Off-Road.gr

Θέματα Forums Αρχεία

  · Κεντρική σελίδα

Επιλογές
· Θέματα
· Κορυφαία άρθρα
· Αγγελίες
· Αναζήτηση

-------------------------
· Συζητήσεις - Forums
· Downloads
· Σύνδεσμοι
· Λέσχες
 


Web Links
  · NoraStudio.gr
· Motobet
· Nora Agapi - Photographer
· TheWorldOffRoad.com
· Νάουσα Ημαθίας
· Qashqai Club
· Η ιστοσελίδα των Μεθάνων
· Σύλλογος Τετρακίνησης Μαγνησίας
· JimnyClub.gr
· MotoRidersClub
 

 
Το Παρθένο Δάσος - ΦΡΑΚΤΟ Δράμας -

"Σ΄ ένα τοπίο άγριας φυσικής ομορφιάς, φυτά, θυρευτές και θυράματα συγκροτούν ένα πολύπλοκο πλέγμα ζωής και κρατούν σε ισορροπία το δασικό οικοσύστημα, που όμοιό του δεν υπάρχει σ΄ ολόκληρη την Ευρώπη." (Χ.Παπαϊωάννου)


Βορειοανατολικά του Ν.Δράμας στα σύνορα με τη Βουλγαρία και σε απόσταση 92 km (18 km χωματόδρομος) και σε 2.5 ώρες από τη Δράμα, βρίσκεται το Δασικό Σύμπλεγμα Φρακτού. Η έκτασή του είναι 120,000 στρέμματα με συνολικό ξυλαπόθεμα 2.250.000m3 από Δρύ, Πεύκη (Μαύρη και Δασική), Οξιά, Ερυθρελάτη, Ελάτη κ.ά., και παράγει κάθε χρόνο περίπου 18.000m3 ξύλου διαφόρων ειδών και διαστάσεων. Στο Β.Α. μ.ερος του Φρακτού "θρονιάζει" το μεγαλύτερο αδιατάρακτο οικοσύστημα της Ευρώπης, το Παρθένο Δάσος Παρανεστίου έκτασης 5.900 στρεμμάτων χωρισμένο σε δύο κηλίδες (5.000 και 900 στρμ. αντίστοιχα).    Αυτή η έκταση με απόφαση του ΥΓ έχει κηρυχθεί ως "Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης".
ΖΩΝΕΣ ΧΡΗΣΗΣ ΓΗΣ Ύστερα από επιστημονική προσέγγιση της περιοχής, με τα διαχειριστικά σχέδια και τις ειδικές περιβαλλοντικές μελέτες, διαμορφώθηκαν οι παρακάτω Ζώνες Χρήσης: 1η: Διατηρητέο Μνημείο της Φύσης 2η: Ζώνη Ειδικής Προστασίας. Οι δύο αυτές ζώνες είναι σε καθεστώς Απόλυτης Προστασίας και η είσοδος επιτρέπεται μόνο σε ερευνητές κατόπιν αδείας. 3η: Περιφεριακή Ζώνη Προστασίας. Στην Ζώνη αυτή επιτρέπεται η κίνηση επισκεπτών μέσω μονοπατιών και δρόμων σεβόμενοι α) την ανάγκη για ηρεμία της πανίδας και β) την παρουσία της άγριας αυτοφυούς χλωρίδας. Η υλοτομία, η βοσκή, το κυνήγι και το ψάρεμα δεν επιτρέπονται. 4η: Ζώνη Αεφορικής Διαχείρησης Εδώ επιτρέπονται όλες οι δραστηριότητες που είναι συμβατές με τους κανόνες της αειφορίας, της Δασικής επιστήμης και των νόμων. 5η: Καταφύγιο Άγριας Ζωής Δεν επιτρέπονται: η βοσκή, το κυνήγι, το ψάρεμα, η σύλληψη παντός ζώου, η ρύπανση του περιβάλλοντος και να αποφεύγεται η κοπή αγριολούλουδων. Τέλος στις λυόμενες εγκαταστάσεις του Φρακτού, στους επισκέπτες επιτρέπεται: η διαμονή στον ξενώνα (παρέχεται δωρεάν μόνο στέγη και 18 κρεβάτια σε 4 δωμάτια), η συνετή χρήση των λοιπών εγκαταστάσεων και η κατασκήνωση σε χώρο μόνο του εργοταξίου Φρακτού, μετά από άδεια (συνεννόηση) του Δασαρχείου Δράμας στα τηλ: 25210 57835
Εργοτάξιο Φρακτού Ξενώνας Χώρος κατασκήνωσης Κέντρο Ενημέρωσης
ΠΑΝΙΔΑ
Αυτό που χαρακτηρίζει την περιοχή είναι ο πλούτος τη χλωρίδας και της πανίδας της, που καλύπτει πολλούς αυξητικούς ορόφους και αποτελεί ερευνητικό αντικείμενο πολλών επιστημόνων. Από τα σπάνια που μπορούν να αναφερθούν είναι:
Το αγριόγιδο ανήκει στο υποείδος (Rupicapra rupicapra balcanica) που είναι ένα από τα απειλούμενα ζώα της βαλκανικής χερσονήσου. Δεν ανήκει στο ίδιο είδος με το αγρικάτσικο (αγρίμι ή κρι-κρι) της Κρήτης. Επίσης το αγριόγιδο δεν διασταυρώνεται με τη γίδα. Ενα από τα χαρακτηριστικά του γνωρίσματα είναι τα όρθια κέρατα με κυρτές απολήξεις. Το τρίχωμά του σώματός του από καφέ ανοιχτό το καλοκαίρι μετατρέπεται σε σκούρο καφέ το χειμώνα ενώ στο λευκό κεφάλι φέρει δυο σκούρες πλευρικές λωρίδες που εκτείνονται από τα κέρατα ως τα ρουθούνια. Το αγριόγιδο τρέφεται κυρίως με διάφορα ποώδη φυτά αλλά συμπληρωματικά και με φύλλα, κλαδάκια δέντρων και λειχήνες.
Ζευγαρώνει τους φθινοπωρινούς μήνες και γεννά ένα -ή σπάνια δύο- μικρά το Μάϊο. Τα αρσενικά εγκαταλείπουν το κοπάδι της μητέρας τους σε ηλικία 2-3 χρόνων. Στην ηλικία των 8-9 ετών, που συμπίπτει με την έναρξη της αναπαραγωγικής ηλικίας. εγκαθίστανται στη δική τους επικράτεια. Ζουν μεμονωμένα εκτός από την περίοδο της αναπαραγωγής οπότε προσεγγίζουν τα θηλυκά της επικράτειάς τους.
Τα θηλυκά με τα μικρά τους σχηματίζουν κοπάδια. Στην Ελλάδα, τα κοπάδια αυτά αποτελούνται συνήθως από 5 ως 15 άτομα (σπάνια ως 30) ενώ σε άλλες χώρες και σε περιοχές με υψηλή πληθυσμιακή πυκνότητα δεν αποκλείεται να ξεπεράσουν και τα 100 άτομα στο ίδιο κοπάδι.
Το μεγαλύτερο μέγεθος των κοπαδιών παρατηρείται στο τέλος του καλοκαιριού και στην αρχή του φθινοπώρου. Την εποχή αυτή και ως το τέλος του φθινοπώρου, απαντώνται στις ψηλότερες υψομετρικά περιοχές του βιοτόπου τους ενώ το χειμώνα κατεβαίνουν στις απόκρημνες δασωμένες πλαγιές. Μετά την άνοιξη και καθώς το χιόνι λειώνει, τα αγριόγιδα σταδιακά ανεβαίνουν ολοένα και ψηλότερα. Στο Φρακτό μπορείτε να τα συναντήσετε αν ανεβήτε στον 2ο καταράκτη.
Η καφέ αρκούδα είναι το πιο μεγάλο χερσαίο θηλαστικό της Ευρώπης.Εχει μήκος από 1,70 έως 2 μέτρα και ζυγίζει από 60 έως 250 κιλά. Παρά την εντύπωση που επικρατεί, η αρκούδα δεν επιτίθεται στον άνθρωπο, εκτός αν νιώσει ότι απειλείται η ίδια ή τα μικρά της. Η θηλυκή αρκούδα γεννά το χειμώνα, κάθε δύο ή τρία χρόνια, από ένα έως δύο και σπανιότερα τρία μικρά. Τα νεογέννητα αρκουδάκια είναι τυφλά και γυμνά και ζυγίζουν μόλις 200 - 300 γραμμάρια.
Εάν η μητέρα τους σκοτωθεί σ' αυτό το στάδιο της ζωής τους, πεθαίνουν σε διάστημα 15 - 20 λεπτών. Σε κάθε περίπτωση, οι πιθανότητες να επιβιώσουν τα μικρά αρκουδάκια τον πρώτο χρόνο της ζωής τους είναι μόλις 50%.
Το αγριογούρουνο Ο βιότοπος του αγριογούρουνου είναι βασικά τα δάση. Μπορεί όμως να προσαρμοστεί παντού αν υπάρχουν πυκνά και κάλυψη. Οι συνθήκες που του ταιριάζουν καλύτερα είναι τα μεγάλα δάση με πυκνά φυλλώματα και θάμνου. Τα καταφύγια του βρίσκονται σε πυκνούς θάμνους και αδιαπέραστα μέρη του δάσους. Επίσης του αρέσουν και οι ελώδεις περιοχές που παρέχουν τροφή και κάλυψη καλή. Στις πεδιάδες κατεβαίνει μόνο όταν τα σπαρτά είναι μεγάλα και προσφέρουν προστασία. Συχνάζει ακόμη σε ορεινά πλατώματα μέχρι τα όρια των δασών, αποφεύγοντας ωστόσο τις ζώνες αυτές όταν το πάχος του χιονιού τον Χειμώνα είναι μεγάλο και το εμποδίζουν στην κίνηση του και στην εξεύρεση τροφής. Η παρουσία του νερού είναι απαραίτητη, το ζώο το χρειάζεται απαραιτήτως ειδικά τα λασπόνερα.
Ο λύκος ενώ παλιότερα είχε πολύ μεγάλη γεωγραφική εξάπλωση σε Ευρώπη, Ασία, Β. Αμερική σήμερα έχει περιοριστεί σημαντικά και στην Ελλάδα συναντάται κυρίως στις ορεινές περιοχές. Το χειμώνα έχει πυκνότερο και σκληρότερο τρίχωμα που τον προστατεύει από τις χαμηλές θερμοκρασίες των ψηλών βουνών. Μοιάζει με το σκύλο αλλά έχει πιο χονδρό λαιμό και φαρδύ κεφάλι, ενώ ο μεγαλύτερος αντιπρόσωπος της οικογένειας έχει μήκος 100-150 εκατοστά. Το ύψος του είναι 65-90εκατ. και το βάρος του 30-50κιλά. Το μπροστινό μέρος είναι ψηλότερο από το πίσω, το τρίχωμα είναι γκριζωπό το χειμώνα και κίτρινο γκρι το καλοκαίρι . Το θηλυκό είναι μικρότερο του αρσενικού. Παρόλο που προτιμά τα ψηλά βουνά και τα πυκνά δάση μπορεί να τον συναντήσουμε και σε πεδινότερες περιοχές. Η διατροφή του περιλαμβάνει κυρίως μικρά ζώα ( τρωκτικά αλλά και χυμώδεις καρπούς, ψοφίμια, ζαρκάδια, αγριόγιδα και μερικές φορές και αγροτικά ζώα. Ενώ τα θηράματα του κινούνται δύσκολα στο χιόνι κατά την διάρκεια του χειμώνα ο λύκος λόγω του ότι έχει πλατιά πέλματα μπορεί και κινείται γρηγορότερα, συλλαμβάνοντας τη λεία του.
Ο λύκος δεν έχει μόνιμη κατοικία κινείται συνεχώς ανάλογα με τις ποσότητες της τροφής που υπάρχουν σε κάθε μέρος. Για την αναζήτηση της τροφής του βγαίνει συνήθως τη νύχτα, ενώ τη μέρα κρύβεται σε κρυψώνες μέσα σε υπόγειες στοές ή κοιλότητες βράχων. Ζει κατά οικογενειακές ομάδες όμως κατά την διάρκεια του χειμώνα οι ομάδες αυτές μπορούν να ενωθούν σε αγέλες προκειμένου να εξασφαλίσουν την τροφή τους κυνηγώντας ομαδικά ζώα μεγάλου μεγέθους.
Το ελάφι είναι το μεγαλύτερο ελαφοειδές της χώρας μας . Έχει σώμα επίμηκες  και στενό μήκους 2 μ. και ύψους 1,5 μ. το βάρος του  μπορεί να φτάσει τα 300 κιλ. Έχει μακρύ λαιμό , πλατύ στήθος και σκέλη ψηλά και δυνατά. Το θηλυκό είναι μικρότερο από το αρσενικό. Στα ενήλικα άτομα  το τρίχωμα το καλοκαίρι είναι  κοντό και έχει χρώμα καστανό , ενώ το χειμώνα  είναι μακρύτερο και παίρνει κάποια γκρίζα απόχρωση. Είδος που ζει στα δάση  κυρίως πλατύφυλλων ή και μικτά  μακριά από ανθρώπινες δραστηριότητες. Προτιμά δάση χωρίς υπόοροφο με άφθονα διάκενα. Το καλοκαίρι ανεβαίνει στις ψηλές κορυφές των βουνών ενώ το χειμώνα  κατεβαίνει χαμηλότερα. Σημαντικό γνώρισμα είναι  τα κλαδοκέρατα  που υπάρχουν μόνο στα αρσενικά. Το μήκος  φτάνει το 1 μ.  Τα πρώτα κέρατα εμφανίζονται σε ηλικία 8 μηνών  έχουν μήκος 25-30 εκατ. είναι  χωρίς διακλαδώσεις  και καλύπτονται από λεπτό βελούδινο στρώμα . Στην αρχή είναι μαλακά , αργότερα όμως σκληραίνουν ( ξηραίνονται) και απορρίπτεται το βελούδινο περίβλημα . Προκειμένου να απορρίψει το περίβλημα αυτό  τρίβει τα κέρατα  σε κορμούς  δένδρων  και θάμνων  με αποτέλεσμα να τα αποφλοιώνει και να προκαλεί ζημιές . Μετά το πέσιμο των κεράτων  δημιουργείται ελαφρά αιμορραγία η οποία επουλώνεται .  Το βελούδο των κεράτων  χρησιμοποιείται  μετά από κατεργασία  για θεραπείες εξανθημάτων και πληγών  και  ως διεγερτικό. Τα κέρατα αποτελούν  για τους επιστήμονες  καλούς δείκτες  για την έρευνα της μόλυνσης  του περιβάλλοντος   από ραδιενέργεια .
Το ζαρκάδι είναι το πιο μικρό είδος της οικογένειας  με μήκος  σώματος 1 - 1,4 μ. ύψος  70-85 εκατ.  ουρά 2-4 εκατ.  και βάρος 15-50 κιλ. Τα αρσενικά ξεπερνούν τα θηλυκά  ως προς την σωματική ανάπτυξη και το βάρος . Το κεφάλι του είναι επίμηκες  με μαύρο το  άκρο του ρύγχους . Το τρίχωμα του  το καλοκαίρι είναι λείο  , κοντό  και κοκκινόφαιο ενώ το χειμώνα γίνεται μακρύτερο , πυκνότερο και γκριζωπό . Τα κάτω μέρη του σώματος έχουν ανοιχτότερο χρώμα. Το κάτοπτρο είναι λευκό. Κέρατα υπάρχουν μόνο στα αρσενικά και έχουν μήκος  20-25 εκατ. οι διακλαδώσεις τους είναι 3-4  , σπάνια περισσότερες . Τα κέρατα πέφτουν Νοέμβριο με Δεκέμβριο και αμέσως μετά αρχίζει η ανάπτυξη των νέων. Από τον αριθμό των διακλαδώσεων  μπορεί να υπολογιστεί η ηλικία των ζαρκαδιών  ( μέχρι  4 ετών). Το ζαρκάδι σε αντίθεση με το ελάφι  δεν προκαλεί  μεγάλες ζημιές λόγω φλοιοφαγίας. Κάποιες ζημιές μπορούν να γίνουν όταν υπάρχουν πολύ μεγάλοι  πληθυσμοί. Είναι είδος ημερόβιο . Για την αναζήτηση της τροφής κινείται κυρίως  τις πρωινές  και απογευματινές ώρες. Ζει κατά μικρές  οικογενειακές ομάδες  που αποτελούνται από ένα αρσενικό  ένα θηλυκό και τα μικρά τους σε αντίθεση με το ελάφι  που ζει σε μεγαλύτερες αγέλες . Την ηγεσία της ομάδας έχει πάντοτε το αρσενικό .Κατά κανόνα είναι είδος μονογαμικό. Μόνο όταν  ο πληθυσμός των θηλυκών είναι μεγάλος τότε συμπεριφέρεται ως πολυγαμικό. Στο τέλος της άνοιξης και αρχές του θέρους τα αρσενικά εγκαθίστανται σε προσημασμένες περιοχές. Το  αρσενικό  προστατεύει την γαμήλια περιοχή του από κάθε άλλο διεκδικητή . Ο ανταγωνισμός όμως αυτός  δεν εκδηλώνεται με τόσο βίαιες μάχες όπως συμβαίνει στο ελάφι. Η περίοδος εγκυμοσύνης  διαρκεί εννιά μήνες  και γεννά 1- 2 μικρά . Τα νεογνά μετά από δύο εβδομάδες ακολουθούν την μητέρα τους στην αναζήτηση τροφής. Ζει 10-12 χρόνια.
Η αγριόγατα στην Ελλάδα βρίσκεται σε ολόκληρη την ηπειρωτική και νησιώτικη χώρα. Μοιάζει με το οικιακό είδος αλλά είναι μεγαλύτερου μεγέθους. Το τρίχωμα της είναι μακρύ, σκληρό και πυκνό με χρώμα καστανόγκριζο και μαύρες ραβδώσεις στην ουρά της. Έχει μήκος σώματος 47-80  εκατ. και βάρος 5-10 κιλ. Είναι ζώο το οποίο κατηγορείται για καταστροφές που προκαλεί σε νεοσσούς και μικρά ζώα. Είναι είδος δασόβιο. Προτιμά μεγάλα και πυκνά δάση από πλατύφυλλα ή και μικτά, οπωσδήποτε όμως μακριά από ανθρώπινες δραστηριότητες. Ζει επίσης σε θαμνότοπους και γυμνές ορεινές εκτάσεις ύψους μέχρι 3.000 μ. Η τροφή της αποτελείται από μικρά θηλαστικά ( κυρίως ποντικούς) εδαφόβια πτηνά, αυγά, ψάρια, βατράχια, έντομα. Σπάνια επιτίθεται σε ζαρκάδια και μικρά ελάφια.Είναι είδος που κινείται κυρίως την νύχτα, δεν είναι είδος κοινωνικό εκτός από την περίοδο αναπαραγωγής ζει μονήρες.
Η αγριόγατα σημαδεύει την περιοχή ενδημίας με εκκρίσεις οσμοποιών αδένων και με ξύσιμο του φλοιού των δένδρων και των θάμνων. Από την περιοχή αυτή βγαίνει λίγες φορές όταν έχει ανάγκη κατανάλωσης μεγαλύτερης ποσότητας τροφής. Η κίνηση της στο χιόνι είναι δύσκολη λόγω της κατασκευής των πελμάτων της. Είναι δυνατή η επιμειξία με την οικιακή γάτα, διάρκεια ζωής της αγριόγατας 12-15 χρόνια.
Στη χώρα μας ο αγριόκουρκος ζει μόνο στο δάσος του Φρακτού. Ο αρσενικός αγριόκουρκος έχει σκούρα χρώματα, μήκος 80-85 εκατ. και βάρος 5 κιλά. Το θηλυκό έχει γεώδεις χρωματισμούς ,μηκος 50 εκατ και βάρος 3 κιλά. Είδος δασόβιο και ζει κυρίως σε δάση κωνοφόρων (ερυθρελάτη, ελάτη) με διάκενα. Είναι παμφάγο τρέφεται με βολβούς, ετήσιους βλαστούς δέντρων, σπόρους, καρπούς, έντομα, σκουλήκια. Είδος πολυγαμικό και την περίπτωση της αναπαραγωγής είναι χαρακτηριστική η συμπεριφορά των αρσενικών για την προσέλκυση των θηλυκών. Κάθεται σε βράχους η κορμούς δέντρων με την ουρά ανασηκωμένη σαν βεντάλια και το ράμφος στραμμένο προς τα πάνω και κραυγάζει. Τα αρσενικά δίνουν μάχες μεταξύ τους για την απόκτηση θηλυκών. Φωλιάζει στο έδαφος και γεννά 5-8 αυγά μεγέθους 5,7 Χ 4,1εκατ
Ο χρυσαετός και ο κραυγετός είναι τυπικά αρπακτικά των βουνών της Ελλάδας. Το πέταγμά τους είναι θεαματικό. Όπως όλα τα αρπακτικά, όταν κυνηγάνε διαλέγουν τα άρρωστα και τα γέρικα άτομα, διατηρώντας έτσι σε ευρωστία τους πληθυσμούς της λείας τους. Φωλιάζουν συνήθως σε βράχια, αλλά μερικές φορές και σε δέντρα.. τρέφονται και με ψόφια ζώα, ζουν πάντα σε ζευγάρι και χτίζουν τη φωλιά τους σε ψηλά και απρόσιτα βουνά. Το θηλυκό, μια φορά το χρόνο και αυτό την άνοιξη, γεννάει 1 - 3 αυγά που τα κλωσάει 40- 55 περίπου ημέρες, ανάλογα με το είδος του αετού. Όταν τα μικρά βγουν από το αυγό, είναι χωρίς φτερά. Τόσο η μητέρα όσο και ο πατέρας τα ανατρέφουν με μεγάλη επιμέλεια μέχρι που να μεγαλώσουν και να γίνουν ικανά να ζήσουν μόνα τους. Ο πληθυσμός τους μειώνεται.
Η εκπληκτικής ομορφιάς κιτρινόμαυρη σαλαμάνδρα βρίσκεται κυρίως κοντά σε αργά ρυάκια στα ψηλότερα βουνά. Τα έντονά της χρώματα και οι δηλητηριώδεις εκκρίσεις από επιδερμικούς αδένες την προστατεύουν από τους εχθρούς της.
Η πέστροφα είναι ο βασιλιάς των ψαριών. Αν πουν ότι κάποιο ψάρι είναι ανώτερο κι ότι έχει ουσία, νοστιμάδα, γεύση καλύτερη από την πέστροφα, μην το πιστεύετε. Οι πέστροφες αφθονούν στη Ροδόπη, ζουν σε δροσερά και γάργαρα νερά, σε ρυάκια και ποτάμια. Ζυγίζουν ως 150 δράμια ή 200. Πιο μεγάλες δε γίνονται. Το κόκκαλό τους είναι πολύ λεπτό. Και στο σώμα της έχει κόκκινα στίγματα σα με πινέλο ζωγράφου ζωγραφισμένα. 0ι βούλες αυτές έγιναν με μια ευχή του Χριστού που έφαγε πέστροφες, όταν μια φορά φιλοξενήθηκε σε κάποιο αγροτικό καλύβι, όπως λέει η παράδοση.
"Η φύση διδάσκει να παίρνεις από παντού τόσο όσο σου χρειάζεται
και έτσι που να έχεις πάντοτε να παίρνεις "
Επίκουρος
πηγές: + Β. Αντωνιάδης, Αρκτούρος, www.prasino.gr, φωτογραφίες: Interner, pino


More articles

 

 


 


 
Επιλέξτε γλώσσα

ΑγγλικήΕλληνική
 


 
Google
 



[ Page created in 0.041926 seconds. ]