Διασκεδάζοντας με ασφάλεια

[ANTON1$]

Έλεγα στον Παντελή, βλέποντας τη λιακάδα το πρωί της Κυριακής,
πόσο τυχεροί ήταν οι εντουράδες που θα’τρεχαν με τέτοιες συνθήκες. Καλή παρέα, λάσπες, ποτάμια, λίγη πέτρα, ιδανική πρόσφυση -αν και αυτά τα καινούρια, τα κίτρινα και τα πορτοκαλιά, περνάνε από παντού ρε γαμώτο- και άψογο road book.
Βλέποντας σε μια γωνιά το γνώριμο μούσι του Τάκη, έψαχνα στον αέρα εκείνη τη μυρωδιά, μίγμα από Castrol, Bel-ray και Α1, αλλά τίποτα. Βλέπεις, αυτά τα καινούρια -τα κίτρινα και τα πορτοκαλιά- δεν μυρίζουν καθόλου ρε γαμώτο.
Ξεκίνησα να πάω στο μηχανάκι μου και τα πόδια μου τα αισθανόμουν ελαφριά χωρίς εκείνο το σφίξιμο στους αστραγάλους και το τσικ-τσίκ από το λαμάκι στη μύτη της μπότας.
Ανοίγω την πόρτα και κάθομαι, παραδόξως, πολύ αναπαυτικά στη σέλα τη στιγμή πού ακούω τη φωνή του Παντελή :
“Ξύπνα, μέχρι να ανοίξω τα GPS, στρίψε μερικά τσιγάρα γιατί σε λίγο παίρνουμε εκκίνηση. Η βασιλόπιτα είναι πολύ καλή.» !!!
Εμ βέβαια, λεω στον εαυτό μου, τώρα έχεις παιδάκια, υποχρεώσεις, περισσότερα κιλά και χαλασμένο γόνατο. Γι’αυτό κάτσε μέσα στη ζεστούλα και άκου τις οδηγίες του Παντελή μπας και πάρεις καμιά κούπα αυτή τη φορά ![/i]

[ANTON1$]

Σοβαρά τώρα ! Δεν είμαστε γκρινιάρηδες. Όπως και νάναι,(trail ride, trail ride-raid, αντοχής, παιδιά ή παιχνίδι) αγώνας είναι και δεν μπορούμε να μην κοιταχτούμε με το συνοδηγό μου με χαμόγελο όταν ο προπορευόμενος στρίψει λάθος σε μια τουλίπα !
Αγώνας είναι και δεν μπορούμε να μην καταστρώσουμε τακτική, βασισμένοι στον ειδικό του κανονισμό.
Αγώνας είναι και πρέπει να είναι σαφές για το αν η μέτρηση θα γίνει φανερά ή κρυφά (θα προτιμούσα φανερά) με τον οποιοδήποτε τρόπο και με οσεσδήποτε regularite.
Αγώνας είναι και μάλιστα ιχηλατικός και θάθελα να ξεχωρίζει από τα rally, με δυσκολίες στο road book, χωρίς ιδιαίτερες διευκρυνίσεις, εκτός από όπου είναι απαραίτητο για την ασφάλεια.
Επίσης αγώνας είναι και εφ’όσον συμετέχουμε θάπρεπε να δεχόμαστε τη φιλοσοφία του εκάστοτε διοργανωτή και αυτά που μας προσφέρει (εκπληκτική φύση, δύσκολά περάσματα, φλαταδούρες με πολλά παντιλίκια και οδήγηση τα ξημερώματα ή μέσα στην άγρια νύχτα).
Υγ. 1 : Εχω ΟΛΑ τα τεύχη «ΜΟΤΟ», «0-300», «2ΤΡΟΧΟΙ» κ.α από το #1. Νομίζω ότι ο Γιώργος -που πρέπει να έχει και της «ΜΟΤΟΤΕΧΝΙΚΗΣ»- είναι πιο πολύ με τους «άλλους», γιατί απ’όσο ξέρω δεν υπάρχει ακόμα αντιβίωση που να θεραπεύει το δίτροχο μικρόβιο.
Υγ. 2 : Μην ξεχνάμε τους συνοδηγούς γιατί ο δικός είναι “καλύτερος στο Colin McRay” και αν δεν ήταν αυτοί ακόμα θα ψαχνόμασταν στα βουνά.
Υγ. 3 : Σας διαβάζω δύο χρόνια και δεν ζητώ συγνώμη αν σας κούρασα, γιατί ήθελα να τα πω.

[tedos]

Το βρίσκω πιο ενδιαφέρον και πολύ πιο ασφαλές να γνωρίζω την αρχή και το τέλος της χρονομέτρησης σε ένα αγώνα με πολλές regularity. Βασικό είναι να αν φαω καπέλο να το κουβαλάω στις ποινές μου μέχρι το τέλος του αγώνα. Έτσι δεν θα έχει νόημα να τρέχω σαν παλαβός σε όλο τον αγώνα μήπως και καλύψω αυτό το καπέλο αλλά κάθε νέα regularity θα είναι σαν να ξεκινάει ο αγώνας από την αρχή χωρίς άγχος. Φυσικά αυτό δίνει ζωντάνια στο πλήρωμα και επίσης δίνει τη δυνατότητα ο πρώτος να τερματίσει όγδοος και ο τέταρτος να βγει πρώτος αν κάτι δεν πάει καλά στην ιχνηλάτηση (όποιος βιάζετε σκοντάφτει). Τώρα για την ασφάλεια, αν γνωρίζω την αρχή και το τέλος θα κινηθώ όσο πιο γρήγορα γίνεται στην αρχή για να είμαι πάνω από την ορισμένη ΜΩΤ και στην πορεία θα κόψω ρυθμό και αν μπορώ στο τέλος θα κάνω και ένα τσιγάρο πριν το τερματισμό του σκέλους και σίγουρα θα κινηθώ με πιο αργό ρυθμό σε μεγάλο μήκος του σκέλους, συνεπώς με ασφάλεια.

Για να διευκολυνω να πω τα εξης

1. Το θεμα εχει συζητηθει αναλυτικα και διεξοδικοτατα και εδω σε διαφορες ενοτητες αλλα και στην "αληστου μνημης" συναντηση του Ανθου Κηφισιας.

2. Υπαρχουν 2 κυριαρχες τασεις. Η μια μιλαει για μεγαλες ειδικες (ακομη και 200χλμ) με κρυφο σημειο χρονομετρησης. Η δευτερη μιλαει για μικροτερες regularite (μεχρι 80 χλμ) με φανερα σημεια μετρησης. Προσωπικα προτιμω και θεωρω καλυτερη την δευτερη προσεγγιση.

Δυστυχως δεν εχει υπαρξει συμφωνια μεταξυ των οργανωτων οποτε καθε αγωνας εχει τα ιδιαιτερα χαρακτηριστικα του. Προετοιμαστειτε αναλογα!

[alexandros]

προσοχή μην ξεχάσουμε ποτέ όλοι μας το συναίσθημα που μας προσφερουν αυτές οι διοργανώσεις, την ικανοποιήση της συμμετοχής, την χαρά του τερματισμού αλλά και την λύπη της εγκατάλειψης, την ηδονή των drift, την όρεξη μέχρι το επόμενο, την προσμονή, την επιμονή, την οργάνωση, τα βραδυα εκείνα με τις ατελείωτες κουβέντες με τους φίλους μας πρίν και μετά τους αγώνες, τις γνωριμίες αλλά και τις φιλίες (προσωπικά έχω γνωρίσει πολλούς εκπληκτικούς ανθρώπους) και με αυτά στο μυαλό μας ας διατηρήσουμε την όρεξη μας γεμάτη και με κέφι.

δεν έχουμε να χωρίσουμε τίποτα και με κανένα αντιθέτως έχουμε μόνο να μοιραστούμε και να θυμόμαστε απ' όλα αυτά !!!

φιλικά

αλέξανδρος

[nec-r]

2. Υπαρχουν 2 κυριαρχες τασεις. Η μια μιλαει για μεγαλες ειδικες (ακομη και 200χλμ) με κρυφο σημειο χρονομετρησης. Η δευτερη μιλαει για μικροτερες regularite (μεχρι 80 χλμ) με φανερα σημεια μετρησης.

Και τα δύο ωραία είναι!
Να υπαρχει και διαφορετικότητα για να μην πλήτουμε και να κανουμε καθε φορα διαφορετικούς υπολογισμούς! (οι οποίοι σπάνια ολοκληρόνωνται αλλα τέλος πάντων ! )

[Gorgorofteros]

Μην ρωτήσεις στην αντιπροσωπεία δεν το έχουν αυτό το χρώμα, ούτε να το βάψεις μπορείς όσα χρήματα και να΄χεις , το ποντικί χρώμα αποχτιέται απο την σκόνη της Ερήμου ή ακόμη και της Ροδόπης. ....

Μήτσος
ο ελπίζω κάποτε ποντικός της Ερήμου

Πολλοί έχουν κόλλημα μ΄αυτό το χρώμα. Ο φίλος μας ο azo πασάλειψε με κόλλα όλα τα πλαστικά από το XR 600 R του και μετά τα πασπάλισε με "ποντικί" άμμο
Τώρα το μηχανάκι μοιάζει με........ΣΝΙΤΣΕΛ

Pino κάνε μου την ΄χαρη να μάθεις απο τον Azo για την κόλλα ......ενδιαφέρομαι.

Το γοργορόφτερο ποντίκι της Ερήμου

Υ.Γ. Πως τα πάτε απο τα χιόνια ???

[HUSQY]

Για το θέμα των μικρών ή μεγάλων ειδικών έκανα κάποιους πρόχειρους υπολογισμούς παρακάτω, εάν έχω κάπου λάθος παρακαλώ διορθώστε:

Έστω ότι έχουμε μια ειδική 80χλμ με μ.ω.τ. 34χλμ, άρα πρέπει να την κάνουμε σε 141 λεπτά. Υποθέτουμε ότι κάποιος παθαίνει μια αβαρία στο 40 χλμ που του κοστίζει σε χρόνο 30 λεπτά. Για να μην καπελωθεί πρέπει να κάνει τα υπόλοιπα 40 χλμ. σε 40,50 λεπτά, άρα για να βγάλει την απαιτούμενη μ.ω.τ. πρέπει να πάει τα υπόλοιπα χλμ. με μ.ω.τ 54 χλμ.
Συμπέρασμα: Είναι προφανές από τα παραπάνω ότι όσο πιο μεγάλες είναι οι ειδικές μάλλον πιο ασφαλής είναι, αφού το λάθος ή η αβαρία χρειάζονται μικρότερες μ.ω.τ. για να καλυφθούν αφού έχεις περισσότερα χλμ. μπροστά σου.
Τώρα μην μου πει κάποιος ότι δεν θα προσπαθήσει να καλύψει το λάθος του γιατί δεν θα τον πιστέψω.

Τώρα για το θέμα του γνωστού εκ των προτέρων σημείου χρονομέτρησης, μάλλόν πόλής ντόρος για το τίποτα, αφού όλες οι προηγούμενες διοργανώσεις έχουν δείξει ότι γίνονται σε λογικά και αναμενόμενα σημεία. Το ποίο σημαντικό όμως είναι ότι δεν έχω δει στην πράξη κανέναν από μας να μην προσπαθεί να κερδίσει χρόνο ώστε να έχει ‘καβάντζα’ για την δύσκολη, άρα τα ‘μαθηματικά’ του λίγο έως πολύ τα γουστάρει και τα κάνει.

[dista]

Μιας και έχει γίνει αρκετή κουβέντα για τα μήκη και τις χρονομετρήσεις των διαδρομών και καλό είναι να ακουστούν όσο περισσότερες γνώμες γίνεται από τους συμμετέχοντες στους αγώνες, να αντιπαραθέσω εδώ και μια άλλη άποψη στο παραπάνω παράδειγμα για να προβληματιστούμε όλοι μας.
Κατ’ αρχήν η μέση ωριαία για να καλύψεις τη διαφορά, στο παραπάνω παράδειγμα, είναι 59,26χλμ και όχι 54χλμ, που αν ο οργανωτής έχει δώσει ΜΩΤ οριακά ρεαλιστική δεν πιάνετε αλλά παρόλα αυτά, οι περισσότεροι, θα πάνε όσο πιο γρήγορα μπορούν (στο όριο πολλοί) για να έχουν τη μικρότερη δυνατή καθυστέρηση.
Ας υποθέσουμε τώρα ότι η διαδρομή είναι 180χλμ και ισχύουν όλα τα άλλα. Μετά την επισκευή – καθυστέρηση θα πρέπει να βγάλει το πλήρωμα 38,7 ΜΩΤ αλλά σε 140χλμ. Αν η ΜΩΤ του οργανωτή είναι σφιχτή (για να βγουν καπέλα και άρα νικητές) πάλι θα πρέπει να πηγαίνουν γρήγορα και ίσως οριακά, αυτή τη φορά όχι για να μειώσουν το καπέλο αλλά για να προλάβουν το χρόνο, για 140χλμ που πιστεύω ότι αυξάνει τον κίνδυνο. Αν τώρα σε αυτά τα 140χλμ έχουν και ένα χάσιμο με μια ακόμα καθυστέρηση τα πράγματα χειροτερεύουν. Σε αυτή την περίπτωση έχουμε και μια άλλη παράμετρο. Ένα γρήγορο και φτιαγμένο αυτοκίνητο έχει πολύ μεγαλύτερο πλεονέκτημα να καλύψει βλάβες, λάθη και χασίματα από κακή πλοήγηση απ’ότι ένα απλό. Άρα ένα απλό αυτοκίνητο με καλό πλήρωμα χάνει το μοναδικό πλεονέκτημα που έχει να διακριθεί. Πλεονέκτημα που πιστεύω πρέπει να του δίνει ένας τέτοιος αγώνας μιας και δεν μιλάμε για rally αλλά για αγώνες αντοχής, πλοήγησης, ρυθμού κλπ.
Δεν έχω καταλήξει κάπου αλλά προβληματίζομαι για το ποιο είναι καλύτερο. Έκανες λάθος ή ήσουν άτυχος, έφαγες το καπέλο και προσπαθείς για την επόμενη ειδική ή το κυνηγάς για όλο τον υπόλοιπο αγώνα με ότι αυτό συνεπάγεται σε κίνδυνο, άγχος, ρίσκο κλπ. Ίσως να υπάρχουν και άλλοι παράμετροι, γι’αυτό καλό είναι, όπως είπα και πριν, να ακουστούν οι απόψεις – σκέψεις όλων μας.

[Tetrakinisi]

Γιατί "μικρές" ειδικές;

Οι λόγοι είναι πολλοί:

1. Η μέση είναι πιό ταιριασμένη στις συνθήκες του κομματιού, άρα και πιο προσαρμοσμένη στον αγώνα. Πχ. στο τελευταίο Trail Ride, το κομμάτι Τerradura - Ωρωπός δεν έβγαινε έυκολα με 34 μ.ω.τ. Το κομμάτι Ωρωπός - Φυλή έβγαινε πανεύκολα. Αρα στο πρώτο πήγαινες τάπα και μετά έκανες βόλτα. Αν είχε 30 το πρώτο - σταμάταγες - και 38 το δεύτερο, θα ήταν πιό ανταγωνιστική η φάση.

2. Δεν μου κάθεται να υπάρχουν κομμάτια 4-5 και βάλε χιλιόμετρα άσφαλτου ανάμεσα, όπως συμβαίνει στις μεγάλες ειδικές. Αν εκεί πας με 90, είναι σαν να κάνεις 12-15 χιλιόμετρα χώμα με 30!!! Άρα κάνεις τον αγώνα και με σλικ αμα λάχει!!! Μέχρι τον Ωρωπό είχα μέση στα 31,8 χλμ./ώρα. Απο εκεί μέχρι τη Μαλακάσα, πηγαίνοντας με 80 χλμ./ώρα και χωρίς προσπεράσεις την ανέβασα στα 34,8!

3. Δεν είναι ότι καλύτερο να περνά χρονομετρημένο κομμάτι ανάμεσα σε σπίτια και οικισμούς. Με τις μικρές ειδικές τα πετάς έξω. Ετσι προστατεύεις τον "άμαχο πληθυσμό" και τους αγώνες απο τις αντιδράσεις τους. Πολλές ειδικές ραλλύ, ασφάλτινες και χωμάτινες, μέσα στην Αττική, έχουν ΑΠΑΓΟΡΕΥΘΕΙ, επειδή εκεί έμενε κάποιος επώνυμος ή κάποιος με θείο στην Κορώνη, που ενοχλήθηκε απο τα αγωνιστικά.

4. Το χειρότερο βέβαια με τις μεγάλες ειδικές είναι ότι μπορεί να κουβαλάς μία καθυστέρηση απο την αρχή μέχρι το τέλος, πιέζοντας να την μαζέψεις. Στις μικρές ότι πήρες - πήρες και μετά πάμε για άλλα.

5. Άνθρωποι και μηχανές χρειάζονται σημεία... αναπνοής. Με τεράστιες ειδικές αυτά απλά δεν υπάρχουν. Ειδικά αν έχεις συγχουρία - πράγμα απολυτα φυσικό με το κοπάνημα - πάει ο αγώνας!!! Υπάρχει βέβαια και η λύση του καθετήρα...

[Pajo]

Παροτι το θεμα εχει ξανασυζητηθει τοσο γραπτως, οσο και live, καταθετω εν συντομια την αποψη μου.

Πιστευω οτι "ειδικες" της ταξης των 80-120 χλμ ειναι η πιο ασφαλης "μεση λυση" για να μπορεις μεν να "μαζεψεις" μικρες καθυστερησεις, αλλα να μην πηγαινεις "χωρις αυριο" για μεγαλη απόσταση.

Το αλλο θεμα ειναι τα φανερα ή οχι σημεία χρονομέτρησης.

Με το "φανερα" πιστευω οτι εννοουμε το αν θα ειναι γραμμενα στο roadbook.
Δε νομιζω οτι ειναι απαραιτητο να είναι γραμμενα.
Πρεπει ομως οταν εισαι μεσα στον αγωνα να σταματήσεις και να παρεις το χρόνο εκκιννησης για να ξεκινησεις το χρονόμετρο σου και να ξερεις "που εισαι" στη διαδρομή. Επισης πρεπει να ξερεις, εστω, +- 20 τουλιπες, που είναι το τελος, κι εκει να ξαναπαρεις γραπτα το χρονο σου, για να ξερεις τι γινεται, κι αν ολα είναι σωστα.

Το να ειναι τα σημεία τοσο "κρυφα" που να μην καταλαβαινεις που βρισκονται εστω και περνωντας διπλα τους, θα οδηγουσε στο να πηγαινουμε με τη ΜΩΤ τουλίπα-τουλίπα το οποιο μπορει να είναι παρα πολύ επικίνδυνο.

[superspy]

Υπάρχουν πολλές απόψεις και γιαυτό και υπάρχουν και πολλά παιχνίδια…

Τα Trail ride είναι παιχνίδια, αντοχής (μέσω των μεγάλων αποστάσεων, των καταπονήσεων κ.α.), πλοήγησης (μέσω της άγνωστης διαδρομής – και όχι των κακοσχεδιασμένων ή ασαφών road book) και ταχύτητας (έστω και περιορισμένης για τα αυτοκίνητα μέσω της ΜΩΤ), στα πρότυπα των μεγάλων αγώνων αντοχής .-

Οι ειδικές στα trail ride γινόντουσαν και θα γίνονται πάντα «μεγάλες».
Σαφέστατα διαφορετικά αντιμετωπίζεις μια μεγάλη ειδική από μια μικρή. Πρέπει να έχεις στρατηγική φυλάγματος οχήματος και δυνάμεων. Και ναι παίζει και η «κάλυψη» του προβλήματος – μέχρι ένα σημείο.
Επίσης σαφέστατα πρέπει να υπάρχει αστυνόμευση για τους υπερβολικούς.

Είτε είναι «μικρή» ειδική, είτε είναι μεγάλη –κανείς, μα κανείς- δεν μπορεί να εξασφαλιστεί για τις ταχύτητες που μπορούν να αναπτυχθούν στο μηχανοκίνητο. Μπορώ πάντα πχ να λάβω μέρος σε ένα παιχνίδι με μικρή ΜΩΤ και… να μην αφήσω «πουθενά» αδιαφορώντας για τα πάντα!

Από κει και πέρα οι συμμετέχοντες μπορούν και πρέπει να κάνουν τις επιλογές τους. Υπάρχουν «αργά» και «γρήγορα» παιχνίδια για όλους. Τα trail ride – raid ήταν και παραμένουν στα «γρήγορα» και «στρατηγικά» παιχνίδια.

Σχετικά με την «κρυφή» ή όχι μέτρηση, ο Pajo έχει πιάσει το νόημα.
Απλώς για να διευκρινήσω θα αναφέρω τα εξής:
Ο ορισμός Regularity είναι συγκεκριμένος, και – ευτυχώς- κανείς δεν μπορεί να τον καταστρατηγίση. Αφορά μηχανοκίνητα παιχνίδια, με ορισμένη από τον οργανωτή ΜΩΤ και ΚΡΥΦΗ χρονομέτρηση. Φυσικά για να γίνουν πιο απλά τα παιχνίδια και να μην πηγαίνεις από τουλίπα σε τουλίπα με συγκεκριμένη ΜΩΤ, όλοι γνωρίζουν ότι «κάπου στο τέλος» γίνεται η χρονομέτρηση.

Αν σε ένα κομμάτι διαδρομής, με χρονομέτρηση αρχή και τέλους (φανερού) δώσεις και ΜΩΤ, αυτό δε λέγεται ειδική αλλά «ΑΠΛΗ ΔΙΑΔΡΟΜΗ» και σε αυτή την περίπτωση το παιχνίδι είναι ορισμένο.

Φυσικά και μπορεί κάποιος να κάνει «σφικτή» απλή διαδρομή, αλλά πάντα θα μένει απλή.

[HUSQY]

Για συνεχίστε, πολύ ενδιαφέροντα όλα όσα γράφονται!!!!!

[tedos]

Για συνεχίστε, πολύ ενδιαφέροντα όλα όσα γράφονται!!!!!

ΔΕν ξερω....ακριβως οι ιδιοι λεμε ακριβως τα ιδια που εχουμε ξαναπει και ξαναγραψει! Τουλαχιστον παραμενουμε σταθεροι στις αποψεις μας

Επισης πρεπει να ξερεις, εστω, +- 20 τουλιπες, που είναι το τελος, κι εκει να ξαναπαρεις γραπτα το χρονο σου, για να ξερεις τι γινεται, κι αν ολα είναι σωστα.

Διαφωνω απολυτα...τι παει ναπει +/- 20 τουλιπες? ετσι αφαιρεις απο τον καλο οδηγο η το καλο πληρωμα το δικαιωμα προπορειας (γνωμη μου παντα)

[Tetrakinisi]

Επισης πρεπει να ξερεις, εστω, +- 20 τουλιπες, που είναι το τελος, κι εκει να ξαναπαρεις γραπτα το χρονο σου, για να ξερεις τι γινεται, κι αν ολα είναι σωστα.
Το να ειναι τα σημεία τοσο "κρυφα" που να μην καταλαβαινεις που βρισκονται εστω και περνωντας διπλα τους, θα οδηγουσε στο να πηγαινουμε με τη ΜΩΤ τουλίπα-τουλίπα το οποιο μπορει να είναι παρα πολύ επικίνδυνο.

Και σε ποιό αγώνα δεν ξέραμε, με απόκλιση 4-5 τουλίπων, που γίνεται η χρονομέτρηση; Με αποκορύφωμα το τελευταίο trai-ride που ξέραμε με μαθηματική ακρίβεια που ήταν!!! Τί κρυφά λοιπόν; Απλά μας κάνουν να καθόμαστε να περιμένουμε 2-3 τουλίπες κάθε φορά.

[forester]

[

Διαφωνω απολυτα...τι παει ναπει +/- 20 τουλιπες? ετσι αφαιρεις απο τον καλο οδηγο η το καλο πληρωμα το δικαιωμα προπορειας (γνωμη μου παντα)[/quote]


Θόδωρε, αν το σημείο τέλους χρονομέτρησης της διαδρομής είναι γνωστό, τότε για να είναι ειδική, πρέπει να μην υπάρχει ΜΩΤ, αλλά να κερδίζει ο ταχύτερος. Δηλαδή Rally ή Raid κι οχι Trail ride.
Οταν όμως είναι άγνωστο (επακριβώς), αλλά στο περίπου (-/+ 20 τουλίπες) αναμενόμενο, τότε πρέπει να έχεις το νου σου και να τηρείς ΜΩΤ, υπολογίζοντας εκεί (περίπου στο τέλος δηλαδή) την προπορεία σου ή ότι άλλο τελος πάντων σου έχει κάτσει ως τότε..
Γνώμη είπα κι εγώ, που συμφωνώ με Superspy, αλλά πρέπει να λάβουμε υπόψη τον Αθανασίου που λέει για τις κατοικημένες περιοχές.....
Επίσης συμφωνώ με την άποψη 2 -3 ειδικών των 60- 80 χλμ για λόγους τόσο "να πάμε προς νερού μας", όσο και για τον προσδιορισμό της ΜΩΤ (από τον οργανωτη) όσο γίνεται καλύτερα στις απαιτήσεις του κάθε κοματιού.