Transilvania Trophy 2010: Ο αγώνας


	· Κεντρική σελίδα Επιλογές · Θέματα · Κορυφαία άρθρα · Αγγελίες · Αναζήτηση ------------------------- · Συζητήσεις - Forums · Downloads · Σύνδεσμοι · Λέσχες

	Web Links
	· NoraStudio.gr · Motobet · Nora Agapi - Photographer · TheWorldOffRoad.com · Νάουσα Ημαθίας · Qashqai Club · Η ιστοσελίδα των Μεθάνων · Σύλλογος Τετρακίνησης Μαγνησίας · JimnyClub.gr · MotoRidersClub

Transilvania Trophy 2010: Ο αγώνας

Φύγαμε!

Με βροχή και τα μυαλά στις... λάσπες!

Μπορείς να παρατήσεις τη θάλασσα και τη δροσιά της και να πιάσεις τα βουνά καλοκαιριάτικα;

Να στάζεις στον ιδρώτα συγκρατώντας το τετρακίνητο με τον ιμάντα για να κατέβει σιγά – σιγά την κατηφόρα του τρόμου και γύρω-γύρω να βουίζουν τα κουνούπια;

Να τσαλαπατάς μέσα στις τσουκνίδες και να κάνεις λασπόλουτρα κάθε λίγα χιλιόμετρα;

Να φτάνεις κατάκοπος το βράδυ στη σκηνή και να ψοφάς στον υπνόσακο χωρίς να μπορείς να βάλεις μπουκιά στο στόμα σου από την κούραση;

Αν έχεις απαντήσει θετικά στις παραπάνω ερωτήσεις μάλλον ήσουν στο ΤΑΤ του 2010!

To ψάξιμο για τη διαδρομή δεν είναι απλά μέσα στο παιχνίδι: είναι ΤΟ παιχνίδι!

Πιο βαθιά μέσα στο καλοκαίρι
Είναι γεγονός ότι σου αρχικά φαίνεται λίγο παράξενο, ο πιο μεγαλύτερος αγώνας Trophy στην Ευρώπη να γίνεται μέσα στον Ιούλιο.

«Mα καλοκαιριάτικα;» θα αναρωτηθείς.
«Χάθηκαν οι παραλίες;» θα σου πει η γυναίκα σου;
Κι όμως!

Μια μόλις βδομάδα πριν την εκκίνηση του αγώνα και οι οργανωτές ακόμα πάσχιζαν να ολοκληρώσουν τη διαδρομή και να απεγκλωβίζουν τα αυτοκίνητα τους από τη λάσπη και το βούρκο που φέτος είχε την τιμητική του.

Βλέπεις ο χειμώνας κράτησε φέτος μέχρι τον Ιούνιο και δέκα μέρες πριν τον αγώνα η Ρουμανία πλημμύρισε από άκρη ως άκρη. Ο Δούναβης, παρά τα αλλεπάλληλα φράγματα καθ’όλο το μήκος του, είχε ξεπεράσει κατά πολύ τα συνηθισμένα όρια του και προσπαθούσε να πάρει πίσω ότι του άνηκε.

Περνώντας τη γέφυρα μεταξύ Βουλγαρίας – Ρουμανίας ψάχναμε τα ... νησάκια που πλέον ήταν καλυμμένα από το νερό του ποταμού. Η θερμοκρασία έχει πάρει τα πάνω της, 36+ και τα επίπεδα υγρασίας σε κάνουν να ιδρώνεις χωρίς να έχεις κουνήσει ούτε το μικρό σου δακτυλάκι.

Εικοσιτέσσερις ώρες μετά το ξεκίνημα μας από την Αθήνα φτάσαμε στην Deva. Το Defender έκαψε για μια ακόμα φορά απίστευτη ποσότητα καυσίμου.

Οι κατηφόρες είναι αρκετές και φυσικά μεγάλες – ευτυχώς υπάρχουν και τα δέντρα!

Η γραμματεία
...ξεπέρασε σε μέγεθος φέτος κάθε προηγούμενο. Αυτό βέβαια δε είναι και απαραίτητα καλό. Πλέον χρειάζεσαι ένα γεμάτο τετράωρο να καθαρίσεις από όλες τις διατυπώσεις, αν ξεμπερδέψεις εύκολα από τον τεχνικό έλεγχο που πλέον στα συστήματα ασφαλείας είναι πολύ πιο απαιτητικός από άλλες χρονιές.

Για να ολοκληρωθεί η δαιδαλώδης διαδικασία ξεκινάς με ένα φύλλο οδηγιών που περιγράφει κάθε λεπτομέρεια. Παρόλαυτα και με τις συμμετοχές να ξεπερνάνε κάθε προηγούμενο η αναμονή μπροστά στα τραπεζάκια είναι μεγάλη.

Τα κορίτσια της γραμματείας λιώνουν στη δουλειά αλλά δε χάνουν το χαμόγελο τους μέχρι αργά το βράδυ που καταφθάνουν και οι τελευταίες ομάδες. Γύρω βλέπουμε πολλά γνωστά πρόσωπα από τους παλαιότερους αγώνες, αλλά το μεγαλύτερο ποσοστό των φετινών συμμετοχών ήταν νέες ομάδες.

Κοντά μεσάνυκτα στον κεντρικό δρόμο της πόλης, κάνεις βόλτα χαζεύοντας τα αυτοκίνητα που περιμένουν έτοιμα για την αυριανή εκκίνηση.

Έτοιμα; Όχι και όλα!
Αρκετοί είναι αυτοί που ακόμα παλεύουν να συμμαζέψουν τα ασυμμάζευτα. Δυστυχώς αυτοί δεν έχουν καμία ελπίδα εδώ.
Ένα σωστά προετοιμασμένο όχημα, που συνοδεύεται από μια καλή ομάδα υποστήριξης με δυσκολία θα καταφέρει να βγάλει τον αγώνα, πόσο μάλλον αυτά που ακόμα... φτιάχνονται.

Δύο από τους διοργανωτές που φροντίζουν για το γράψιμο της διαδρομής, ο Virgil (πάνω) την extreme και ο Ionut την Hobby (κάτω)

Η βαρετή διαδικασία της εκκίνησης
...ξεκίνησε κάτω από τον καυτό ήλιο της Κυριακής. Εδώ και χρόνια οι οργανωτές έχουν συνειδητοποιήσει ότι οι άνθρωποι που διατηρούν τον αγώνα στη ζωή, οι συμμετέχοντες, έρχονται εδώ για να γευτούν το βουνό και το όλο νταβαντούρι της εκκίνησης είναι μια επίπονη διαδικασία για αυτούς.

Έτσι φέτος προσπάθησαν και πέτυχαν να μειώσουν στο ελάχιστο το χρόνο αυτό. Ακόμα και η ανούσια κορδελιασμένη «ειδική» λίγο έξω από την πόλη ήταν μια μικρή παιδική χαρά, ίσα – ίσα για να ξεσκαρτάρει τις ιδιοκατασκευές που ούτως ή άλλως δεν είχαν καμία ελπίδα στον αγώνα.

Μα, καλά θα μου πείτε, έρχεται κάποιος και κάνει τοοοσα έξοδα για να τρέξει με ένα χρέπι; Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου και μερικές φορές της αρέσει να ταλαιπωρείται.

Υπάρχουν δύο περιπτώσεις για να δεις τερματισμό ψηλά στην extreme στο TAT:

Η πρώτη: Είσαι μια σχετικά έμπειρη ομάδα, με μερικά trophy στο palmares σου, εξαιρετικούς πλοηγούς, έρχεσαι με ένα normal τετρακίνητο, εξοπλισμένο με cage, ελαστικά extreme mud, εργάτες, ποδιές και απλά λίγο ενισχυμένες αναρτήσεις, έχεις δεμένη ομάδα και προφυλάσσεις τα αυτοκίνητα.

Η δεύτερη: Είσαι μια πολύ έμπειρη ομάδα, πολυτάλαντη, έχεις πολλά ευρωπαϊκά trophy στο ενεργητικό σου ξέρεις τι θα αντιμετωπίσεις και με την εμπειρία αυτή, έχεις στήσει ειδικά αυτοκίνητα όπου όλα τα μέλη τις ομάδας τα γνωρίζουν απ’ έξω και ανακατωτά και φυσικά προφυλάσσεις τα αυτοκίνητα.

Τι δεν δουλεύει: Νομίζεις ότι έχεις μια έμπειρη ομάδα ή έστω κάποια έμπειρα μέλη και σκας μύτη στην extreme με αδοκίμαστες ιδιοκατασκευές που συναρμολογείς μέχρι τελευταία στιγμή. Ταυτόχρονα ξεκινάς με το γκάζι στο πάτωμα. Μάλλον δε θα φτάσεις ούτε στο πρώτο Camp.

Στη hobby φέτος τα πράγματα ήταν πολύ δύσκολα, κανένα αυτοκίνητο δε γύρισε αλώβητο

Στο βουνό
... παίζεται ο αγώνας και σύντομα είμαστε μέσα σε αυτό, ας πάρουμε μια ιδέα: Ξεκίνημα με τη διαδρομή της extreme και το πρώτο χάσιμο έρχεται στα τρία χιλιόμετρα.

Βρισκόμαστε μαζί με τις τέσσερις πρώτες ομάδες και αναζητούμε τη διέξοδο. Κάτι που έρχεται μετά από 20 λεπτά. Το έδαφος στεγνό δεν δείχνει ότι θα προβληματίσει, αλλά... πίσω έχει η αχλάδα την ουρά της.

Λίγα χιλιόμετρα αργότερα έρχεται η πρώτη ουσιαστική κατηφόρα. Ένα σλάλομ ενδιάμεσα στα δέντρα που θέλει πολύ θράσος και καλό στόχο ή δέσιμο πίσω. Οι δυο πρώτες ομάδες το καθαρίζουν άνετα και μετά αρχίζει ο πόλεμος με τα δέντρα.

Τα τσαλακώματα ξεκινούν εδώ αλλά είναι νωρίς ακόμα, τα μεγαλύτερα θα έρθουν μετά. Εντωμεταξύ στο πρώτο μπέρδεμα οι υπόλοιπες ομάδες χάσανε περισσότερο από μιάμιση ώρα και αρκετοί εγκατέλειψαν εκεί –όπως μάθαμε το βράδυ στο camp.

Το καλό παιχνίδι με το TAT δεν είναι μόνο η υπέροχη διαδρομή αλλά και η σπαζοκεφαλιά του road book.
Ειδικά οι συνοδηγοί ρίχνουν πολύ ιδρώτα εδώ!

Η επαφή με το υγρό στοιχείο είναι συνεχής: ή βρέχει, ή περνάς ποτάμι ή έχεις γίνει μούσκεμα από τον ιδρώτα!

Η διαδρομή μετά την κατηφόρα μπαίνει σε πολύ πυκνό δάσος γεμάτο λάσπη. Ακόμα και η πιο μικρή κλίση είναι θέμα εδώ.

Εντωμεταξύ, λόγω των δύσκολων καιρικών συνθηκών που είχαν αντιμετώπισε ο Virgil και ο Rudel όταν σχεδίαζαν τη διαδρομή, φέτος δεν θα έχει ανηφόρες του τρόμου – μόνο κατηφόρες!

«Στόχος μου όταν σχεδιάζω τη διαδρομή είναι να μπορέσει ένα ικανό πλήρωμα να την βγάλει χωρίς εργάτη.
Δεν θέλω να κάνουμε ένα winch game, αλλά να απολαμβάνεις οδήγηση κάτω από συνθήκες που ανεβάζουν την αδρεναλίνη» και έχει μπόλικη δόση στην extreme!»

Μέσα στην διαδρομή της, βλέπεις κάθε λογής αντιμετώπιση σε υπαρκτά ή και ... ανύπαρκτα εμπόδια. Ένα μικρό λοφάκι που είναι παιχνιδάκι για μια ομάδα για μια άλλη μπορεί να είναι Γολγοθάς.

Η διαχωριστική γραμμή μεταξύ τους είναι πολύ μικρή και αρκεί μια λάθος κίνηση για να αρχίσεις τα ζόρια. Μαθαίνεις πολλά εδώ και σε πολύ λίγο χρόνο.

Τα νερά τρέχουν από παντού, τα κουνούπια θέλουν να σε πάρουν για μεσημεριανό στη φωλιά τους, οι ουρζίκες (τζουκνίδες) είναι θάμνοι ολόκληροι που πρέπει να μπεις μέσα να βρεις το δρόμο η να δέσεις στο δέντρο πίσω τους. Και οι εργάτες, όταν γίνει το λάθος και πρέπει να δουλέψουν, ξεπετάνε τα μοτέρ για πλάκα.

Ήρθε και η βροχή τις επόμενες ημέρες. Το γλυκό έδεσε!

Οι ομάδες που πρωταγωνιστούν είναι πλέον, από πλευράς υποστήριξης, σε άλλο επίπεδο

Πίσω στο camp οι εγγλέζοι που εγκατέλειψαν στο πρώτο χάσιμο παραπονιούνται ότι δεν έβρισκαν ένα σημαδεμένο δέντρο.

Η αλήθεια είναι ότι ούτε εμείς το είδαμε αλλά όπως και οι περισσότεροι βρήκαμε τη διαδρομή και συνεχίσαμε.
Για κάποιον που θα έρθει πρώτη φορά αυτό φαίνεται αταίριαστο. Όμως το σκηνικό είναι στημένο με αυτό τον τρόπο εδώ και όλοι το απολαμβάνουν. Όσο πιο μεγάλο είναι το χάσιμο τόσο πιο πολύ μπαίνεις μέσα στο δάσος!

Ο Virgil αποφασίζει ότι μια και φέτος είναι πολλά τα νέα πληρώματα που δεν έχουν συνηθίσει, τα RoadBook των επόμενων ημερών θα έχουν πλέον και συντεταγμένες GPS όπου υπάρχει μαρκαρισμένο δέντρο.

Κάτι που δεν δημιουργούσε πρόβλημα στην οργάνωση μια και τα RoadBook της κάθε μέρας τυπώνονται λίγες ώρες πριν την εκκίνηση.

Κάποιος δουλεύει όλη τη νύκτα. Χαμός και στα service, ειδικά στις ομάδες που έχουν πολύπλοκες κατασκευές. Δεν υπάρχει ξεκούραση.

Ο Bucur πρωταγωνίστησε με διαφορά στην Hobby μέχρι την τελευταία μέρα, όπου τελικά μια μηχανική βλάβη του χάλασε το παιχνίδι

Κάθε επόμενη μέρα είναι πιο δύσκολη από την προηγούμενη. Δεν μπορείς να αφήσεις το κουσούρι που έβγαλε το αυτοκίνητο στη διαδρομή για όταν θα επιστρέψεις σπίτι. Αν δε το μαζέψεις δεν θα φτάσεις εκεί.

Με τη συμμετοχή της ομάδας του Ούγγρου Boros η πρώτη θέση τα τελευταία χρόνια ήταν κλεισμένη. Η εμπειρία του, όχι μόνο στο ΤΑΤ αλλά και σε άλλα Ευρωπαϊκά trophy του δίνει την άνεση και τη σιγουριά του νικητή από τα αποδυτήρια. Φέτος πάντως παραλίγο να το χάσει καθώς δεν απόφυγε τα λάθη και ταυτόχρονα η Βελγική ομάδα του Dominique Schoonenburg ήρθε άρτια προετοιμασμένη και ήταν ταχύτατη.

Η απίστευτη ψυχραιμία του Boros πάντως κυριάρχησε. Χαρακτηριστικό είναι ένα συμβάν που περιέγραψε ο Lorry ο σκηνοθέτης του DVD TAT που ήταν μπροστά:

«Είμαστε στο τελείωμα μιας απότομης κατηφόρας που τελειώνει σε ένα κομμάτι κάθετης πλαγιάς που πρέπει να κατέβουν οι ομάδες.
Φτάνει ο Boros και σταματάει οριακά το αυτοκίνητο στην άκρη. κατεβαίνει, βάζει την οδοντογλυφίδα στο στόμα και ακουμπά τον αγκώνα του στην ρίζα ενός κομμένου δέντρου με το γνωστό, χαλαρό του τρόπο, κοιτώντας κάτω και περιμένοντας το πλήρωμα από το δεύτερο αυτοκίνητο της ομάδας να συζητήσουν πως θα κατέβουν.

Αυτή τη φορά το δεύτερο αυτοκίνητο της ομάδας του Boros, δημιούργησε αρκετά προβλήματα

Ξαφνικά το δεύτερο αυτοκίνητο κυλά – δεν είχαν δέσει καλά το χειρόφρενο – πέφτει πάνω σε αυτό του Boros, το οποίο φεύγει στην πλαγιά και αρχίζει να μετρά τούμπες.

Τρέχω να πάρω το βίντεο βλέποντας το αυτοκίνητο να είναι μια μπάλα στην πλαγιά και να κουτρουβαλά.

Πριν καταλαγιάσει η σκόνη, γυρνώ πίσω και βλέπω τον Boros να παραμένει χαλαρός στη ρίζα του δέντρου και στη συνέχεια ατάραχος να κατεβαίνει μαζί με τους άλλους, να επαναφέρουν το αυτοκίνητο και... να συνεχίζουν!

Δεν νομίζω ότι άλλο αυτοκίνητο θα είχε βγει αλώβητο από τέτοιο πέσιμο. Και αυτός ο Boros είναι απίστευτα ψύχραιμος, ούτε μια φορά δεν τον είδα να ανεβάσει πίεση ή έστω να βιαστεί!»

Πράγματι το βράδυ στο Camp το αυτοκίνητο του Boros δεν φαινόταν να είχε τραβήξει κάποιο ιδιαίτερο ζόρι!

Αυτό και ένα ακόμα τουμπάρισμα του δεύτερου αυτοκινήτου της ομάδας την τελευταία μέρα παραλίγο να στοιχίσει τον αγώνα στους Ούγγρους.

Όμως η διαφορά που είχαν σε δύο από τις εταπ του αγώνα τους έδωσε μια οριακή ανάσα 13 βαθμών τελικά και μαζί και την πρώτη θέση.

Το Land Rover της ομάδας του Dominique Schoonenburg, ήρθαν άριστα προετοιμασμένα, πήραν τις περισσότερες ειδικές και τελικά βγήκαν δεύτερη με ελάχιστη διαφορά από τον Boros

Τα πράγματα θα μπορούσαν πάντως να έχουν εξελιχθεί αρκετά διαφορετικά μια που για πρώτη φορά βρέθηκε ομάδα που συναγωνίστηκε στα ίσα την Ουγγρική ομάδα. Τα Land Rover των Βέλγων ήταν άρτια εξοπλισμένα, προετοιμασμένα και κυρίως αξιόπιστα με αυτό του Dom να διαθέτει και τετραδιεύθυνση.

Και το κυριότερο... όχι απλά δούλευαν, αλλά ήξεραν και πως να τα χρησιμοποιήσουν.
Του χρόνου η μάχη θα είναι μεγαλύτερη!

Από κει και πέρα η τοπική ομάδα του Gabi πήρε την τρίτη θέση, θέση την οποία κρατούσε μέχρι την τελευταία μέρα η βελγική ομάδα του Gonzo με τα σχεδόν νορμάλ Buggy Iltis.

Ήταν για πρώτη φορά φέτος που οι περισσότεροι αγωνιζόμενοι της Extreme έβλεπαν κάθε μέρα το Camp έχοντας κάνει τη διαδρομή – αντί να εγκαταλείπουν όπως τα προηγούμενα χρόνια – και γιαυτό χαρακτηρίστηκε εύκολη.

Ένας κεντρικός για μπροστά, ένας για πίσω και ένας μικρός για.... επάνω

Στην hobby
... από την άλλη περιμένεις να είναι πιο απλά τα πράγματα, αλλά έχεις χάσει από χέρι.
Ο Ionut που φροντίζει τη διαδρομή για αυτή την κατηγορία έχει το δύσκολο έργο να συνδέει διαδρομές που θα περνάνε χωρίς κατηφόρες που να απαιτούν δέσιμο μια και τα αυτοκίνητα εδώ θα είναι πιο normal.

Όμως καθώς με τα χρόνια ο συναγωνισμός ανεβαίνει η διαδρομή θα πρέπει να βγάζει νικητή με κάποιο τρόπο.
Εντωμεταξύ, μια που οι συμμετοχές στην extreme είναι περιορισμένες και ταυτόχρονα η διαδρομή δύσκολη, αρκετοί με οχήματα extreme τρέχουν στην Hobby.
Οπότε φτάσαμε φέτος η διαδρομή της Hobby να είναι το ίδιο δύσκολη με τη διαδρομή της extreme του 2008!

Απίθανα στενά δρομάκια, ξεχασμένοι δασικοί που έχουν φυτρώσει και μια μανία του Ionut για τις πλάγιες κλίσεις έδωσε ρέστα. Ναι η διαδρομή κινιόταν σε δρόμο, αλλά... τι δρόμο!

Ήρθε και η βροχή που έριξε από το βράδυ της δεύτερης μέρας και ξεκίνησε το πατινάζ. Ακόμα και μέσα στο Camp έπρεπε να χρησιμοποιείς μπλοκέ για να μετακινηθείς στο επίπεδο έδαφος!

Η επιφανειακή σκόνη έγινε μια απίστευτη γλίτσα που δεν μπορούσες να σταθείς όρθιος με τα πόδια.
Τα ελάχιστα βράχια που είχε στη διαδρομή δεν έβγαιναν χωρίς μπλοκέ μπρός – πίσω, ενώ ακόμα και σωστά προετοιμασμένα αυτοκίνητα που τα προηγούμενα χρόνια έτρεχαν στην extreme, φέτος βρήκαν το μάστορά τους στην Hobby.

Το Pintz 6Χ6 έτρεχε στη hobby, ακόμα και αυτό τα βρήκε σκούρα από τη λάσπη

Αμ οι ταχύτητες; Εδώ είναι σαφώς πιο μεγάλες.
Ένας αγωνιζόμενος της extreme όταν καταβαίνει στην Hobby έχει στόχο πάντα την θέση. Έτσι μια και το έδαφος είναι λίγο πιο light τα χιλιόμετρα ανεβαίνουν και σε αυτό βοηθά και το roadbook που δεν απαιτεί τόσο πολύ προσανατολισμό, μοίρες και πυξίδα.

Η λάσπη ήταν πανταχού παρούσα, αλλά ειδικά την τρίτη μέρα σε ένα σημείο που υπήρχε μια διασταύρωση είχε δημιουργηθεί μια τεράστια γούβα με βούρκο – λάσπη, που κόλλησε μέχρι και το 6Χ6 Pinz που έπαιρνε μέρος!

Πανζουρλισμός. Μα βρε παιδί μου όλοι να θέλουν να μπουν μέσα. Σε λίγο δεν έπεφτε καρφίτσα εκεί, χάλασαν και δυο εργάτες και το πολύχρωμο καραβάνι έκανε ώρες να ξεφύγει!

Κανένα αυτοκίνητο δεν κατάφερε να βγάλει φέτος την Hobby χωρίς ζημιές και ιδιαίτερα φαναρτζοδουλείες.

Εδώ οι διαφορές και στα πρώτα τρία πληρώματα ήταν μικρές με την μικτή ομάδα (Ιταλία / Ρουμανία / Πορτογαλία ) του Maurillio Zani να παίρνει την νίκη κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή από τον εξαιρετικά συμπαθή Bucur Milanovici που συνήθως πρωταγωνιστεί στην Extreme.
Τελικά μια μηχανική βλάβη την τελευταία μέρα τον έβγαλε εκτός παιχνιδιού.

Υπέροχα μικρά αγροκτήματα στις κορυφές των βουνών

Κιόλας;
Αν είσαι λάτρης της περιπέτειας, το ΤΑΤ θα το αγαπήσεις με πάθος, θα δεχτείς τις δυσκολίες και τα τερτίπια του και θα επιστρέψεις να χαρείς την φύση της Ρουμανίας.
Όπως λένε και οι περισσότεροι παλιοί συμμετέχοντες – που γυρνάνε και τα υπόλοιπα trophy της Ευρώπης – αν έπρεπε να κάνουν ένα μόνο αγώνα τη χρονιά αυτός θα ήταν της Τρανσυλβανίας. Εσύ θα μείνεις απ’ έξω του χρόνου;

Κείμενο: [Σπύρος Κατσιμαλής]
Φωτογραφίες: [Off-Road.gr]

Αποτελέσματα Extreme

1	03a 03b	Csaba Boros - Eigner Mihaly Magyar Szilard - Kovacs Krisztian	HU HU	Jeep Wrangler Mercedes G	2295 2295
2	02a 02b	Dominique Choonenburg - Bertrand Lebrum Antoine Reul - Benoit Reul	BE BE	Land Rover 90 Land Rover 90	2308 2308
3	22a 22b	Gabi Nicolae - Valentin Capota Dan Kiraly - Barny Kiraly	RO RO	Nissan Proto LR Tomcat	2534 2534

Αποτελέσματα Hobby

1	75a 75b	Maurillio Zani - Ioana Nistor Sorin Parvulescu - Pedro Pinto	IT/RO RO/PT	Land Rover 90 Mercedes G	1464 1464
2	66a 66b	Andrei Museteanu - Alexandru Bojica Adrian Floricescu - Valentin Alexandroae	RO RO	Mergedes G Toyota HDJ80	1474 1474
3	81a 81b	Hidisan Ciprian - Lazal Paul Gavrila Ciprian - Costa Cosmin Cristian	RO RO	Toyota LC Range Rover	1506 1506

Στο ΤΑΤ με Fedima Sirocco
Οι απαιτητικές συνθήκες ενός trophy φέρνουν στα όρια αυτοκίνητο και πλήρωμα. Τα πάντα πρέπει να δουλεύουν στο μέγιστο των δυνατοτήτων του. Τελικά όμως, το δύσκολο έργο της επαφής με το κάθε είδους έδαφος, πέφτει στα ελαστικά.

Πρέπει να είναι μαλακά για να προσφέρουν πρόσφυση στη βρεγμένη πέτρα και ταυτόχρονα ισχυρά ώστε να αντέχουν στα κοπανήματα. Θα πρέπει ακόμα να αποδίδουν τα μέγιστα σε καταστάσεις χαμηλής πίεσης, αλλά και να μπορούν να ταξιδεύουν με 80 km/h σε σκληρούς χωματόδρομους και ενίοτε στην άσφαλτο.

Να προστατεύουν τη ζάντα και να συνεργάζονται με τις αναρτήσεις. Να καθαρίζουν γρήγορα από τη λάσπη, για να είναι έτοιμα να «δαγκώσουν» ξανά και να βγάλουν το αυτοκίνητο από βούρκο.

Σε αυτές τις καταστάσεις η πλειονότητα των οδηγών επιλέγει τα Fedima Sirocco.

Τα γνωστά πράγματα από το «wrangler» του Boros

Πλαστικό κάλυμμα καπώ – ψυγείου σε σχήμα Wrangler.
Σασι: ήταν κάποτε ένα Wrangler
Βάρος: 1500 κιλά έτοιμο για αγώνα
Portal Volvo
Μοτερ VW 1.9 Turbo Dieser
Αυτόματο ZF
Transfer Toyota
35’’ λάστιχα
Τρεις εργάτες, Μπροστά, κέντρο με έξοδο μπροστά, κέντρο με έξοδο πίσω ή πάνω
Ανεξάρτητα φρένα σε κάθε τροχό, έλεγχος από τη θέση του οδηγού
Ρύθμιση ύψους ανάρτησης ανεξάρτητα σε κάθε άκρο και έλεγχος πίεσης ελαστικών

Το Camp
... αντίθετα με τις προηγούμενες χρονιές, ήταν φέτος ένα.
Αυτό αυτόματα σε προετοίμαζε για κάτι πιο οργανωμένο ενώ παρείχε τη δυνατότητα στα service των ομάδων να είναι σε ένα σημείο αρά και με μειωμένα έξοδα.

Μην ξεχνάμε ότι ένα από τα μεγάλα ατού του TAT είναι τα υπέροχα Camp του.

Ναι φέτος ήταν πιο μεγάλο, ήταν σε ένα σημείο, όχι όμως ωραίο και τακτοποιημένο όπως τις προηγούμενες χρονιές.

Η συγκέντρωση τόσων πολλών οχημάτων και ανθρώπων σε ένα χώρο δημιούργησε προβλήματα που σίγουρα δεν τα περίμεναν οι οργανωτές, γεγονός που ενισχύθηκε και από το ότι το μεγαλύτερο ποσοστό των ομάδων ήταν πρωτοεμφανιζόμενοι και ασυνήθιστοι στις απαιτητικές συνθήκες του αγώνα.

Ο ορισμός του Transilvania Adventure Trophy
Με το 47% της έκτασης της χώρας να καλύπτεται από φυσικά, αδιατάραχτα οικοσυστήματα, τις βροχές να μην αφήνουν το έδαφος να ηρεμήσει, τον αγροτικό πληθυσμό να ζει ακόμα στα βουνά με μεθόδους και τρόπους που σε φέρνουν τουλάχιστον 100 χρόνια πίσω και όλα αυτά σε έναν τόπο που το όνομα του και μόνο φέρνει στο μυαλό, παράξενους ήχους, ομίχλη και δαιμόνια δεν είναι τυχαίο ότι το Transilvania Adventure Trophy συγκεντρώνει τους περισσότερους συμμετέχοντες σε trophy επί ευρωπαϊκού εδάφους!

Το ΤΑΤ Ξεκίνησε τη δεκαετία του ’90 αλλά τότε διοργανωνόταν στη διπλανή Ουκρανία από Αυστριακούς οργανωτές. Συγκέντρωνε την αφρόκρεμα της εκτός δρόμου κίνησης από την κεντρική Ευρώπη, μέχρι που η Ουκρανική μαφία αποφάσισε να ... βάλει χέρι στο παιχνίδι και ο αγώνας σταμάτησε.

Το 2002 διοργανώθηκε από το OffRoad Club Romania ο πρώτος αγώνας TAT στον τόπο καταγωγής του. Αποτελούσε μέρος του κυπέλλου Rally Raid της Ρουμανίας και η μορφή του ήταν αρκετά πιο χαλαρή.

Σιγά-σιγά διαμορφώθηκαν οι αγώνες Trophy στη Ρουμανία και δημιουργήθηκε το κύπελλο Trophy. Ο αγώνας αποτελούσε σημαντικό μέρος αυτού του κυπέλλου μετρώντας με πολλαπλάσιο συντελεστή, μέχρι και το 2007.

Χρόνο με το χρόνο άρχισε να διαφοροποιείται από τους άλλους του επάθλου, ενώ το ότι σημαντικές συμμετοχές από το εξωτερικό λάμβαναν μέρος και καθάριζαν τη γενική, έφερε τη ρήξη με τους τοπικούς συμμετέχοντες.

Το 2008 πραγματοποιήθηκαν τις ίδιες ημερομηνίες δύο αγώνες. Το ΤΑΤ και το Buzeu. To TAT, απαλλάχθηκε από τις προστριβές που προερχόντουσαν από το έπαθλο και αυτόματα πέρασε σε άλλο επίπεδο.

Το 2009 ο αγώνας –εδραιωμένος πλέον- άρχισε να μεγαλώνει, σε όλες τις διαστάσεις. Ήταν η πρώτη φορά που οι συμμετοχές έκλεισαν λίγο μετά από όταν άνοιξαν στις αρχές τις χρονιάς.

Ο αγώνας πραγματοποιείται κάθε χρόνο γύρω από την πόλη της Deva. Το χαμηλό υψόμετρο των γύρω βουνών (μέγιστο 1400μ) και το ομαλό ανάγλυφο, αποτελούν ιδανικό μέρος.

Ταυτόχρονα οι τοπικοί φορείς βοηθούν με κάθε τρόπο, ενώ και η εγγύτητα τις πόλης με την κεντρική Ευρώπη (λίγες ώρες από τα σύνορα με την Ουγγαρία, αποτελούν ιδανικό συνδυασμό.

Εδώ να αναφέρουμε λίγα πράγματα για τις κατηγορίες του αγώνα. Υπάρχουν δύο: Η Extreme που προορίζεται για αυτοκίνητα εξαιρετικά προετοιμασμένα. Κατ’ ελάχιστο πρέπει να υπάρχει Roll Cage και εργάτης.

Από την άλλη στην Hobby μπορεί να συμμετάσχει οποιοδήποτε τετρακίνητο, χωρίς ιδιαίτερες απαιτήσεις προετοιμασίας.

Όλα τα οχήματα πρέπει να έχουν άδεια και πινακίδες κυκλοφορίας, καθώς επίσης να είναι νόμιμα για κυκλοφορία στο δρόμο. Στον αγώνα, δημιουργούνται ομάδες που αποτελούνται από δύο πληρώματα (οχήματα) με δύο άτομα το κάθε πλήρωμα (τέσσερα ανά ομάδα).

Κάθε μέρα πραγματοποιείται μια διαδρομή και νικήτρια ομάδα είναι αυτή που θα ολοκληρώσει την διαδρομή στον ταχύτερο χρόνο. Οι χρόνοι κάθε μέρας αθροίζονται και βγαίνει ο τελικός νικητής στο τέλος του αγώνα.

Η διαδρομή είναι προκαθορισμένη και οι ομάδες πρέπει να περάσουν από όλα τα σημεία της, ακολουθώντας τις οδηγίες του Road Book, που σχεδιάζεται με την Ελληνική εφαρμογή TrailMaster που έχει δημιουργήσει το Off-Road.gr.

Το Road book όμως είναι ... ιδιαίτερα απαιτητικό από τους πλοηγούς μια και υπάρχουν πολλά σημεία με πλοήγηση βάση πυξίδας και αρκετές ελευθερίες όσον αφορά τη διαδρομή.

Αξίζει να σημειωθεί ότι πουθενά δεν υπάρχει η «έννοια» νεκρός χρόνος. Αν βρεις το σημείο μπλοκαρισμένο από μια ομάδα, είτε θα βοηθήσεις, είτε θα περάσεις από δίπλα (αν μπορείς) είτε θα περιμένεις να ... ανοίξει η διαδρομή.

Επίσης πουθενά δε θα συναντήσεις κόσμο στο βουνό. Ο έλεγχος ότι η ομάδα ολοκλήρωσε τη διαδρομή και πέρασε προκαθορισμένα σημεία ελέγχου γίνεται με την βοήθεια δορυφορικών tracker.

Βλέπεις την οργάνωση το πρωί στην εκκίνηση και μετά όταν (και αν) φτάσεις στον τερματισμό. Γιαυτό και έχει ιδιαίτερη σημασία η ύπαρξη δύο οχημάτων ανά ομάδα. Για λόγους ασφαλείας και φυσικά ... για την περιπέτεια.

Για αυτό και μεταξύ Transilvania και Trophy υπάρχει η λέξη Adventure!

Downloads - Links
Σχετική συζήτηση στο Forum
Το site της οργάνωσης

1ο φωτορεπορτάζ TAT 2010
2o φωτορεπορτάζ TAT 2010

Παλαιώτερα σχετικά άρθρα
Άρθρα του αγώνα TAT 2009
Tat 2009 - Video Teaser
H...απογευματινή προπόνηση του νικητή του TAT 2009 για την επόμενη χρονιά
Transilvania Adventure Trophy 2009: Επιστροφή στην χώρα του Vlad

Φωτορεπορτάζ Transilvania Adventure Trophy 2009: Οι Έλληνες....
Transilvania Adventure Trophy 2009: 2o Φωτορεπορτάζ
Transilvania Adventure Trophy 2009: 3o Φωτορεπορτάζ
Transilvania Adventure Trophy 2009: 4o Φωτορεπορτάζ

Transilvania Adventure Trophy 2009: Λίγες ώρες πριν....

Transilvania Adventure Trophy 2009: O απόλυτος αγώνας Trophy


	Επιλέξτε γλώσσα

[ Page created in 0.018031 seconds. ]