σαββατο μεσημερι και στον χωρο του παρκινκ εναντι του αγ.ανδρεα κατι αρχιζει να κηνειται.
στηνετε η αψιδα, μερικες τεντες, καγκελα, τραπεζακια. κ.α.
σιγα σιγα οι πρωτοι αγωνιζωμενοι κανουν την εμφανιση τους.
κατα τις 6 αρχιζει ο Τ.Ε.
στο τελος της μερας και υπολογηζοντας και μερικους απο την επομενη, ο αριθμος των σημμετοχων εχει ανεβει στους 104 αν δεν κανω λαθος.
νουμερο πολυ καλο που με κανει να καμαρωνω μιας και εχω βαλει και εγω το "χερακι μου" για αυτο.
μεσα σε αυτους λοιπων και εγω.
αποφασησα να τρεξω με μοτο μιας και δεν ειχα ξανα τρεξει τετοιον αγωνα.
για να εξηγουμε ενω εχω τρεξει μερικα ραϊντ με αυτοκινητο και ενω εχω διοργανωσεις επισεις μερικα.
με μοτο δεν το ειχα ξανακανει.
ηθελα λοιπον να ζησω αυτην την εμπειρια μιας και το να οδηγεις να διαβαζεις και παραληλα να χειριζεσαι τα κουμπακια των χρονομετρων και ροαντ μπουκ ειναι κοματι δυσκολο καθως λενε.
ωραια την αποφαση την πειραμε, μετα?
1) μηχανακι? εχουμε. 2)εξοπλησμο? δεν εχουμε. 3)ορεξη? εχουμε. 4)χρονο? δεν εχουμε. 5) χρηματα? εχουμε και δεν εχουμε!
αρα κοιταμε να βρουμε τον απαραιτητο εξοπλισμο με οσο το δυνατον χαμηλοτερο κοστος και απο χρονο ας ειναι καλα η νυχτα.
ενα θα πω, λιγοτερο θα κουραζομουνα να "εστηνα" και αυτον τον αγωνα παρα τα νυχτερια που ερηξα για να μονταρω το μηχανακι.
ας ειναι, το ευχαριστιθηκα ομως, μου θυμησε τα παλια, τοτε που η καθε βιδα ηταν μαγικη και το βιδωμα ξεβιδωμα ιεροτελεστια.
αγορασα θηκη για το R.B, ποδηλατικο κοντερ για τα χιλιομετρα, και εφταξα και αλλο ενα αναλογικο για βοηθητικο.
εβαλα και ενα τεποζιτο 13λιτ. για μεγαλυτερη αυτονομια και στηθικα στην εκκινηση την κυριακη το πρωι!!
9:48:30' εφυγες!!! μου φωναζει ο doc, και ολα σβηνουν απο το μυαλο.
μονος στοχος ο τερματισμος.
σε σας τους αυτοκινηταδες σας φαινετε δυσκολο α) να κοιτας τον δρομο. β) να διαβαζεις που πας απο το R.B. γ) να παρακολουθεις στο κοντερ τα χλμ και να τα συνδιαζεις με αυτα του R.B. δ) να μηδενιζεις απο τουλιπα σε τουλιπα τα μερικα. ε) να γυριζεις με το χερι το R.B απο τουλιπα σε τουλιπα το οποιο ειναι τοσο σφικτο που θελει και τα δυο χερια. στ) και να εχεις το νου σου σε χαντακια πετρες λασπη αυτοκινητα και φυσικα ολα αυτα οσο το δυνατον ΓΡΗΓΟΡΟΤΕΡΑ!!!
ναι, ακουγετε δυσκολο.
χα! χα!, πις οφ κεϊκ, που λενε και οι φιλοι μας οι αμερικλανοι!!
οχι τελικα δεν ηταν και τοσο δυσκολο το αντιθετο θα μπορουσα να πω!!!
ο ανθρωπος τελικα αμα θελει προσαρμοζετε σε απιθανες καταστασεις.
εκκινηση λοιπον και ιδανικο χρονο 30' για να φτασω στην ζαστοβα.
ενοειτε οτι εφτασα πολυ πριν την ωρα μου.
εκκινηση ειδικης... απο δω και περα -μεχρι τον τερματισμο στον ομπλο 145χλμ μετα- λαθη δεν συγχωρουνται.
εχωντας ξεκινησει 39Νο η πλοηγηση στο πρωτο κοματι ηταν ευκολη.
τερμα γκαζι λοιπον και αρχιζουμε να περναμε κοσμο!!
πετρα, λασπη, πετρα, λασπη, γρασιδι, χαλικι,γρασιδι...οπα εδω ειμαστε στο πρασουδι!!!
εχω περασει οτι κινειτε μπροστα μου και τωρα πια αραια και που βλεπω αναβατες. μεσα στην λακα βλεπω τον λεοποταμο να παλευει με τις λασπες περναω απο διπλα του προσεκτικα και τον χερεταω.
οι ροδοσιες εχουν λιγοστεψει πολυ κανοντας την αναγκη για πλοηγηση πιο επιτακτικη.
καπου στα σελλα περνω και τους πρωτους εκκινησαντες.
απο εκει και μετα ο δρομος "καθαρος" απο ροδιες και η προσοχη μου για το R.B και το κοντερ στα κοκκινα!!
να πω εδω οτι απο τις ανεμογενητριες και μετα εχει κολησει στην ροδα μου ο δακης -ενας φιλος ο οποιος δεν εχει κοντερ ουτε καταληλη θηκη για το R.B- χρησιμοποιωντας με σαν ταξι.
οπου εσριβα εστριβε οπου φρεναρα φρεναρε.
περναμε απο το σεδ στο λαμπιρι και τα παιδια εκει αναρωτιουνται αν ολα πανε καλα μιας και ειμαστε οι πρωτοι που περναμε!!
βενζινα στις Καμαρες (αδικα τελικα 13 λιτ ηταν αυτα) και ξανα το γκαζι στο στοπ κολημενο. τελικα το ντιαρακι ειναι λιγο...
το R.B αρχιζει να εχει μικροατελειες τις οποιες ξεπερνω καθοτι τα βουνα τα ξερω καλα και εχωντας διαβασει το R.B απο την προηγουμενη ξερω περιπου τι να περιμενω.
το τερεν κλασικο για την περιοχη με πετρα λασπη πετρα λασπη και που και που μερικα ξερα κοματια.
περναμε απο μυροβρυση μικρονι ρακιτα και κατηφορηζουμε για το λεοντιο.
εκει πριν την εισοδο του χωριου κραταμε αριστερα σε ενα κοματι που δεν ειχα ξαναπερασει.
εκει κι'αν η πλοηγηση ηταν απαραιτητη. ομως ολα δουλευουν καλα. το κοντερ γραφει καλα αλλα δεν μηδενηζει ευκολα αποσπωντας την προσοχη μου συχνα να δων αν τελικα μηδενησε.
φτανουμε και σε ενα οφφ κοματι το οποιο δεν το ειχα ξανα περασει με αυτην τη φορά και στο οποιο η απεκονηση ηταν ενα χαλι και μισο.
χρειαστηκε να διαβασω 3 τουλιπες πιο κατω για να βγαλω ακρη και να δουλεψει ο εντουρας καρκα για να καθαρησω το κοματι.
αφου περασα απο δυο φραχτες και αφου εκανα μερικα ακροβατικα βγηκα τελικα στον δρομο και συνεχησα την πορεια μου.
ο δακης φυσικα απο κοντα μου...
εχω ηδη καλυψει το μεγαλυτερο μερος του αγωνα, δεν εχω απειληθει απο κανεναν και το μηχανακη δουλευει ρολοϊ.
επισεις δεν εχω αρπαξει καμια τουμπα και ολα ειναι καλα.
μονη στιγμη εντασης ενα λαντα καπου χαμηλα στην μεροβρυση το οποιο ερχοταν αντιθετα σε σφιχτο κλειτο δρομο (αγροτης).
περασα "φιλερ" απο διπλα του πανω σε στοφη ακουμπωντας καθρευτη και στα χορτα διπλα του
η διαδρομη αρχηζει να "μυριζει" αρκουδα και μετα τερματισμο.
χαλαρωνο λιγο προσεχω περισοτερο τωρα τις κακοτοπιες και γενικα το φυλαω.
φτανουμε στην αρκουδα, εχει λιγο κοσμο στην βαση της.
σχεδων δεν σταματω να μιλησω και συνεχηζω τον ανηφορο.
ο δακης θελωντας να κανει το "κοματι του" με περνα και ανηφοριζει πρωτος, σιγα μην τον αφησω .
σε ενα κρισημο σημειο περνει ενα πατημα σχετικα ευκολο απο δεξια, παω απο το δυσκολο κοντρα και τον προσπεναω, ταυτοχρονα αν και στο ευκολο αρπαζει μια "ψηλη" οποτε η αρκουδα τελειωνει λιγο πιο πανω για εμενα χαλαραα.
τα δυσκολα τελος, μερικα χλμ για το μοναστηρι του ομπλου οπου εχουμε τερματισμο ειδικης.
φτανω χτυπαω καρτα και ο αγωνας τελειωνει για μενα.
επιστροφη στο παρκινκ στο λιμανι σε χαλαρους ρυθμους.
φτανω στον τερματισκο με μαρσαρισματα και σουζες!!!
ξεκινησα 39 και τερματησα πρωτος, χαραζωντας την διαδρομη για περισοτερο απο 120 χλμ.
αρχιζει να μ'αρεσει!!!
σε λιγο φτανει και ο δακης.
διπιστωνω οτι ειναι σε αλλη κατηγορια τελικα, και οτι δεν θα χασω την πρωτη θεση αδικα.
ασχημο συναισθημα να τρως ολο το αγκουρι να βρεις την διαδρομη να πλοηγησεις σωστα και στο τελος ενας αλλος να σου περνει την νικη μεσα απο τα χερια επιδει σε χρησημοποιησε.
τερματιζουν και τα αλλα μηχανακια σιγα σιγα.
δεν περιμενω καν για τα αυτοκινητα. φευγω και παω σπιτι.
ενα γρηγορο μπανιο, ενα φιλι του νικητη στην αλεξια και επιστροφη στον τερματισμο για το γνωστο κουτσομπολιο και κους κους.
λιγο αργοτερα γινεται και η απονομη. το ψηλοτερο σκαλι του βαθρου μου ανηκει!!
εχω διοργανωσει οτι εχει γινει στην περιοχη μας και οχι μονο για περισοτερο απο 15 χρονια, εχω τρεξει ανα την ελλαδα απο δραμα μεχρι καλαματα.
εδω στον τοπο μου αφησα τις υποχρεωσεις του οργανωτη και το επιχειρησα τρεις φορες.
μια το 95 εγγατελειψα απο βλαβη, μια το 2003 οφφ απο βλαβη-τουμπα.
ε... σημερα ΔΕΝ τριτωσε.
να ευχαριστησω ολη την παλιοπαρεα των trail raid για τις μοναδικες στιγμες που μου χαρισε.
για τον αγωνα γενικα να πω οτι ηταν καλος.
η διαδρομη λιγο πεζη, τα εκτος δρομου λιγα, το ροαντ μπουκ με λαθακια στα χλμ και σε μερικες παραστασεις το οποια ωστοσο δεν σε βγαζαν απο τον ρυθμο σου. ολα αυτα ηταν λιγα γενικα και δεν σε χαλαγαν.
την εικονα του αγωνα την περιμενα καλυτερη σε σχεση με τα περσηνα προτυπα.
οπως και να εχει το παρκινκ δεν μου αρεσε, μου ελειψε μια καρεκλα και ενα τραπεζι με την παρεα ολογυρα να συζηταμε.
επισεις απο προβολη η πλατεια δεν συγκρηνετε με το παρκιν.
κατα τα αλλα, αλλος ενας αγωνας με την εγγυηση του doc, του αοδπ, και της ελλην. ομαδας διασωσης εφτασε στο τελος του.
να'μαστε ολοι καλα για τον επομενο.
_________________
www.skartaekato.gr