| |
 Η νίκη του Marcus Gronholm, στον τελευταίο αγώνα της σεζόν ήταν ούτως ή άλλως αναμενόμενη και βέβαια χωρίς αντίκρισμα. Στα «μεγάλα πρωταθλήματα» και στο πρωτάθλημα παραγωγής όλα είχαν ήδη κριθεί από τους προηγούμενους αγώνες και το μοναδικό ενδιαφέρον επικεντρώθηκε στην μάχη για τον τίτλο των Junior, όπου ο Patrick Sandell έκανε την έκπληξη κατακτώντας το πρωτάθλημα. ¶τυχος, και ο Λάμπρος Αθανασούλας που αντιμετώπισε μηχανικά προβλήματα τη δεύτερη και τρίτη μέρα που δεν του επέτρεψαν να χαρεί τον αγώνα.
Με τον Gronholm να προσπαθεί να διασκεδάσει τον «πόνο» του, μια και αυτό που λέμε «έτρεχε μόνος του και ήρθε δεύτερος!!» δύσκολα θα μπορέσει να το ξεπεράσει και την Ford να πανηγυρίζει την πρώτη της νίκη τα τελευταία 27 χρόνια επί Βρετανικού εδάφους, έπεσε η αυλαία του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ράλι 2006.
|  Βέβαια την πίκρα του Gronholm μετρίασε αρκετά η 7η φετινή του νίκη, κάτι που του έδωσε τη δυνατότητα να περάσει πρώτος στην λίστα των Φιλανδών οδηγών με τις περισσότερες νίκες στο WRC και να βρεθεί (μαζί με τον McRae), με 25 νίκες, τρίτος στη λίστα των οδηγών με τις περισσότερες νίκες, πίσω από τον Loeb (που έχει ήδη 28 και οδηγεί την κούρσα) και τον Carlos Sainz που έχει 26. Όμως το να χάνεις την τελευταία, ίσως, ευκαιρία σου (μια και είναι σχεδόν 38 χρόνων) να κατακτήσεις το πρωτάθλημα, για δύο μόλις βαθμούς και αυτό από δικό σου καθαρά λάθος, δεν είναι κάτι που ξεπερνιέται με «άτυπα» ρεκόρ.
Πάντως οι χαρές και τα πανηγύρια ήταν για τη Ford. Πρώτη νίκη στην «έδρα» της μετά από 27 χρόνια, δεν είναι και λίγο πράγμα. Παράλληλα και παρά την ατυχία του Mikko Hirvonen, που αποκλείστηκε από τον αγώνα, λόγω ενός στραβωμένου πλευρικού σωλήνα του roll cage, η BP-Ford συγκέντρωσε στο πρωτάθλημα κατασκευαστών, που ήδη είχε κατακτήσει από τον προηγούμενο αγώνα, τους περισσότερους βαθμούς που συγκέντρωσε ποτέ κατασκευαστής σε μία χρονιά.
Πάντως για την Ιστορία των αριθμών η Ford και η Citroen μοιράστηκαν τις νίκες στο πρωτάθλημα (από 8 η κάθε μία). O Loeb πήρε 8 νίκες στους 12 αγώνες που πήρε μέρος, ο Gronholm πήρε 7 και τέλος ο Hirvonen πήρε μια, που ήταν και η πρώτη του. Πάντως στα ψιλά πέρασε η επιτυχία της BF Goodrich που στην πρώτη της εμπλοκή πήρε «όλες» τις νίκες και παράλληλα κέρδισε έναν ακόμα «μεγάλο» κατασκευαστή. Την Subaru που αφήνει την Pirelli για να περάσει και αυτή στο στρατόπεδο της θυγατρικής της Michelin.
Την πολύ καλή πορεία του, δείγμα της ωριμότητας του, συνέχισε ο Αυστριακός Manfred Stohl. Στο τιμόνι του, «απαράδεκτου» σύμφωνα με την παλαιότερη δήλωση του Gronholm, Peugeot 307 WRC για μια ακόμα φορά, την τέταρτη φέτος, ο Stohl τερμάτισε στο βάθρο και μάλιστα στη δεύτερη θέση, την καλύτερη στην καριέρα του στο WRC. Έτσι, πέρασε στην 4η θέση στην κατάταξη των οδηγών, εμπρός από τον Dani Sordoαλλά και τον Petter Solberg. Ο Νορβηγός, που τερμάτισε τρίτος, είδε για μια ακόμα φορά το Subaru του να παρουσιάζει προβλήματα και να του στερεί τη δυνατότητα να συνεχίσει το σερί των 4 νικών που είχε στον αγώνα αυτό.
|  Στην τελευταία τους εμφάνιση τα Citroen Xsara δεν μπόρεσαν να αποδώσουν ότι μπορούσαν να αποδώσουν στα χέρια του Loeb. Έτσι οι Xavi Pons και Dani Sordo κατάφεραν να τερματίσουν στην 5 και 7η θέση, έχοντας ανάμεσά τους τον Chris Atkinsson. Την καλύτερη θέση τη φετινή χρονιά για την ομάδα της Stobart-Ford πέτυχε ο Jari-Mati Latvala που με το Ford Focus '06 πήρε την τετάρτη θέση, με τον ομόσταυλό του, Mathew Wilson να τερματίζει 12ος, ενώ άτυχος στάθηκε ο 17χρονος, τρίτος οδηγός της ομάδας, Νορβηγός Αndreas Mikkelsen, που είχε έξοδο μόλις δύο ε.δ. πριν το τέλος του αγώνα.
Στις τρεις τελευταίες θέσεις της δεκάδας τερμάτισαν, ίσως για τελευταία φορά, τα τρία Skoda WRC των Francois Duval, Harri Rovanpera και Jan Kopecky. Με δεδομένη την μειωμένη εμπλοκή της ομάδας στο πρωτάθλημα, η αξιοπιστία και η ταχύτητα των Skoda ήταν αξιοπρόσεκτη. Πάντως για μια ακόμα φορά ο «ιδιώτης» Duval ήταν ταχύτερος των εργοστασιακών Rovanpera και Kopecky. Όμως, φαίνεται ότι η ομάδα δεν έμεινε απόλυτα ικανοποιημένη από το πρότζεκτ και αποφάσισε να αποσύρει το Fabia WRC από το πρωτάθλημα και να αφιερωθεί στην εξέλιξη του, σαφώς φθηνότερου, Fabia II S 2000.
Τα πάνω κάτω ήρθαν στο πρωτάθλημα Junior. Μετά την απόρριψη της έφεσης του Per-Gunnar Andersson, για τον αποκλεισμό του από το Ράλι Τουρκίας, που είχε τερματίσει πρώτος. Έτσι στο κυνήγι του τίτλου τον πρώτο λόγο είχε πλέον ο Aava με 30 βαθμούς και ο Andersson με 29 ενώ πολύ κοντά και με αρκετές ελπίδες ακολουθούσαν οι Patrick Sandell (με 28 βαθμούς), Guy Wilks (με 26), Conrand Rautenbach (με 25) και Josef Beres (με 22).
Και ενώ τα στοιχήματα παίζονταν ανάμεσα στους υποστηριζόμενους από τα εργοστάσια οδηγούς (των Suzuki και των Citroen) την έκπληξη έκανε ένας «ιδιώτης». Ήταν ο Patrik Sandell που περνώντας από μύρια κύματα έφτασε στον τερματισμό και την κατάκτηση του τίτλου. Από τους διεκδικητές του τίτλου μόνο ο Andersson και ο Sandell είχαν τελικά διασωθεί και ξεκίνησαν την τρίτη και τελευταία μέρα του αγώνα. Όμως τρεις ε.δ. πριν το τέλος του αγώνα και οι δύο οδηγοί είχαν από μια οδυνηρή έξοδο. Πρωταθλητής θα γινόταν όποιος από τους δύο κατάφερνε να φτάσει το λαβωμένο του αυτοκίνητο στο τελικό παρκ φερμέ.
Και ο Patrik Sandell ήταν αυτός που κατάφερε να φέρει το Renault Clio και να πάρει τον τίτλο ανατρέποντας όλα τα προγνωστικά. Τον τίτλο του Rookies, που πρώτη φορά θεσμοθετήθηκε φέτος στην κατηγορία αυτή, πήρε ο Barry Clark, με το Ford Fiesta ST.
|  Δεν κατάφερε να διαψεύσει την λαϊκή ρήση «η καλή μέρα από το πρωί φαίνεται» ο Λάμπρος Αθανάσουλας, παρά τη βοήθεια του έμπειρου Νίκου Μουζάκη. Έτσι την πρώτη μέρα παρά τα προβλήματα στην απόδοση του κινητήρα του Ford Fiesta ST αλλά και ένα σκασμένο ελαστικό ήταν τρίτος στην κατάταξη του Fiesta Sporting Trophy International. Τη δεύτερη μέρα τα χαμόγελα που έσκασαν στα χείλη τους από την εγκατάλειψη του Bettega και το πέρασμα τους στη 2η θέση έσβησαν γρήγορα καθώς ένα κομμένο ημιαξόνιο τους ανάγκασε να εγκαταλείψουν. Τρίτο σκέλος και, ελέω SupeRally, ο Λάμπρος ελπίζει να καταφέρει, από την 9η θέση που έχει πέσει, να ανέβει και να διεκδικήσει μια θέση στην τριάδα. Όμως το Fiesta παρουσίασε στην αρχή πρόβλημα με την τροφοδοσία και στη συνέχεια, εξαιτίας της πολύς λάσπης που έκλεισε τους αεραγωγούς, πρόβλημα υπερθέρμανσης αφήνοντας το πλήρωμα με την απογοήτευση της 5ης θέσης στον θεσμό. Για την ιστορία την πρώτη θέση στον αγώνα κατέκτησε ο Βρετανός Barry Clark, ενώ νικητής στο θεσμό είχε ήδη ανακηρυχθεί ο Ιταλός Αlex Bettega.
Ραντεβού πάλι, για το πρωτάθλημα του 2007, το Γενάρη με το Ράλι Μόντε Κάρλο.
Αποτελέσματα και βαθμολογίες θα βρείτε στη διεύθυνση : http://www.wrc.com
Κείμενα : Κατερίνα Σεβαστού (catkil@off-road.gr)
| |
|
More articles
|
|
| |
|
