Πιστεύω ότι όλες οι μορφές αυτών των διοργανώσεων είναι απαραίτητες, ειδικά όταν μιλάμε για όλη τη χρονιά.
Δηλαδή στη διάρκεια του έτους, πρέπει να υπάρχουν ημερήσιες, 24ωρες και 2ήμερες ή πολυήμερες διοργανώσεις.
Οι ημερήσιες, όταν φτάνουν ή ξεπερνούν λίγο τα 130-140 χλμ διαδρομής, σίγουρα γίνονται αντοχής.
Η Πάρνηθα και το Ξυλόκαστρο δεν έφταναν τα 100 και τις 3 ώρες διάρκειας, για τους πιο αργούς...
Άρα όταν αυξήσουμε κατά το 1/3 τουλάχιστον αυτά τα μεγέθη, φτιάχνουμε αγώνα αντοχής.
Τέλος κατά τη γνώμη μου, πρέπει και στα SUV να δημιουργηθούν κατηγορίες, τουλάχιστον 2.
Μια για εντελώς νορμάλ, και μια ακόμα για αυτ/τα με μετατροπές (+5% αύξηση στη διάμετρο και το πλάτος των τροχών, ψηλώματα αναρτήσεων κλπ).
Μη μου πείτε ότι μόνο 3-4 συμμετοχές έχουμε....
Δεν έχει σημασία. Έστω κι ένα να είναι με μετατροπές, πρέπει να ξεχωρίσει.
Ακόμα κι αν μπει στην κατηγορία των φτιαγμένων 4Χ4. Με 2-3 πόντους παραπάνω ύψος, τα περισσότερα SUV ειδικά σ' αυτούς τους αγώνες, υπερέχουν και των καθαρόαιμων...
Το λέω γιατί και το Forester έχει τέτοιες βλέψεις
και είναι άδικο - για τα άλλα- να μπει στο ίδιο τσουβάλι με ένα νορμάλ όμοιό του, ή Terios, X-Trail κλπ....
Αυτός που θα κάνει επεμβάσεις σ΄ένα SUV , το κάνει συνειδητά και με σκοπό τη χρήση του αυτ/του κυρίως για εκτός δρόμου ευχαρίστηση. Άρα, δεν θα έχει -λογικά- πρόβλημα αν συγκαταλέγεται ανάμεσα σε πιο δυνατούς συνδιασμούς...
Τώρα γιατί δεν παίρνει καθαρόαιμο, είναι αρκετοι οι λόγοι... Οικογενειακοί, οικονομικοί κλπ...
Επίσης αν θέλουμε περισσότερη δυσκολία, χωρίς να αυξάνουμε τους κινδύνους από υπερβολικές ΜΩΤ, θα μπορούσαν να υπάρχουν εμπόδια με εναλλακτικές διαδρομές και οι αντίστοιχες ποινές ή μπόνους.
Επίσης υπάρχουν άπειρα τεχνάσματα σε σχέση με τον προσανατολισμό, που μπορούν να χρησιμοποιηθούν και να επικεντρωθεί το ενδιαφέρον των πληρωμάτων σ' αυτά. ενώ ταυτόχρονα γίνονται ελαστικότεροι οι χρόνοι στις απλές διαδρομές και αυστηρές οι ποινές προπορίας, για να μην τρέχει κανείς.....
Να δώσω ένα παράδειγμα άσκησης προσανατολισμού:
Φτάνουμε σε ένα σημείο όπου υπάρχει ΣΕΧ και ο κριτής μοιράζει φωτοτυπία χάρτη, με σημειωμένο το σημείο στάσεως και το σημείο προορισμού. Ανάμεσά τους υπάρχουν αρκτετά δρομολόγια, αλλά κι εκτός δρόμου (συντομότερες...) διαδρομές. Με μόνη προϋπόθεση την ύπαρξη πυξίδας ή GPS κάθε πλήρωμα, δημιουργείται μια δοκιμασία τόσο για τις δεξιότητες του πληρώματος, όσο και για τις δυνατότητες του αυτ/του-οδηγού. Διότι αυτός που διαθέτει ικανό εκτός δρόμου αυτ/το, έχει ικανότητες διέλευσης εμποδίων και ξέρει να βρίσκει τα δρομολόγια και να τα δημιουργεί εκεί που δεν υπάρχουν , επιλέγει το συντομότερο και κερδίζει.....
Αυτά τα ανέφερα, για να δείξω ότι δεν είναι ανάγκη ο αγώνας να είναι πολυήμερος, με σπαστήρια και απύθμενες λάσπες ή κοτρώνες που θα σπάσουν τα πάντα, για να είναι αντοχής κι όχι ταχύτητας.
Είπα πολλά, αλλά είχα καιρό να γράψω, διάβαζα αυτά που απασχολούν όλους και τα μάζευα....
Πιστεύω να βοηθάω και τους οργανωτές μ΄αυτά που λέω και να μην τους μπερδεύω.......