΕ ΝΑ ΦΥΓΟΥΜΕ ΜΙΑΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΑΛΛΗ ΜΕΡΑ ΕΓΩ ΔΟΥΛΕΥΑ.
ΒΓΗΚΑΜΕ ΕΞΩ ΚΑΒΑΛΗΣΑΜΕ ΤΗΝ ΜΗΧΑΝΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΠΗΡΑΜΕ ΤΟ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΣΠΙΤΙ.
ΒΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΟΛΗ ΚΑΙ ΠΗΓΑΙΝΟΝΤΑΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ ΝΙΩΣΑΜΕ ΕΝΑ ΑΕΡΑΚΙ ΝΑ ΜΑΣ ΔΙΑΠΕΡΝΑΕΙ ΚΑΙ ΚΑΠΟΥ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΟΡΙΖΟΝΤΑ ΕΙΔΑΜΕ ΑΣΤΡΑΠΕΣ ΝΑ ΣΚΙΖΟΥΝ ΤΟΝ ΟΥΡΑΝΟ ΚΑΙ ΚΑΤΑΛΑΒΑΜΕ ΟΤΙ ΔΥΣΚΟΛΑ ΘΑ ΓΛΙΤΩΝΑΜΕ ΤΗΝ ΚΑΤΑΙΓΙΔΑ.
ΠΑΙΡΝΟΝΤΑΣ ΤΙΣ ΑΝΗΦΟΡΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΧΩΡΙΟ Ο ΗΧΟΣ ΤΟΥ ΧΤ ΕΣΠΑΓΕ ΤΗΝ ΗΣΥΧΙΑ ΤΗΣ ΝΥΧΤΑΣ ΚΑΙ ΜΕΡΙΚΕΣ ΣΤΑΓΟΝΕΣ ΒΡΟΧΗΣ ΦΑΝΗΚΑΝ ΣΤΗ ΖΕΛΑΤΙΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΝΟΣ ΜΟΥ.
Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΕΠΙΤΑΧΥΝΕ ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ ΚΑΙ ΕΠΑΙΡΝΕ ΤΙΣ ΚΛΕΙΣΤΕΣ ΣΤΡΟΦΕΣ ΜΕ ΔΕΞΙΟΤΕΧΝΙΑ.
ΑΛΛΑ….. ΕΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΣΤΡΟΦΗ ΣΕ ΚΕΙΝΗ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΣΤΡΟΦΗ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΟΤΙ ΠΗΓΑΙΝΕ ΕΥΘΕΙΑ ΧΩΡΙΣ ΝΑ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ ΚΑΘΟΛΟΥ ΝΑ ΣΤΡΙΨΕΙ ΟΥΤΕ ΝΑ ΚΟΨΕΙ ΤΑΧΥΤΗΤΑ ,
ΠΡΙΝ ΠΡΟΛΑΒΩ ΝΑ ΚΑΝΩ ΟΤΙ ΔΗΠΟΤΕ ΑΚΟΥΣΑ ΕΝΑ ΔΥΝΑΤΟ ΘΟΡΥΒΟ ΚΑΙ ΑΙΣΘΑΝΘΗΚΑ ΤΟ ΚΑΘΙΣΜΑ ΤΗΣ ΜΗΧΑΝΗΣ ΝΑ ΜΕ ΕΚΤΟΞΕΥΕΙ ΣΑΝ ΚΑΤΑΠΕΛΤΗΣ.
ΘΑ ΠΕΡΑΣΑΝ ΚΑΠΟΙΑ ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΑ ΠΡΙΝ ΝΙΩΣΩ ΤΟ ΣΩΜΑ ΜΟΥ ΝΑ ΧΤΥΠΑΕΙ ΠΑΝΩ ΣΕ ΚΛΑΔΙΑ ΝΑ ΠΕΦΤΕΙ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΣΤΟ ΕΔΑΦΟΣ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΤΡΑΚΥΛΑΕΙ ΣΤΗΝ ΠΛΑΓΙΑ, ΟΙ ΠΟΝΟΙ ΗΤΑΝ ΑΦΟΡΗΤΟΙ.
ΟΤΑΝ ΠΛΕΩΝ ΣΤΑΜΑΤΗΣΑ ΝΑ ΚΑΤΡΑΚΥΛΑΩ ΕΝΟΙΩΘΑ ΟΛΟ ΜΟΥ ΤΟ ΣΩΜΑ ΝΑ ΠΟΝΑΕΙ ΚΑΙ ΤΗ ΒΡΟΧΗ ΠΟΥ ΕΙΧΕ ΔΥΝΑΜΩΣΕΙ ΝΑ ΜΑΣΤΙΓΩΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ ΠΙΣΩ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΠΑΣΜΕΝΗ ΖΕΛΑΤΙΝΗ ΤΟΥ ΚΡΑΝΟΥΣ ΜΟΥ.
ΘΕΕ ΜΟΥ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ… ΕΙΠΑ ΚΑΙ ΣΗΚΩΘΗΚΑ ΟΡΘΙΟΣ ΚΑΙ ΑΡΧΙΣΑ ΝΑ ΨΑΧΝΩ ΤΡΙΓΥΡΩ ΜΕ ΕΝΑΝ ΑΝΑΠΤΗΡΑ ΚΑΙ ΦΩΝΑΖΟΝΤΑΣ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ.
ΣΕ ΚΑΠΟΙΑ ΣΤΙΓΜΗ ΑΚΟΥΣΑ ΚΑΤΙ ΒΟΓΚΗΤΑ ΗΤΑΝ ΑΥΤΟΣ ΠΗΓΑ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΚΑΤΙ ΨΙΘΥΡΙΖΕ ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΙ, ΠΗΓΕ ΝΑ ΒΓΑΛΕΙ ΤΟ ΚΡΑΝΟΣ ΤΟΥ ΔΕΝ ΤΟΝ ΑΦΗΣΑ, ΑΚΟΥΜΠΩΝΤΑΣ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΟΥ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ ΤΟΥ ΕΝΟΙΩΣΑ ΚΑΤΙ ΖΕΣΤΟ ΝΑ ΚΥΛΑΕΙ ΠΑΝΩ ΤΟΥΣ
ΗΤΑΝ ΑΙΜΑ ΣΤΟ ΛΙΓΟΣΤΟ ΚΑΙ ΣΤΙΓΜΙΑΙΟ ΦΩΣ ΠΟΥ ΠΡΟΣΦΕΡΕ Ο ΑΝΑΠΤΗΡΑΣ ΕΙΔΑ ΟΤΙ ΕΙΧΕ ΑΣΧΗΜΑ ΤΡΑΥΜΑΤΑ ΣΤΟ ΣΤΗΘΟΣ.
ΣΤΑ 500 ΜΕΤΡΑ ΥΠΗΡΧΕ ΕΝΑ ΣΠΙΤΙ ΑΡΚΕΤΑ ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΧΩΡΙΟ, ΑΡΧΙΣΑ ΜΕ ΟΣΗ ΔΥΝΑΜΗ ΕΙΧΑ ΝΑ ΤΡΕΧΩ ΠΡΟΣ ΤΑ ΚΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΚΑΛΩ ΣΕ ΒΟΗΘΕΙΑ.
ΟΙ ΔΥΟ ΗΛΙΚΙΩΜΕΝΟΙ ΠΟΥ ΜΟΥ ΑΝΟΙΞΑΝΕ ΜΕ ΚΟΙΤΑΖΑΝΕ ΓΕΜΑΤΟΙ ΤΡΟΜΟ ΤΟΥΣ ΕΙΠΑ ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΚΑΙ ΖΗΤΗΣΑ ΝΑ ΤΗΛΕΦΩΝΗΣΩ ΓΙΑ ΒΟΗΘΕΙΑ. ΣΤΟ ΦΩΣ ΤΟΥ ΗΛΕΚΤΡΙΚΟΥ ΕΙΔΑ ΟΤΙ ΗΜΟΥΝ ΓΕΜΑΤΟΣ ΑΙΜΑΤΑ.
ΓΥΡΝΩΝΤΑΣ ΣΤΟΝ ΦΙΛΟΜΟΥ ΤΟΝ ΒΡΗΚΑ ΜΙΣΟ ΜΕΤΡΟ ΠΙΟ ΚΕΙ ΑΝΑΠΟΔΑ ΤΟΝ ΓΥΡΙΣΑ ΜΕ ΠΡΟΣΟΧΗ ΚΑΝΟΝΙΚΑ ΚΑΤΙ ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΕ ΝΑ ΠΕΙ, ΧΑΜΗΛΩΣΑ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΜΟΥ ΚΟΝΤΑ ΤΟΥ ΚΑΙ ΤΟΥ ΑΝΟΙΞΑ ΤΗ ΖΕΛΑΤΙΝΗ ΑΠΟ ΤΟ ΚΡΑΝΟΣ ΤΟΥ.
ΦΙΛΕ…..ΧΙ ΧΙ….ΧΙΛΙΑ ΣΥ….ΓΝΩΜΗ ΕΙΠΕ ΚΑΙ Η ΑΝΑΣΑ ΤΟΥ ΕΣΒΗΝΕ ΤΑ ΟΜΟΡΦΑ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΑΓΓΕΛΟΥ ΕΚΛΕΙΣΑΝ ΓΙΑ ΠΑΝΤΑ,
ΜΙΑ ΑΣΤΡΑΠΗ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΕ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΚΡΑΝΟΣ ΤΟΥ ΚΑΙ Ο ΑΕΡΑΣ ΠΟΥ ΕΡΙΧΝΕ ΜΕ ΔΥΝΑΜΗ ΤΗ ΒΡΟΧΗ ΠΑΝΩ ΜΟΥ ΔΙΑΠΕΡΝΟΥΣΕ ΤΑ ΒΡΕΓΜΕΝΑ ΜΟΥ ΡΟΥΧΑ ΚΑΙ ΕΚΑΝΕ ΤΟ ΚΟΡΜΙ ΜΟΥ ΝΑ ΠΑΓΩΝΕΙ!


ΕΝΟΙΩΣΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑΤΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΕ ΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΛΟ ΦΙΛΟ ΚΑΙ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΗΤΑΝ ΚΑΛΟΣ ΦΙΛΟΣ.
ΦΙΛΕ ΑΓΓΕΛΕ ΑΣ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΙΣΩΣ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΣΥΝΤΟΜΑ.

[gourouna10]

ο θεος ας τον αναπαυση. αιωνια του η μνημη.

[ktmakis]

Οχι σύντομα ρε φίλε δεν το θέλει ούτε ο Αγγελος.
Μόνο το συγνώμη του δείχνει πόσο φίλος σου ήταν.
Και σίγουρα δεν θα ήθελε να βρεθείτε σύντομα.
Κράτα το χαμόγελό του στη μνήμη σου και κοίτα μπροστά.

[peripatitis]

ΟΧΙ ΔΕ ΕΝΝΟΟΥΣΑ ΚΑΤΙ ΤΟ ΣΥΝΤΟΜΑ ΕΙΝΑΙ ΣΧΕΤΙΚΟ ΙΣΩΣ ΕΙΠΑ.
ΔΕΝ ΞΕΡΕΙΣ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΣΗΜΕΡΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΥΡΙΟ ΔΕΝ ΕΙΜΑΣΤΕ

[ktmakis]

Το πιο σίγουρο πράγμα στη ζωή μας είναι οτι θα τελειώσει κάποτε. Αργά η γρήγορα δεν έχει μεγάλη σημασία.
Αυτό που μετράει είναι να ζήσεις με χαμόγελο να γεμίσεις εμπειρίες και να δώσεις χαρά στους συνανθρώπους σου.

[Dr.Format]

...ΕΝΟΙΩΣΑ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΓΡΑΨΩ ΑΥΤΟ ΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ ΓΙΑΤΙ ΣΗΜΕΡΑ ΣΕ ΜΙΑ ΔΥΣΚΟΛΗ ΣΤΙΓΜΗ ΤΗΣ ΖΩΗΣ ΜΟΥ ΧΡΕΙΑΖΟΜΑΙ ΕΝΑΝ ΚΑΛΟ ΦΙΛΟ ΚΑΙ Ο ΑΓΓΕΛΟΣ ΗΤΑΝ ΚΑΛΟΣ ΦΙΛΟΣ.
ΦΙΛΕ ΑΓΓΕΛΕ ΑΣ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ ΕΚΕΙ ΠΟΥ ΕΙΣΑΙ ΙΣΩΣ ΤΑ ΠΟΥΜΕ ΣΥΝΤΟΜΑ.

Φίλε peripatiti,

δεν σε γνωρίζω, αλλά εμένα πάντοτε στις δύσκολες ώρες μου έρχετε στο μυαλό ένα ρητό που έμαθα από έναν καλό μου φίλο:

ΜΗΝ ΣΤΕΝΟΧΩΡΙΕΣΕ ΓΙΑ ΑΥΤΆ ΠΟΥ ΦΤΙΑΧΝΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ...
... ΓΙΑ ΑΥΤΆ ΠΟΥ ΔΕΝ ΦΤΙΑΧΝΟΝΤΑΙ


Σκέψου το, είναι αλήθεια

[kaliakouda]

Καποιες φορες η ''μελωδια της στροφης'' ειναι ατελειωτη...!
Να ΄σαι καλα και να τον θυμασαι ..καλα!