ΠΡΟΣΟΧΗ ....ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΠΟΣΤ ΜΑΜΟΥΘ !!!!!!!!!!
Ο πρώτος μας αγώνας !!!! Η εμπειρία ενός trail ride - raid , απο "μέσα".
Η Μένια είχε μία ιδέα πριν δέκα μέρες. Με πήρε τηλέφωνο και μου την είπε !
Συγκεκριμένα μου είπε>>>>...... Ιωσήφ πάμε να τρέξουμε στην Πάτρα ????
Έμεινα για λίγο άφωνος.
Χμμμμμμμμμμμμμ.
Με τα λάστιχα που φοράς και χωρίς ανάρτηση ??? την ρώτησα.
Ναι. Μου απάντησε.
ξανά...... Χμμμμμμμμμμμ, εγώ.
Ξέρεις Μένια.........χμμμμμμ.
Η αλήθεια είναι πως, μεγάλη εμπειρία στην εκτός δρόμου οδήγηση και γενικά σε δύσκολες συνθήκες μπορεί να μην έχεις, αλλά μου αρέσει που θέλεις να αποκτήσεις.
(Όχι ότι είχα εγώ κανά "μεγάλο" αγώνα στο ενεργητικό μου, αλλά τα έχω τα κυπελλάκια μου).
Έτσι, μετά από λίγη σκέψη ,απάντησα θετικά.
Δεν μου πήγαινε η καρδιά να της απαντήσω διαφορετικά. Είδα ότι..... «την έχει την ‘τρέλα’ » !!!!!!!!!
ΦΥΓΑΜΕ !!!!!!!!!!!!!!!
Ένα breafing τρεις μέρες πριν τον αγώνα και ένα αυτοκίνητο ΜΑΜΑΤΟ με την μοναδική αλλαγή επάνω του να είναι τα τέσσερα ολοκαίνουργια all teeren ελαστικά της cooper, μας πήγε το Σαββάτο το μεσημέρι στην πόλη της Πάτρας.
Ο ουρανός καθαρός. (Καλό σημάδι).
Ένα "pit-stop" στο pizza signore , στην πλατεία και κατευθείαν στο «Θεατράκι» για καφέ. (πολύ φασαρία εκεί μέσα ρε παιδιά. Καλύτερα να πηγαίναμε στο veso mare με τα δεκαπεντάχρονα)! !!! ! ! ! ! !
Ο τεχνικός έλεγχος ήταν προγραμματισμένος το απογευματάκι του Σαββάτου. Έτσι μετά από συνοπτικές διαδικασίες, βρεθήκαμε στο πάρκινγκ του γηπέδου του ΑΠΟΛΛΩΝΑ ΠΑΤΡΩΝ (γραφεία ΑΟΔΠ).
Οδηγός Μένια
Πλοηγός Ιωσήφ
Χαρτιά στο χέρι και βούρ για την γραμματεία, το 130 στις πόρτες και πάμε μες στην καλή χαρά να περάσουμε από τεχνικό έλεγχο !
Την ‘φάγαμε’ την Ήττα, αντί για δίκιλο πυροσβεστήρα είχαμε δύο μονόκιλους και μας έκοψαν.
ΚΑΛΗ ΑΡΧΗ ΛΕΩ.
Είχα και κάτι ατομάκια που έβγαζαν ‘γλωσσίτσα’ για τα Α/Τ cooperάκια και σχόλια του στυλ>>>>> ‘πού πάτε ρε παιδιά με αυτά τα λάστιχα? Δεν θα την βγάλετε’
Υπήρχαν και ‘γελάκια’ ειρωνικά από τους παλιότερους του ‘αθλήματος’,τα οποία σε εμένα προσωπικά, λειτουργούν ΑΝΤΙΘΕΤΑ απ’ότι στους περισσότερους και απλά σκέφτομαι πάντα, ότι γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος !!!!
Τελοσπάντων, πάμε και αγοράζουμε έναν τρίκιλο πυροσβεστήρα , καθώς και ένα ζευγάρι αλυσίδες , μήπως και μας χρειαζόντουσαν σε κάποιο εμπόδιο από αυτά που μόνο το 0-300 και το «off-road. τζί-άρ» βάζει στους αγώνες του. (θυμήθηκα το «αέριο» που έβλεπα στον αγώνα της Αττικής, ως θεατής πέρσι,καθώς και έναν κολλητό που ξέρει απο πρώτο χέρι, τι ΕΙΔΟΥΣ διαδρομές βγάζουν αυτά τα ‘παιδιά’).
Ξαναπεράσαμε από Τ.Ε.Ο. , ενώ τα σχόλια, μεταξύ σοβαρού και αστείου, συνεχιζόντουσαν !!!!!
Έγινε και η ενημέρωση των αγωνιζομένων, αφού μοιράστηκε και το δρομοβιβλίο,
Εξηγήθηκαν κάποιες απορίες και φύγαμε για ξεκούραση.
Το πρωί της Κυριακής έφτασε. Το ψιλόβροχο με "πάγωσε".Ενιωσα οτι ο αγώνας για εμάς θα είναι καμιά εικοσαριά τουλίπες. Ο ύπνος ήταν αρκετός και είπα και δύο-τρία πραγματάκια στην οδηγό, για το «τι ακριβώς πρέπει να κάνουμε, για να ‘την βγάλουμε’».
Εκκίνηση πήραμε στις 10:08.
Η Μένια ξεκίνησε τον , χμμμμμμ..........την ‘βόλτα’ της, ενώ εγώ ως καλός πλοηγός, προσπαθούσα να την ‘τσιτώσω’ λίγο παραπάνω, από τις πρώτες κι’όλας τουλίπες.
Τα πληρώματα που ξεκίνησαν αργότερα από εμάς, δεν άργησαν να μας «ρίχνουν».
Κάθε λίγο και λιγάκι, άναβα τα αλάρμ, σε σημεία που μπορούσε να γίνει προσπέραση για να μη χαλάσουμε τον αγώνα των άλλων. (fair play).
Για περίπου το ¼ του αγώνα οδήγησε η Μένια, μία άψογη βόλτα στο Παναχαϊκό. Ο χαμένος χρόνος αρκετός. Χασίματα δεν είχαμε. Το δρομοβιβλίο ΑΚΡΙΒΕΣΤΑΤΟ, για όποιον ξέρει να το διαβάζει. Τις μικροαποκλίσεις στα μέτρα, πρέπει να τις μαντέψεις.
Ή έχεις καλή μαντεψιά, ή κάνεις κύκλους.(κάναμε εναν μικρό,μετα την παρατεταμένη πλαγιολίσθηση σε ένα ξέφωτο).
Τα ¾ του αγώνα που έκανα, προσπάθησα και κέρδισα κάποιον, από τον χαμένο μας χρόνο. Ήξερα ότι είναι αδύνατο να καλυφθεί όλη η διαφορά, αλλά ο αγώνας τελειώνει στην γραμμή του τερματισμού.
Η Μένια, αν και δεν είχε πιάσει ξανά δρομοβιβλίο στα χέρια της, μετά από δύο τρεις φορές που τις ‘έχωσα’ λίγα ‘γκαζάκια’, λειτούργησε ως ΑΨΟΓΗ ΠΛΟΗΓΟΣ !!!!!!!!!
Αρχικά μου έλεγε ελλιπή στοιχεία της επόμενης τουλίπας. Αποφάσισα ότι πρέπει να βρω ένα τρόπο, για να λειτουργήσει καλύτερα το «σπικάζ».
Πραγματικά μερικοί άνθρωποι, λειτουργούν ΠΟΛΥ καλύτερα «υπό πίεση», αρκεί να μην το παρακάνεις. Έτσι και η Μένια.
Πράγματι, για το υπόλοιπο του αγώνα, ήταν Άψογη.
Είχαμε ένα ευτράπελο,σε ένα προπορευόμενο όχημα, το οποίο μας καθυστέρησε περί τα 15 λεπτά.
Το βαρύ τετρακίνητο «έβαλε» την ρόδα του σε ένα νεροφάγωμα και δεν μπορούσε να βγει.
Το πέρασμα στενό και μπροστά μου ο ‘ψηλός’ ακίνητος και εκείνος, να περιμένει να περάσει το ‘αγροτικό’ !!!
Βγήκα έξω να εκτιμήσω την κατάσταση. Το βαρύ τετρακίνητο κολλημένο να παλεύει διαφορίζοντας να βγει. Μάταια. Ο οδηγός του δεν βγήκε κάν, να δει ‘πώς είναι το αμάξι του’. Ο συνοδηγός δεν κατάλαβα ποτέ, γιατί ‘πάταγε’ στον μπροστινό προφυλακτήρα, ενώ διαφόριζε η πίσω ρόδα !!!!!!!
ΟΚ......... ΑΣΧΕΤΟΙ ΜΠΡΟΣΤΑ ΜΑΣ αναφώνησα και ρώτησα τον ψηλό αν έχει κανά εύκολο ιμάντα. Έχω εργάτη ,μου απάντησε. Πάω κατευθείαν μπροστά να τραβήξω συρματόσχοινο......μάταια. Ο συνοδηγός του έχει κατέβει από την άλλη μεριά και μου φέρνει έναν φορητό εργάτη.
Βάλτο μέσα, του είπα, θα χάσουμε πολύ χρόνο έτσι και έτρεξα να φέρω από το jimny έναν μικρό ιμάντα, που δεν περίμενα να αντέξει.
Δένω, (ο οδηγός του ‘κολλημένου’, μέσα ,καθ’όλη την διάρκεια)
Τράβηγμα από τον ‘ψηλό’ ,ξεκόλλημα και ‘φεύγει’ το κονβόϊ που είχε σχηματιστεί πίσω μας.
Ο ‘κολλημένος’ με το βαρύ μπροστά και ο ψηλός και εγώ από πίσω.
Τι του σφυράγαμε, τι φώτα παίζαμε.........ΤΙΠΟΤΑ. Αυτό ήταν το ευχαριστώ του? ή δεν ήξερε ότι κάποια στιγμή έπρεπε να τον περνάγαμε ?
Ο άνθρωπος έκανε την βόλτα του μάλλον, αλλά δεν ήξερε ότι εγώ προσπαθούσα να «ροκανίσω» όσο χαμένο χρόνο μπορούσα !!!!!
Δεν τους εξήγησε κάποιος , ότι αν είναι από πίσω του δύο αυτοκίνητα, δεν χρειάζεται να τους χαλάσει τον αγώνα ???
Μόνο εγώ το άκουσα στην ενημέρωση ?????? ή νόμιζε ότι από πίσω του σφυράνε για την νύφη που παντρευόταν στο εκκλησάκι της 72 τουλίπας ?????
Προσπέραση δεν μας έκατσε, αλλά μία μικρή κοπάνα από τον δρόμο και οδηγώντας για λίγο εκτός, σε ένα ‘πέταλο’ , καταφέραμε να τον περάσουμε.
Ο αγώνας συνεχίστηκε για αρκετή ώρα,με υψηλές ταχύτητες με τον ψηλό να ακολουθεί, ως ότου τον έχασα από τον καθρέφτη μου.(στον τερματισμό μου είπε οτι κόλλησε σε κάποιο σημείο και δεν τον είδα).
Περάσαμε όλα τα δύσκολα, χωρίς καμία παράκαμψη με τα Α/Τ. (βλ. τουλίπα 151 Α Ν Ε Τ Α )
Μία πολύ μικρή καθυστέρηση , είχαμε στον «φράχτη», (βλ. τουλίπα 95)
στον οποίο σταματήσαμε αφού τον περάσαμε , για κατούρημα , νερό και ένα κομματάκι κέικ, ενώ πολλοί ΠΑΛΕΥΑΝ με τα Mud ελαστικά τους για να βγουν στην κορυφή του φράχτη και εμείς βλέπαμε το ‘θέαμα’.
Μετά βγήκαμε από το στενό πέρασμα των δέντρων, με αποκορύφωμα το τελευταίο ‘διπλό’, στο οποίο κρεμάστηκα απ’έξω για να μη γραντζουνίσουμε το αμάξι. Αφού ο οδηγός ήταν κρεμασμένος απ’έξω, η Μένια βοήθησε την κατάσταση από μέσα, λύνοντας το χειρόφρενο τόσο, ώστε να τσουλήσει λίγο στον κατήφορο και να περάσουμε από τα δύσκολα, ενώ πιο δεξιά και πάνω μας, υπήρχε εύκολο πέρασμα το οποίο δεν το είδα........!!!!!!!!
Ο αγώνας συνεχίστηκε ομαλά, με μία ακόμη προσπέραση στην 151.
Το ΜΑΜΑΤΟ jimny μας έβγαλε από εκεί, που κάποιοι πριν χασκογελούσαν και βγάζανε ‘γλωσσίτσα’. (αλήθεια, που πήγατε ?? Σε καμιά λάθος τουλίπα που έβγαζε Αυστραλία, μήπως ?? Δεν σας είδα στην απονομή !)
Διαβάζοντας την 159 η Μένια, έβγαλα ζώνη ,σταμάτησα στο ΣΕΔ και πήρε το τιμόνι για να οδηγήσει το λασπωμένο αμάξι μέχρι το γήπεδο του Απόλλωνα. Ωρα άφηξης στο τελευταίο χρονομετρημένο 15:20.
Ήξερα ότι έκανα ότι μπορούσα. Τα ¾ του αγώνα που οδήγησα, το έκανα όσο σβέλτα μπορεί κάποιος να οδηγήσει ένα ξένο αμάξι. (και είχα δίπλα μου και λίγο γκρίνια, όταν το ‘πάταγα’ λίγο παραπάνω).
Ήξερα ότι είχαμε χάσει πολύ χρόνο στην αρχή.
Είδα να περνώ κάποια αμάξια στον ‘φράχτη’. Ήμουν ευχαριστημένος, γιατί κάναμε αυτό για το οποίο πήγαμε.
Το είχα πει από την αρχή στη Μένια. Πάμε να κάνουμε μία σβέλτη βόλτα προσανατολισμού, χωρίς όργανα ακριβείας και με ένα gps το οποίο δεν χρησιμοποιήθηκε και αρκέστηκε μόνο στο ‘γράψιμο’ της διαδρομής, για κάποια μελλοντική βόλτα στο σημείο.(gps απλό,χωρίς χάρτη) Ο σκοπός μας από την αρχή ήταν ο τερματισμός με το αμάξι ‘ολόκληρο’ και επάνω του μόνο λάσπη.
Μία αξιοπρεπή ΠΡΩΤΗ ΕΜΦΑΝΙΣΗ σε έναν ΤΕΛΕΙΑ ΔΙΟΡΓΑΝΩΜΕΝΟ ΕΠΙΣΗΜΟ ΑΓΩΝΑ ride-raid. (χωρίς δικής μας βαθμολογικής σημασίας).
Ελπίζω απο το 2006, να πάρουμε μέρος στο πρωτάθλημα. Ψάχνω για χορηγούς. (ακούς Μανόλη Εγγ. ή είσαι ακόμα στον Στέφανο ? )
Πραγματικά πανέμορφη διαδρομή. Πιστεύω οτι όλοι το διασκεδάσαμε και με το παραπάνω !
ΜΠΡΑΒΟ ΣΕ ΟΛΟΥΣ.
Με εκτίμηση
Ιωσήφ-jimnyman. 13ο πλήρωμα Α1
υγ> Ευχαριστώ και τον «κύριο γενικό» για το δεύτερο δρομοβιβλίο που μου έδωσε.