),
Κατ'αρχην ένα μεγάλο ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ στον Βιρβιλλη που με ξαναέβαλε στο δρομο ενω μπορουσε να μην το κανει, κι αυτο μαλλον του στοιχισε θεση/εις στην κατάταξη καθως και στον vidas που με ξεσφηνωσε από τη φουρκέτα λιγο πριν το τελος
(Απ'οτι μου ειπε, ηταν με προπορεια, οπότε ευτυχως δεν τον καθυστέρησα)
Επισης θελω να εκφράσω δημοσια το θαυμασμο μου για την οδηγηση του Βιρβίλλη. Ηταν η πρωτη φορά που τον ειδα.
Συγχαρητήρια σε όλους τους αγωνιζόμενους και περισοτερο στους νικητές που ξερω οτι ρισκαραν πολλα για να το πετυχουν.
Συγχαρητήρια και ευχαριστίες στα παιδια της ΛΕΜΟΚΑ για τη φιλοξενία και για την προσπαθεια που έκαναν για να μας φτιάξουν αυτον τον αγωνα.
(Μου αρεσαν πολυ και τα ταμπελλάκια που ειχαν βαλει κάπου-κάπου)
Η διαδρομή ήταν πολυ ωραία αν και πιστευω επικινδυνη σε κάποια σημεία, με αυτες τις συνθήκες και αυτή τη ΜΩΤ.
(Εδω πρεπει να διευκρινισω οτι η εξοδος μου από το δρόμο, οφειλοταν σε υποχωρηση του ακρου του δρομου και δεν είχε σχεση με την απαιτουμενη ταχύτητα. Πηγαινα με 10χλμ/ω ψάχνοντας τουλίπα, οταν γλιστρισα εξω)
Μερικές προτάσεις/παρατηρήσεις με κινδυνο να χαρακτηρισθω "ξενερωτος"
Προσωπικά εμεινα με την εντυπωση οτι υπηρχαν αρκετά λάθη στις αποστασεις του δρομοβιβλίου. Δεν ξερω αν οφείλονταν στις μετρήσεις ή στην πληκτρολόγηση (ή στο συνοδηγό μου?!). Ας το σχολιάσουν κι άλλοι αγωνιζόμενοι.
Καλό θα ήταν να υπάρχουν "κάρτες βοηθείας" για να μην "αδικούνται" οσοι βοηθουν τους συναθλητές τους.
Δεν μου άρεσε που μέχρι τον τερματισμό δεν ξέραμε επίσημα ποιο κομματι θα μετρήσει. Καταλαβαίνω οτι το σκεπτικό των οργανωτών ήταν να μήν εχουν κανει περισσοτερη προετοιμασία πανω στο roadbook αυτοι που το πήραν το προηγούμενο βραδυ, αλλα αυτο μπορει να λυθεί στο μελλον, δινοντας το σε ολους αμέσως πριν τον αγωνα, και ξεκαθαρίζοντας "τι και που μετράει".
Ισως να ήταν και πιό ασφαλές οι περισσότερες ενδιαμεσες χρονομετήσεις, με διαφορετικές ΜΩΤ, ανάλογα με την επικινδυνότητα και το μήκος της διαδρομής.
Ενα απο τα σενάρια που "επαιξε" πριν την εκκίνηση ήταν και τα εντελως κρυφα (flying) σημεία αρχής/τέλους χρονομέτρησης εντος της συνολικής διαδρομής.
Αν και η ιδεολογία πίσω από την εφαρμογή του παράπάνω, ισως αποτελεί θεμα ξεχωριστής συζητησης, η γνωμη μου είναι οτι όταν εφαρμόζεται σε υψηλές για τις συνθήκες ΜΩΤ, αυξάνει κάθετα το συντελεστή επικινδυνότητας του αγώνα, καθώς και τον παράγοντα τυχης στο αποτέλεσμα, με επακόλουθο να μην μπορείς να αποφασίσεις για το που και πόσο πρέπει να προσπαθήσεις/ρισκάρεις.
Για να μην παρεξηγηθω: Απο τη μια μου αρεσει η ιδέα του "κρυφοραλλύ", αλλα από την άλλη φοβαμαι οτι με αυτοκίνητα χωρις προδιαγραφές ασφαλείας, κάποια στιγμή θα γίνει κάτι χοντρό, θα γινουμε βούκινο στα καναλια και θα χαλάσει αυτη η ωραία ιδέα αγωνων.
Ξερω πως η απάντηση στα παραπάνω μπορει να είναι "Φιλε, αμα δε σου αρέσει μην τρέχεις", αλλα απλα μοιραζομαι τις σκεψεις μου προς σκεψη και σχολιασμό από οργανωτές και (συν)αγωνιζόμενους.
(Το ασημι Pajero)
