Bleu έγραψε:fotisalp έγραψε:markd έγραψε:Δε μίλησα για κόστος !
Για να στο πώ πιό απλά δε θέλω "επισημότητα".
Θέλω να ξυπνήσω την Κυριακή το πρωί και αν δεν έχω τί να κάνω να πάω στον τάδε αγώνα !!!
Συμφωνώ.
Συμφωνείς?
Για ρώτα το Μήτσο τι έχει τραβήξει σε τέτοιο αγώνα.
Η δε το θυμάται και αυτός?
Αντε μη χ#@ω
Ακόμα και αυτό με τη λισανς έλλειμα επικοινωνίας είναι.
Ο Μαρκατος είμαι σίγουρος ότι πίστευε ότι για να βγάλει λισανς έπρεπε να τρέχει απο Νοσοκομείο σε Νοσοκομείο.
Ενα απόγευμα ήταν ρε Μήτσο.
Και μετά θα σε πήγαινα για μπιφτέκια.
Αγαπητέ Bleu βεβαίως και να χέσεις, το χέσιμο είναι πάνω απο' όλα υγεία. Πέραν της, κρίσιμης σημασίας, λειτουργίας του εντέρου σου όμως μάλλον δεν κατάλαβες ακριβώς το πνεύμα μου και φταίω εγώ σε αυτό διότι ήμουν λακωνικός.
Προσωπικά έχω εισέλθει στον κόσμο των TR-RR τα τελευταία δύο χρόνια. Ανέκαθεν μου άρεσαν οι χωμάτινες εκδρομές με το Transalp μου αλλά με τους φίλους μου κάναμε ολοένα και πιο απαιτητικά-και επικίνδυνα- πράγματα.Αυτό σε συνδυασμό με το κίνητρο που μου εμφύσησε ο καλός φίλος Τηλέμαχος Π. που ήδη έτρεχε με το παλαίμαχο DT του στις διοργανώσεις αυτές με ώθησαν στο να αγοράσω μτχ EXC ώστε να το πάρω πιο ζεστά το θέμα, να βελτιωθώ σαν αναβάτης και να το ευχαριστιέμαι στην τελική παραπάνω.Σημειωτέον ότι δε μου αρέσουν οι κορδελιασμένες διαδρομές, η πρόκληση της πλοήγησης με roadbook είναι όλα τα λεφτά για μένα. Το ότι αποφάσισα να συμμετέχω στα TR-RR και όχι απλά να κάνω με την παρέα κάποιο RB που θα έπεφτε στα χέρια μας οφείλεται στα εξής:
1)Μου αρέσουν οι συνθήκες ενός αγώνα (συναγωνισμός-κλίμα-γνωρίζεις κανούργιους ανθρώπους)
2)Οι αγώνες "εκτός έδρας" επιπροσθέτως με κάνουν να γνωρίζω off road μέρη που πιθανώς δε θα γνώριζα μόνος μου και μου αρέσει πολύ το όλο σκηνικό της εκδρομής-συμμετοχής σε αγώνα.
3)Ο υγιής ανταγωνισμός με βελτιώνει σαν αναβάτη
4)Αν παίρνω και καμιά καλή θέση είναι μια ηθική ανταμοιβή που με ανεβάζει.
Αυτά μπορώ να σκεφτώ τώρα.
Στην πορεία ίσχυσαν σταδιακά και για μένα αυτά που έγραψε ο Geco. Αγοράστηκε trip computer, roadbook holder κλπ κλπ μέχρι και trailer.
Από εκεί και πέρα σαφώς μου αρέσει η απλότητα στις διαδικασίες πάντα στο βαθμό που είναι εφικτή. Φέτος χαιρόμουν που έτρεχα στη Μ3 γιατί ήταν και πιο
φτηνή και με απλούστερες διαδικασίες συμμετοχής. Δεν ξέρω κατά πόσο η λισάνς ήταν μπελάς να βγει αλλά αφού ήταν πιο απλή (και φτηνή ξαναλέω) η Μ3 την προτίμησα. Μάλιστα όταν πήρα τη 2η θέση στο RR Ρούμελης με ψιλοχάλασε λίγο η σκέψη ότι αυτό σήμαινε από του χρόνου υποχρεωτική συμμετοχή στη Μ1 (αυτό το λέω για σένα Berg).
Το κόστος συμμετοχής σαφώς και θέλω να είναι συμπιεσμένο και σαφώς εκτιμώ όταν η διοργάνωση παρέχει και τα extra της (πχ το DVD που είχε δοθεί στο Αττικό 06, ή στον Ταύγετο 06).
Tα ΤR επίσης μου άρεσαν καθώς ήταν μόνο για μοτό και σε πιο κοντινές στην Αθήνα περιοχές (κακά τα ψέμματα δεν μπορείς πάντα να ταξιδεύεις για να τρέξεις) οπότε "γέμιζαν" ωραία τις ενδιάμεσες μονοήμερες ευκαιρίες. Φέτος βέβαια το σκηνικό άλλαξε (προστέθηκαν αυτοκίνητα, περισσότεροι αγώνες κλπ). Δε με πολυενδιαφέρει το παρασκήνιο, όποτε μπορώ πάω είτε σε RR είτε σε TR. Σαφώς όμως όσο λιγότερους αγώνες έχει ένα κύπελλο τόσο πιο εύκολο είναι να το κυνηγήσεις και να συμμετέχεις σε όλους τους αγώνες.
Κάποιος είπε ότι η εκάστοτε συμμετοχή της τοπικής λέσχης στην οργάνωση του αγώνα οδηγεί σε ακόμα καλύτερο αποτέλεσμα. Από τη μικρή μου εμπειρία τείνω να συμφωνήσω.
Αυτά ισχύουν για μένα, δεν ξέρω αν βοήθησα τα think tanks των διοργανώσεων πάντως πραγματικά δεν θα ήθελα να εκλείψει ο θεσμός αυτός.
Ότι άλλο θυμηθώ θα το πω στο Σπύρο από κοντά. Αναχωρώ για Ροδόπη, δυστυχώς μόνο με τουτού. Τι να κάνω αφού το είχα αφιερώσει εκεί το 4μερο
Νάστε όλοι καλά.