| |
Η λίμνη Στυμφαλία, η Ζήρεια και τα ξωτικά του δάσους...
Το τσουχτερό κρύο που συνόδευε το μουντό πρωινό της Κυριακής, δεν
στάθηκε εμπόδιο για αυτούς που ήθελαν να περάσουν τη μέρα τους παρέα με
το Off-Road.gr.
Ετσι στο σημείο συνάντησης έφτασαν όλοι στην ώρα τους συνθέτοντας μία
ομάδα που αποτελούταν από δεκαέξι οχήματα.
Το Defender και το Discovery της οργάνωσης, δύο Cherokee, δύο Terios ,
τέσσερα Grand Vitara (σε όλες τους τις εκδόσεις), δύο Land Rover
Discovery 3 , ένα Land Cruiser, ένα Galloper , ένα RAV 4 και τέλος ένα
Camel Trophy Discovery.
Αφού δόθηκαν οι κατάλληλες οδηγίες, ξεκινήσαμε ν΄ ανηφορίζουμε προς την
Αρχαία Σικυώνα, όπου και άρχιζε και το κυρίως "πιάτο" της διαδρομής. Οι
λάσπες σε αυτό το κομμάτι ήταν λιγοστές, αλλά το τοπίο που αντικρύζαμε
ανεβαίνοντας μας αποζημίωνε σε κάθε στροφή.
Λίγα γλυστρίματα εδώ και εκεί ,σε κάποια σκοτεινά σημεία δεν παρέλειπαν
να ανεβάζουν την αδρεναλίνη των οδηγών σκορπίζοντας ενθουσιασμό στους
υπόλοιπους. Αλλωστε ο σκοπός μας δεν ήταν μόνο να απολαύσουμε την θέα.
Ο καιρός παρέμεινε σκοτεινός αλλά χωρίς σταγόνα βροχής και
αυτό μας έκανε να μαζέψουμε γρήγορα τα χιλιόμετρα μέχρι την
προκαθορισμένη στάση στο στεγνό κομμάτι του πυθμένα της λίμνης.
Ενα μικρό Κ.Ψ.Μ. στήθηκε στα
γρήγορα από την ομάδα συνοδείας και με ζεστό καφεδάκι ανά χείρας (και
λίγο τσίπουρο που έκανε στα μουλοχτά την εμφάνιση του) η παρέα
έσπασε τον πάγο, άρχισε τα αστεία και τα πειράγματα ενώ παράλληλα μάλον
αποτελέσε θέαμα για τους "ασφάλτινους" εκδρομείς που έκαναν στάση για
να μας φωτογραφήσουν από ψηλά
Ηταν καιρός όμως να μαζευτούμε, τα ομιχλώδη περάσματα της Ζήρειας μας
περίμεναν.
Μπήκαμε λοιπόν στο δεύτερο μέρος της διαδρομής με σκοπό να
"παλέψουμε" με το χιόνι στο διάσελο – πέρασμα των 1500 μέτρων. Οσο
χωνόμασταν βαθιά στο δάσος τόσο ο δρόμος γινόταν και πιο απαιτητικός
για τους πρωτόβγαλτους, διασκεδαστικός για τους πιο προχωρημένους.
Ξεπερνώντας πια τα 1400 μέτρα υψόμετρο διαπιστώσαμε πως τα ξωτικά του
δάσους (αν ήταν και νεράιδες μαζί δεν ξέρω να σας πω ) , δουλεύοντας
ακούραστα όλη την εβδομάδα είχαν πάρει το χιόνι αφήνοντας μας μόνο την
χαρά της λάσπης σε κάποιες ανηφοριές.
Ακολουθώντας δε την κατεύθυνση προς τα οροπέδια της Ζήρειας αυτά τα
παλιοξωτικά τράβηξαν και τα σύννεφα και ένας λαμπρός, ανοιξιάτικος
ήλιος έκανε την εμφάνιση του, λες και είχαν συννενοηθεί μαζί τους οι
φωτογράφοι της εκδρομής.
Ετσι, χωρίς απρόοπτα και καθυστερήσεις, φτάσαμε στο τελευταίο κομμάτι
της διαδρομής ,την λίμνη Δασίου και τα γειτονικά της ‘’πιστάκια’’.
Εκεί, σε ασφαλές (και γνωστό για κάποιους), περιβάλον η παρέα
επιδόθηκε σε ατελείωτες πλαγολισθήσεις ,σε αμέτρητες λασποβουτιές, ενώ
δεν έλειψαν και οι δηλώσεις του τύπου ‘’θέλω να μείνω για πάντα εδώ’’,
θυμίζοντας την γνωστή διαφήμηση με τον ναυαγό και το Τoyota.
Eίδαμε και πάθαμε να ξεκολλήσουμε,
για να πάμε λίγο πιο κάτω σε ένα πιο τεχνικό θέμα, εκεί που οι πιο καινούριοι
έμαθαν να αντιμετωπίζουν περίεργες κλίσεις ακολουθώντας τις
οδηγίες των επικεφαλείς.
Η ατμόσφαιρα σύντομα θύμιζε λούνα παρκ με τους διοργανωτές
σκορπισμένους να δίνουν συμβουλές, να οριοθετούν τα περάσματα
,φέρνοντας στο νου (όπως εύστοχα παρατήρησε ένας συμμετέχων) τις
κοπέλες που επιβάλουν την τάξη στους παιδότοπους.
Μ’ αυτά και μ’ αυτά ήρθε η ώρα της αναχώρησης, οπότε και μαζευτήκαμε
ξανά για να κάνουμε τα τελευταία χιλιόμετρα μέχρι την άσφαλτο.
Ολοι φεύγοντας είχαν ένα χαμόγελο ικανοποίησης, από τον μικρότερο
(έναν μπόμπιρα 7 μηνών που ακολούθησε σχεδόν όλη την διαδρομή), μέχρι
τον μεγαλύτερο (έναν "ψαγμένο" 60άρη), δίνοντας με αυτόν τον τρόπο το
καλύτερο δώρο στους ανθρώπους τους off-road.gr που συνόδευαν την
εκδρομή.
Αν και, σύμφωνα με ανεξακρίβωτες πληροφορίες κάποιοι από αυτούς έμειναν
όλη τη νύχτα στο βουνό προκειμένου να βρούν τα ξωτικά που πήραν το
χιόνι και να τους ρίξουν ένα χέρι ξύλο.
Ραντεβού στις 11 Μαρτίου στην
Εύβοια....
Κείμενο: [Δημήτρης Καπράλος]
Φωτογραφίες: [Nora Agapi]
Σχετικά άρθρα - Links
Εντυπώσεις - Συζήτηση στο Forum
Off-Road.gr trips
Στα βουνά της Στυμφαλίας
(Σχετικό άρθρο πριν την εκδρομή)
More articles
|
|
| |
|
