| |
Η πρώτη βουτιά λίγο μετά το Κρίκελλο
Πέρα βρέχει στο πάντα βρέχει...
Αφήστε τους άλλους να ψήνονται στην διαδρομή για την παραλία. Εσείς θα
την κάνετε με ελαφρά πηδηματάκια για μια διαφορετική βουτιά στις μικρές
λιμνούλες του Πάντα Βρέχει και θα αφεθείτε στο φυσικό υδρομασάζ των
καταρρακτών του. Για σας... πέρα βρέχει!
Ταυτότητα Κρίκελλοπόταμος
Αθήνα – Καρπενήσι: 290 χιλιόμετρα
Θεσσαλονίκη – Καρπενήσι: 370 χιλιόμετρα
Καρπενήσι – Κρίκελλο: 30 χιλιόμετρα
Κρίκελλο – Ροσκά – Πάντα Βρέχει – Μεγάλο χωριό: 63,60 χιλιομετρα
Το καλοκαίρι το μπάνιο στο πάντα βρέχει είναι ένα και ένα μετά τη σκόνη
της διαδρομής.
|
Πόσο βρέχει τελικά στο Πάντα Βρέχει;
Αυτό θέσαμε σαν βασικό στόχο προς
ανακάλυψη ξεκινώντας από την Αθήνα με το θερμόμετρο να έχει πάρει την
άνω βόλτα. Αν εδώ ψήνεται ο τζίτζικας και γιατί να μην πάμε εκεί που
πάντα βρέχει;
Το δεύτερο σκέλος του στόχου, ήταν να δούμε πόσο άνετο και εφικτό είναι
η πραγματοποίηση μιας Off-Road
εξόρμησης με ένα διπλοκάμπινο αγρότη.
Γίνεται τελικά ή όχι; Και αν ναι τι γνώμη έχουν οι ... των πίσω
καθισμάτων για την περιπέτεια;
Εν αρχή είναι ... το πρωινό ξύπνημα!
Ο χρόνος ήταν περιορισμένος. Έπρεπε να πραγματοποιήσουμε το ταξίδι με
μόλις μια διανυκτέρευση και την επόμενη να είμαστε το πρωί στην Αθήνα.
Στις 05:00 παραλάβαμε το Nissan Navara από την αντιπροσωπεία, στις
06:00 ήμασταν όλοι στο ραντεβού, τέσσερα άτομα συνολικά.
Χώρος για τις αποσκευές μέσα στο αυτοκίνητο, δεν υπήρχε. Πετάξαμε τα
σακίδια στην καρότσα, τα συγκρατήσαμε με ένα ελαστικό δίχτυ και βουρ
για να προλάβουμε να εγκαταλείψουμε την πόλη πριν τον πρωινό πανικό.
Η πρώτη εντύπωση από το αυτοκίνητο είναι το ότι με το παραμικρό άγγιγμα
του πεντάλ οι πίσω τροχοί θέλουν να σε προσπεράσουν.
Τέσσερα άτομα, τα πράγματα τους και
το μοτέρ χαμογελάει κοντά στα 200.
Η σκόνη που έχει η περίφημη Αθηναϊκή άσφαλτος δεν υπάρχει περίπτωση να
επιτρέψουν στο Navara να βάλει τη δύναμη κάτω.
Κλείνουμε τα παράθυρα και αφηνόμαστε στον κλιματισμό με το μοτέρ να
γουργουρίζει γλυκά. Βγαίνοντας στην ανοικτή εθνική προσπαθούμε να
ξεφύγουμε από τη μάζα των αυτοκινήτων που ... εμποδίζουν.
Από μέσα μόνο σε αγροτικό δεν νομίζεις ότι είσαι. Τα χιλιόμετρα
ανεβαίνουν χαλαρά χωρίς να ενοχλείσαι από θόρυβο. Ο Γιάννης χώνει cdακι
στο player και ... πρωινό ξύπνημα.
Εδώ ήταν έπρεπε να είχε νερό!
Στην Υλίκη
Έχοντας επιτέλους καταφέρει να ξεφύγουμε νωρίς, είπαμε να κάνουμε μια
μικρή στάση στην Υλίκη.
Όσοι την έχετε επισκεφτεί είναι σίγουρο ότι θα έχετε ενθουσιαστεί με
τους απίθανους κόλπους της. Ευκαιρία να την δουν λοιπόν και τα παιδιά.
Μετά τις γρήγορες στροφές της εθνικής βγαίνουμε στον χωματόδρομο που
μας φέρνει σε ένα αμμώδες ακρωτήρι.
Μα.... που είναι η λίμνη; Το νερό απλά έχει … εξαφανιστεί. Κινούμαστε
προσεκτικά με το Navara, ο ύπουλος βούρκος παραμονεύει, στο σημείο που
θα έπρεπε να έχει νερό.
Ένα χιλιόμετρο αργότερα φτάνουμε στο νερό. Φρίκη, αν φανταστείς ότι το
μεγαλύτερο μέρος από τα χιόνια που έριξε φέτος, έχουν ήδη λιώσει και η
λίμνη αντί να είναι γεμάτη και υγιής είναι ... στα τελευταία της.
Συναντάμε τοπικό βοσκό που έχει φέρει τα πρόβατα να τραφούν από το
λιγοστό χορτάρι που φύτρωσε στον πυθμένα της.
Συνωστισμός!
«Πολύ μεγάλο πρόβλημα. Και ξέρεις δεν είναι μόνο ότι τραβάτε το νερό
στην Αθήνα. Μεγαλύτερο πρόβλημα αποτελεί η άντληση του νερού για την
άρδευση του δίπλα κάμπου της Κωπαϊδας.
Να κοίτα εκεί (και μας δείχνει
ένα αντλιοστάσιο). Ήδη το αντλιοστάσιο αυτό δε λειτουργεί γιατί το νερό
τραβήχτηκε πολύ μακριά.
Βλέπεις τον κόσμο που είναι μαζεμένος; Είναι
εργολάβοι που πλακώσανε να πάρουν τη δουλειά. Θα φέρουν την σωλήνα
άντλησης πιο μέσα στη λίμνη. Δε θα μείνει τίποτα...»
Κρίκελλο
Με τις σκέψεις και τη συζήτηση περί του θέματος της Υλίκης, ούτε που
καταλάβαμε για πότε φτάσαμε στο Κρίκελλο, το σημείο που θα ξεκινούσαμε
τη διαδρομή για να φτάσουμε για το πολυπόθητο μπάνιο στους καταρράκτες
του Πάντα Βρέχει.
Ο ουρανός γέμισε με σύννεφα και το παιχνίδι έδειχνε
ότι ίσως και να βραχούμε πριν ... μπούμε στο νερό.
Το Κρίκελλο είναι γνωστό μας από προηγούμενες επισκέψεις και αποτελεί
μια από τις ιδανικές βάσεις για επίσκεψη στην γύρω περιοχή. Μην φύγετε
από εδώ αν δε ρίξετε μια ματιά στην όμορφη πλατεία του και γευτείτε ένα
καφεδάκι κάτω από τη σκιά της Εκκλησίας.
Η διαδρομή που σας προτείνουμε ξεκινά ακριβώς μπροστά από την πλατεία,
δίπλα στον κεντρικό δρόμο.
100 μέτρα αργότερα είμαστε ήδη στο χώμα με κατεύθυνση προς Ψιανά. Τα
Ψιανά είναι ένα από τα επτά δημοτικά διαμερίσματα του Δήμου Δομνίστας,
αποτελούμενο από πέντε συνοικισμούς οι οποίοι είναι, εκτός από τα
Ψιανά, ο Άγιος Χαράλαμπος, το Βύθισμα, η Καστανούλα και το Παλαιοχώρι.
Στην περιοχή βρίσκεται και το «Κτίσμα», όπου σώζονται τείχη με πελώριες
και ανώμαλες, κατά το πλείστον, πέτρες, που υποδεικνύουν την ύπαρξη
ισχυρού φρουρίου μεσολιθικής εποχής, αρχαίου οικισμού που ήταν εκεί και
που σήμερα ονομάζεται «Ζαγορά» ή «Ζαορά».
Μέχρι σήμερα σώζεται ένα κομμάτι από το υδραγωγείο του. Πιθανολογείται
ότι πρόκειται για κάποιο προπύργιο του βασιλιά Ευρύτου.
Αφήνουμε την το δρόμο που οδηγεί προς Ψιανά και ακολουθούμε τη διαδρομή
προς Ροσκά.
Πλατάνια και έλατα σκεπάζουν τον καλοπατημένο δρόμο. Κατεβαίνουμε
σβέλτα και κάνουμε την πρώτη βουτιά στον Κρικελλοπόταμο.
Είμαστε ακόμα μακριά από τον προορισμό μας.
Από εδώ ξεκινά η ανάβαση στις απόκρυμνες πλαγιές. Σύντομα αφήνουμε πίσω
το δάσος και βγαίνουμε στις ανοικτές πέτρινες πλαγίες που περιβάλουν
τον Κρικελλοπόταμο. Φυσικά δε χάνουμε ευκαιρία για φωτογράφηση.
Το χωριουδάκι του Αγ. Χαράλαμπου που συναντάμε είναι απλά ένα...
ποίημα. Χωμένο μέσα στην πρασινάδα, με τα αναρριχητικά φυτά να έχουν
σκεπάσει τα σπίτια. Ένας πραγματικός παράδεισος.
Σύντομα καβατζάρουμε τα Ροσκά και βρισκόμαστε να καταβαίνουμε τον
υπέροχο δρόμο προς το Πάντα Βρέχει.
Το φαράγγι στο Πάντα Βρέχει σχηματίζεται από τα νερά του ορμητικού
Κρικελοπόταμου. Οι οδηγοί βουνού που το «ανακάλυψαν» το ονόμασαν «πάντα
βρέχει» και έλεγαν ότι βρίσκεται κάπου στην Ευρυτανία, κρατώντας
μυστικό το ακριβές στίγμα του. Πρόκειται για το στενότερο πέρασμα του
ποταμού ανάμεσα στα όρη Πλατανάκι και Καλιακούδα.
Καλοκαιρινή βουτία!
Πέρα βρέχει...
Το πέρασμα του ποταμού κατά τη διάρκεια του χειμώνα είναι πρακτικά
αδύνατο. Η χειμερινή μάχη του νερού με τα γύρω βράχια φαίνεται ακόμα
πάνω τους.
Το πέρασμα είναι στενό και το νερό εκτός από το βάθος έχει και μεγάλη
ορμή, βλέπεις θέλει να σε παρασύρει στο πιο όμορφο σημείο του, που
βρίσκεται λίγες εκατοντάδες μέτρα πιο κάτω μέσα στο φαράγγι.
Σπεύσατε να το περάσετε έτσι όπως είναι τώρα, γιατί σύντομα θα υπάρχει
γέφυρα στην περιοχή και θα καταστραφεί ακόμα ένα μυθικό σημείο.
Αφήνουμε το Navara κοντά στο ποτάμι και αρχίζει το γδύσιμο. Εντωμεταξύ
η θερμοκρασία έχει πέσει λίγο ακόμα και δεν είναι όλοι πρόθυμοι να ..
ακολουθήσουν.
Το περπάτημα και οι βουτιές στο παγωμένο νερό όμως αξίζουν τον κόπο
όπως θα ανακάλυπταν λίγο αργότερα.
Η φωτογραφικές μηχανές μπαίνουν στην θήκη και προχωράμε!
Μπαίνουμε στο νερό και ακολουθούμε την ροή του. Χρειάζεται περίπου μισή
ώρα πεζοπορία στο ποτάμι. Τα βράχια δεν γλιστράνε ιδιαίτερα αλλά
είναι... τεράστια. Αρχικά προσπαθείς να αποφύγεις κάθε επαφή με το υγρό
στοιχείο. Μάταια όμως!
Σε λίγο το φαράγγι στενεύει και ο ήλιος κρύβεται. Η πρώτη μεγάλη
λιμνούλα μας βρέχει μέχρι τη μέση.
Είναι... δροσερό, όπως και να το κάνουμε. Σύντομα βρισκόμαστε στο πιο
στενό σημείο της διαδρομής και ταυτόχρονα και πιο βαθύ.
Αφήνουμε τα τελευταία ρούχα μας πάνω σε ένα μεγαλοπρεπέστατο βράχο και
συνεχίζουμε με το μαγιό. Η λιμνούλα αυτή τη φορά είναι μια μικρή
πισίνα!
Ο... διαμαντής! Βασικά αυτός φοβάται
περισσότερο από εμάς!
Η Μαρίζα βγάζει ένα τσίριγμα στη θέα της μικρής νεροφίδας. Δε ξέρω
ποιος φοβήθηκε πιο πολύ αλλά ο διάπλους της λίμνης έγινε σε χρόνο ρεκόρ
και για τους δυο τους, ο καθένας προς διαφορετική κατεύθυνση.
Μα καλά αυτό είναι; Ρωτάει ο Γιάννης, δείχνοντας προς ένα μικρό
καταρράκτη που πέφτει από ψηλά.
Οχι... πάμε λίγο πιο κάτω. Δε θα σας έφερνα εδώ απλά για ένα ρυάκι που
τρέχει στους βράχους.
Λίγο πριν το άνοιγμα του φαραγγιού, η αποκάλυψη του Πάντα Βρέχει
περιμένει.
Η ασταμάτητη ροή του νερού, εδώ και εκκατομύρια χρόνια, έχει τρυπήσει
τον μαλακό βράχο και στο σημείο που αυτός σκεπάζει το ποτάμι, είναι σαν
ένα τεράστιο σφουγγάρι.
Σαν να βρίσκεσαι σε τροπική ζούγκλα το νερό «βρέχει» από παντού
ασταμάτητα, πέφτοντας από την κορυφή των τοιχωμάτων του φαραγγιού.
Αυτή η βροχή έχει γεμίσει τον τόπο με πράσινη ζωή, ένα σπάνιο τοπίο για
τα Ελληνικά δεδομένα.
Άλλο πράγμα!
Ακόμα και οι πέτρες έχουν φυτρώσει!
Ταυτόχρονα ο τόπος είναι γεμάτος από κάθε είδους, βατραχάκια,
καβουράκια, νεροφιδάκια και όλα τα σε –άκια.
Επιδιδόμαστε σε διαγωνισμό αντοχής κάτω από το παγωμένο νερό του
καταρράκτη. Το σώμα δε λεει όχι, όμως το κεφάλι έχει διαφορετική άποψη
και δε γουστάρει με τίποτα το νερό που πέφτει από ψηλά.
Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα νομίζεις ότι οι σταγόνες θα σου τρυπήσουν το
μυαλό. Εμείς δε «βγάλαμε» πάνω από 30΄΄, εσείς;
Η επιστροφή στο αυτοκίνητο έγινε με παιχνίδια κάθε τόσο στο νερό. Ο
βρεγμένος τη βροχή δεν την φοβάται!
Ήταν η κατάλληλη στιγμή μια και ο καιρός θύμωσε και σκοτείνιασε τα
πάντα.
Βγάζουμε τα βρεγμένα ρούχα και φρέσκιοι περνάμε το ποταμάκι χαλαρά. Το
νερό αυτή την εποχή δε ξεπερνά του 40-60 πόντους και ο σταθερός
πυθμένας του, δε δημιουργεί προβλήματα. Μέσα – προς τέλος καλοκαιριού
το νερό βία θα είναι 30 πόντους.
Πόσο είπαμε ότι μπορείς να αντέξεις;
Καλιακούδα
Από το πέρασμα ο μοναδικός δρόμος που υπάρχει οδηγεί στο διάσελο της
Καλιακούδας. Ένα ατελείωτο στροφιλίκη για 12 χιλιόμετρα.
Στην αρχή αντιμετωπίζεις κάθε φουρκέτα με όρεξη. Ευκαιρία να δοκιμάσεις
κάθε τρόπο εισόδου που μπορείς να φανταστείς.
Αργά, γρήγορα, με τοποθέτηση, χωρίς. Σύντομα όμως το βαριέσαι το
παιχνίδι μια και οι φουρκέτες δε λένε να τελειώσουν.
Εμείς δεν βιαστήκαμε αυτή τη φορά. Κάναμε μια απολαυστική στάση στο
σπίτι του μοναδικού μόνιμου κατοίκου του χωριού, του Νίκου.
Τον πετύχαμε την ώρα που περιποιόταν το μποστάνι του. Είναι αρκετά
χρόνια πια που παράτησε το πήξιμο της Αθήνας και ήρθε και εγκαταστάθηκε
εδώ.
Το πέρασμα στο Πάντα Βρέχει...
Το χειμώνα είναι αποκλεισμένος. Ο δρόμος της Καλιακούδας είναι κλειστός
μέχρι αργά την Άνοιξη, ενώ το ποτάμι είναι αδιάβατο.
Όμως είναι ευχαριστημένος εδώ και ζει με την ομορφότερη θέα από το
μπαλκόνι του.
Το τσίπουρο που μας προσέφερε κατέβηκε σα νεράκι... Κάποια στιγμή
βάλαμε φρένο γιατί οι φουρκέτες μας περίμεναν, άσε που πλάκωσε και η
ομίχλη.
Μπήκαμε μέσα της και νιώσαμε σα να πετάμε. Ήθελε προσοχή βέβαια γιατί
στο τέλος θα μπορούσαμε πράγματι να πετάξουμε.
Στο διάσελο της Καλιακούδας η ομίχλη κόπηκε απότομα. Ο ήλιος μας
περίμενε από την απέναντι πλευρά να μας συνοδέψει μέχρι το Μεγάλο
Χωρίο, νότια του Καρπενησίου.
Τώρα που τελείωσε η περιπέτεια, η πείνα έκανε την εμφάνιση της και
εμείς δεν μπορούσαμε να της αντισταθούμε. Τελειώσαμε το βράδυ παρέα με
τα παιδιά της λέσχης 4Χ4 Καρπενησίου, μαθαίνοντας τα τελευταία νέα της
περιοχής. Τα Off-Road
νέα φυσικά!
Τσίπουρο μετά το μπανάκι
Η επόμενη
Το πρωί η έγερση έγινε πολύ νωρίς. Το πρώτο φως μας βρήκε στο δρόμο
προς τις ράχες Τυμφρηστού, κινούμενοι με το πόδι στο πάτωμα για την
Αθήνα.
Το Navara, εκτέλεσε με τον καλύτερο τρόπο την αποστολή του,
μεταφέροντας με άνεση τους τέσσερις μας.
Σίγουρα για τον «αγρότη του Κολωνακίου» είναι απαραίτητο το συρταρωτό
σκέπασμα του χώρου των αποσκευών, ώστε τα πράγματα να μην είναι
εκτεθειμένα στα στοιχεία της φύσης και τις σκόνης.
Από εκεί και πέρα, μόνο σε «αγροτικό» δεν νιώθεις ότι είσαι. Οι χώροι
εσωτερικά είναι κάτι παραπάνω από επαρκείς και η ποιότητα φινιρίσματος
είναι υψηλή. Προσθέστε σε αυτό και το ότι το αυτοκίνητο είναι
ουσιαστικά κατασκευασμένο για καθημερινή σκληρή χρήση και σίγουρα θα
βρείτε ένα σύμμαχο που θα σας υποστηρίξει πολλά χρόνια στα ταξίδια σας.
Κείμενο: [Σπύρος
Κατσιμαλής]
Φωτογραφίες: [Γιάννης Δρακόπουλος - Γιάννης Φέρλας - Off-Road.gr]
Σχετικά Downloads - Links
Δρομοβιβλίο Διαδρομής
Σχετική συζήτηση στο forum
Στους πρόποδες
της Καλιακούδας με Saab 9-7
Κρίκελλο – Βελούχι με
SsangYong
Actyon
Αραλίκι!
Περισσότερα χιλιόμετρα!
Συνδυάστε την προτεινόμενη διαδρομή με αυτή του άρθρου Στους πρόποδες
της Καλιακούδας με Saab 9-7 και του Κρίκελλο – Βελούχι με
SsangYong
Actyon και απολαύστε μια εξερεύνηση της περιοχής με
περισσότερα από 130
χωμάτινα χιλιόμετρα.
Ξεκινήστε με τη διαδρομή του Saab. Η συγκεκριμένη θα σας μεταφέρει από
το Saloon (λίγα χιλιόμετρα έξω από το Καρπενήσι στο δρόμο προς Προυσό,
μέσω Ανιάδας και Μυρικίου,) στην είσοδο του Καρπενησίου, ύστερα από 48
απολαυστικά χιλιόμετρα.
Συνεχίστε έπειτα με τη διαδρομή του SsangYong η οποία μετά από 38
χιλιόμετρα θα σας φέρει στην πλατεία του Κρικέλλου.
Ακριβώς στο σημείο που τελειώνει η διαδρομή ξεκινά αυτή που σας
προτείνουμε σε αυτό το άρθρο. Η περιοχή του Καρπενησίου, έχει πολλά
ακόμα να δώσει και σίγουρα θα μας δει σύντομα κοντά της!
Περπάτημα μέσα στο Φαράγγι
Γενικά δε χρειάζεται ιδιαίτερη προετοιμασία για να περπατήσετε μέσα στο
φαράγγι το καλοκαίρι και το περπάτημα συνιστάται για όλες τις ηλικίες!
Θα χρειαστείτε αθλητικά παπούτσια για να μην τραυματίσετε τα πόδια σας
στις πέτρες μαγιό και να έχετε προνοήσει για στεγνά ρούχα στην
επιστροφή.
Πάρτε μαζί σας σακίδιο και τοποθετήστε τα ευπαθή αντικείμενα σε
πλαστικές σακούλες για να μην βραχούν.
Σημειώστε ότι το ... κολύμπι δεν θα το γλιτώσετε κάπου προς το μέσον
της διαδρομής.
Θα συναντήσετε αρκετούς καταρράκτες λίγο πριν το Πάντα Βρέχει το οποίο
θα το ξεχωρίσετε τελικά από τη μορφή του βράχου που κρέμεται πάνω από
το ποτάμι.
Είναι γεμάτο τρύπες - σα σφουγγάρι - και κάτω από αυτό... πάντα βρέχει.
Φυσικά θα προνοήσετε να μην μπείτε στο φαράγγι αν υπάρχει καταιγίδα.
Δεν θα μπείτε μέσα στο φαράγγι αν δείτε ότι το νερό του ποταμού είναι
λασπωμένο - αυτό σημαίνει ότι κάπου βρέχει.
Επίσης πρέπει να γνωρίζετε ότι μπορεί να ξεκινήσετε με λιακάδα αλλά πιο
πάνω στο ποτάμι να έχει καταιγίδα.
Αν δείτε ότι το νερό από εντελώς διάφανο που πρέπει να είναι αρχίζει
σιγά - σιγά να γίνεται καφέ, επιστρέψτε στη βάση σας.
Καλή διαδκέδαση!
|
Φυσική Λίμνη Υλίκη
Στα ομηρικά χρόνια λεγόταν Κηφισσίδα. Κοντά στην Υλίκη
ήταν χτισμένες
οι πόλεις Ύλη και Ακραιορία. Η συνεχής αύξηση του πληθυσμού της Αθήνας
προκάλεσε την αύξηση της κατανάλωσης νερού.
Τα αποθέματα της λίμνης του Μαραθώνα δεν επαρκούσαν γι' αυτό από το
1959 ξεκίνησε η χρήση των νερών της φυσικής λίμνης Υλίκης που βρίσκεται
στο νομό Βοιωτίας. Με έκταση περί τα 22 τ.χλμ, η λίμνη Υλίκη έχει
χωρητικότητα 600 εκατ. κ.μ. και βάθος 39 μ.
Το νερό της φτάνει στον ταμιευτήρα του Μαραθώνα μέσω του υδραγωγείου
Υλίκης, το μήκος του οποίου είναι περίπου 64 χλμ.
Η Υλίκη δεν χρησιμοποιείται συστηματικά αλλά κυρίως σε περιόδους
κρίσης, βασικά λόγω του πρώτου από τα παρακάτω δύο προβλήματα που
παρουσιάζει: Βρίσκεται σε χαμηλότερο υψόμετρο από την Αθήνα γι' αυτό
λειτουργούν αντλητικά συστήματα (πλωτά και χερσαία αντλιοστάσια) για να
ανεβάζουν ψηλά το νερό.
Για τη λειτουργία όμως των αντλιοστασίων καταναλώνεται μεγάλη ποσότητα
ηλεκτρικής ενέργειας και επομένως είναι πολύ δαπανηρή η χρήση των νερών
της Υλίκης.
Επίσης στο βυθό και στις παρειές της υπάρχουν καταβόθρες απ' όπου
χάνεται μέχρι και το 1/3 του νερού. Έχουν γίνει απόπειρες για
στεγανοποίηση του πυθμένα της λίμνης - να κλείσουν, δηλαδή, οι
καταβόθρες αυτές - που όμως δεν έφεραν ουσιαστικά αποτελέσματα.
Όμως η κύρια χρήση της λίμνης είναι η άδρευση του κάμπου της Κωπαϊδας.
Οι εκεί κτηματίες θεωρούν τη λίμνη δεδομένη. Τόσο που στο τέλος
σπαταλούν το νερό και απομυζούν διαρκώς τη λίμνη. |
Ε... καλά είναι γνωστές οι λιχουδιές
της "Λίνας" στον Αγιο Νικόλα
Χρήσιμα
Καρπενήσι
Δημαρχείο 22370 – 21012, 21015
Γραφείο τουρισμού 22370 - 21016
Χιονοδρομικό 22370 – 23506, 22002, 21112
Γενικό νοσοκομείο 22370 - 80680 – 2
Φαρμακεία 22370 – 80380
Αστυνομικό τμήμα 22370 – 23666,25100
Δασαρχείο 22370 – 22946, 80006
Ορειβατικός 22370 – 23051
Saloon Park: Θωμάς – 22370 24606
Ευρυτάν: Μπάμπης Λελούδης 697 9005757
Ξενώνας - Η γωνιά της Λίνας : 22370-22040, 21175
Κρίκελλο
Δημαρχείο 2237071266/71166
Κέντρο Εξυπηρέτησης Πολιτών 2237071136
Αστυνομικός Σταθμός 2237071222
Αγροτικό Ιατρείο Κρικέλλου 2237071230
Ξενώνας Κρικέλλου 22370 – 71295 & 71294
Ξενώνας «7 Ουρανοί» - Κρίκελλο 22370 - 71160
|
More articles
|
|
| |
|
