Πληθωρα λαθων απο πλευρας μου μπορει να χαρακτηρισει των αγωνα μου αλλα και συγκινησεων απο αυτο που μας προσεφερε οι οργανωση.
Ξεκινησα λαθος. Εμενα περιπου 100χλμ μακρια για να περιορισω λιγο τα εξοδα πραγμα το οποιο εμελε να με εξουθενωσει. Το Σαββατο ηρθα στον τεχνικο ελεγχο για να παραλαβω τα σχετικα και γυρισα αισιως στις 11 το βραδυ πισω στο σπιτι. Μεχρι τις 1 το βραδυ ελυνα και εδενα τρειλερ και μηχανη. Ξυπνησα μετα απο 5 ωρες ανησυχου υπνου και καταφερα να φυγω στις 7.30 με αποτελεσμα να ειμαι στην Πατρα στις 9.00 Μεσα σε μιση ωρα επρεπε να ξεφωρτωσω/γεμισω βενζινη/περασω roadbooκ/ντυθω/περασω τεχνικο ελεγχο. Οπως καταλαβαινετε η λεξη αγχος ηταν η τελεια περιγραφη της καταστασης και η λεξη πρωινο παντελως αγνωστη.
Αισιως καταφερα να παρω εκκιννηση στην ωρα μου και κατι ψιλα μερεμετια στην μηχανη, τα εκανα πριν την αφετηρια την χρονομετρησης. Διαπιστωσα στα πρωτα χλμ οτι εχει καει η ασφαλεια των οργανων αρα δεν εχω στροφομετρο, κοντερ, ρολοι και κορνα. Μικρο το κακο, το προβλημα ηταν οτι δεν ειχα τις ασφαλεις μαζι!
Ο αγωνας ειναι πολυ ωραιος. Μερικα προβληματα με την μετρηση διορθωνονται ευκολα, το πολυ καλο γραψιμο βοηθαει πολυ και η μετρηση ειναι απλα επιβεβαιωση. Αρχιζω και εγω να ανεβαινω στο βουνο, το τοπιο ειναι θαυμασιο. Η λασπη ομως αρχισε να με κουραζει και με τελειωσε στον κατηφορο πριν τις ανεμογεννητριες. Το μηχανακι επεσε 2 φορες και στη δευτερη δεν καταφερα να το σηκωσω αφου η προσφυση μεσα στην λασπη ηταν ανυπαρκτη, οπως και οι δυναμεις μου. Κατεφερα να την φερω ορθια με την βοηθεια συναθλητη και εφτασα μεχρι τις γεννητριες. Ειχα χασει μετρηση , τουλιπα, τα παντα. Απο το λαχανιασμα δεν μπορουσα αν πλοηγησω καθολου. κανω διαλλειμα και μενω μονος μου με τις γεννητριες.
Ενα πραγμα θα σας πω, επρεπε να ειναι υποχρεωτικη η σταση εκει, ηταν το πλεον αποκοσμο σκηνικο, δεν υπηρχε κανενας αλλος θορυβος παρα μονο το συνεχες βαθυ σφυριγμα των φτερων των γεννητριων οπως εσκιζαν τον αερα απο πανω μου. Ηταν φοβερα!! Εβγαλα το GPS ειδα που ειμαι, αναθεματισα που δεν ειχα την φωτογραφικη μαζι και αρχισα αν κατεβαινω οταν ειδα τα πρωτα αυτοκινητα να ερχονται. Ημουν πολυ κουρασμενος για να συνεχισω, δυο φορες π[ηγα να φυγω ευθεια σε κατι φουρκετες οποτε το 2ο ΣΕΔ ηταν λυτρωση για μενα. Παρεδωσα την καρτα και γυρισα πισω. Ουτως η αλλως, τα τοπια και την βολτα που ηθελα να κανω την ειχα κανει. Εκξει στο 60 χλμ τελειωσε ο αγωνας για μενα και ηταν υπεροχα συναρπαστικα. Την επομενη φορα υποσχεθηκα στον ευτο μου να ειμαι σε καλυτερη φορμα για να τον κανω ολοκληρο. Μεχρι τοτε πολλα μπραβο στα παιδια απο την Πατρα και ειλικρινα τους ζηλευω που εφτιαξαν αυτον τον αγωνα, αφου δεν μπορω να φανταστω την ομορφια απο τα ποσα αλλα μερη περασαν για να βγαλουν την διαδρομη. Και παλι μπραβο.